ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 597

9/9/2024
Αυτό που συνέβη το Σάββατο, στην παρουσίαση του «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024], όπως μου είπαν άνθρωποι που ξέρουν απ’ αυτά, δεν ήταν κάτι συνηθισμένο, καθότι οι εκδηλώσεις αυτές, μέσα στο φεστιβάλ βιβλίου, μαζεύουν λίγο κόσμο. Όσοι έρχονται θέλουν να περιπλανηθούν στο χώρο, να κάνουν τις αγορές τους, να βολτάρουν. Δεν είναι προτεραιότητά τους να στρωθούν στις καρέκλες ή ακόμη περισσότερο να σταθούν όρθιοι για να ακούν κάποιους να μιλάνε. Λοιπόν στην παρουσίασή μας ήταν 120 με 150 άτομα – καθισμένοι καμιά 40ριά με 50 και όλοι οι υπόλοιποι όρθιοι.
Δεν παρουσιάσαμε κάποιο μπεστ-σέλερ μυθιστόρημα, αλλά ένα μουσικό βιβλίο, που ως φαίνεται άγγιξε και αγγίζει πολλούς. Το ότι η κουβέντα αντί για μία ώρα κράτησε δύο, και θα μπορούσε να βαστήξει και τρεις ή και παραπάνω είναι αποδεικτικό το ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται για τη μουσική, για το ελληνικό ροκ, και κυρίως για το πώς πορεύτηκε αυτό μέσα στις δεκαετίες, παράλληλα με τα κοινωνικο-πολιτικά συμβάντα (χούντα, μεταπολίτευση, «αλλαγή» κ.λπ.).

Και οι εισηγήσεις των τεσσάρων μας (του Χάρη Συμβουλίδη, του Άρη Καραμπεάζη, του Δημήτρη Βασιλειάδη και η δική μου) ήταν αξιόλογες φυσικά, αλλά και η διάθεση του κόσμου να ρωτήσει, να πληροφορηθεί και να μάθει για τα πράγματα του ελληνικού ροκ από το ’60 μέχρι τις μέρες μας (ξεπερνώντας ακόμη και τα όρια που πραγματεύεται το βιβλίο) ήταν συγκινητική.
Ειπώθηκαν πράγματα που δεν τα ακούς κάθε μέρα, και που, κυρίως, δεν τα διαβάζεις σε βιβλία, και αυτό, όπως και να το κάνουμε μας φορτώνει με κάποιες υποχρεώσεις (με την καλή έννοια το λέω) για το μέλλον. Τι άλλο να πω;
Ποτέ δεν πίστευα ότι όσα γράφω, γενικότερα μέσα στα χρόνια, αφορούν... τρεις και τον κούκο, ξέρω ότι ο κόσμος διψάει για σωστή και εμπεριστατωμένη πληροφόρηση, γι’ αυτά που γουστάρει και που αγαπάει, που να ξεφεύγει όμως (η πληροφόρηση) από τα τετριμμένα, που να έχει αναγωγές παντού, ει δυνατόν σε κάθε χώρο του επιστητού, και αυτό το έχω αντιληφθεί από δεκαετίες πριν. Και πάνω εκεί «σκάβω» και θα συνεχίσω να «σκάβω».

8/8/2024
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Χάρη Συμβουλίδη, τον Άρη Καραμπεάζη και τον Δημήτρη Βασιλειάδη για όσα είπαν για το «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Όγδοο, 2024] και για μένα, απόψε, στο Φεστιβάλ Βιβλίου, στο Πεδίο του Άρεως. Τους είμαι, από καρδιάς, υπόχρεος. Ευχαριστώ και τον Βαγγέλη Κορωνάκη από το Όγδοο, εννοείται, για την προετοιμασία της εκδήλωσης και την γενικότερη υποστήριξη. Ακόμη ευχαριστώ όλους τους φίλους και τις φίλες, που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, και που με τις ερωτήσεις τους θα έστρεφαν την κουβέντα σε απρόβλεπτες κατευθύνσεις. Το feedback που έχω είναι πως ο κόσμος ευχαριστήθηκε, και πως δεν ήταν ένα τυπικό event παρουσίασης βιβλίου αυτό που συνέβη απόψε στη Γιορτή. Χαρά και υγεία σε όλους.

7/8/2024
Όταν άρχισα ν’ ακούω ροκ, μετά τα 14-15 μου, ντρεπόμουνα να πω πως στα δώδεκά μου σκιρτούσα μ’ αυτή την διασκευάρα στα παιδικά πάρτυ. Ειδικά στο σημείο, μετά το 2 λεπτό, που σταματάει το τραγούδι και αρχίζει το ινστρο μέρος, σηκώνεσαι και τα σπας ακόμη κι αν έχεις δραματική δισκοπάθεια.
Είναι απίστευτο βέβαια πως ένα κατά βάση φωνητικό συγκρότημα, με τον... Μπελαρίκε απλά να χορεύει (ούτε λα λα λα δεν έβγαζε), που δεν έπαιζε όργανα, που δεν μπορούσε να συνθέσει ούτε ένα μουσικό μετράκι, θα έκανε τέτοια πορεία, και θα άφηνε τέτοιο στίγμα.
Δεν ξέρω αν ήταν πολύ μεγάλοι οι Boney M, είναι όμως πολύ μεγάλο αυτό που βλέπεις και ακούς.
Για σκληρούς dopeheads…
https://www.youtube.com/watch?v=hutlaauYa2c

6/8/2024
Και αφού γιορτάζει το βιβλίο, αυτές τις μέρες, ας ξαναθυμηθούμε κάτι από έναν θρύλο των εκδόσεων (Κείμενα) και της τυπογραφίας, τον Φίλιππο Βλάχο...

«Η χούντα μπορεί να ξεκίνησε με την περίφημη λίστα των απαγορευμένων, αλλά ελάχιστα βιβλία απαγόρεψε μετά. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θέλοντας να δείξει μιαν επίφαση δημοκρατικότητας άφηνε να βγαίνουν τα πάντα: Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν, Μάο, Τρότσκυ, “Πού έκανε το λάθος ο Μαρξ” και δε συμμαζεύεται. Απαγόρευε μόνο ό,τι την ενοχλούσε. Απαγόρεψε το βιβλίο του Ανδρέα Παπανδρέου. Τους ενοχλούσαν τα βιβλία, που έθιγαν άμεσα το καθεστώς. Από τα δικά μας βιβλία μόνο τα ποιήματα του Άρη Αλεξάνδρου αποσύρθηκαν και είναι χαρακτηριστική η κουβέντα του Μάλλιου, όταν με κάλεσε στην Ασφάλεια.
– Αναφέρονται οι λέξεις ΕΑΜ-ΕΠΟΝ-ΕΛΑΣ. Να αποσυρθεί αμέσως.
– Μα εδώ βλέπω δεκάδες μαρξιστικά βιβλία (και δείχνω μια βιβλιοθήκη με όλα τα βιβλία που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε). Μια ποιητική συλλογή σας πείραξε;
– Τέτοια βγάζε όσα θέλεις.
Και μου έδειχνε βέβαια εκείνες τις κακορίζικες τρισάθλιες εκδόσεις “Νέοι Στόχοι”. Από τον αντίπαλο μαθαίνεις πολλά.(...)».
[περιοδικό «Ιχνευτής», 1985]