Η καναδή πιανίστρια και συνθέτρια Kris Davis, όπως έχουμε
ξαναγράψει, δεν μας είναι γνωστή μόνον ως η πιο βασική υπεύθυνη πίσω από
τη σημαντική Pyroclastic Records, την οποία ίδρυσε το
2016, αλλά και ως μία από τις πιο αναγνωρισμένες τζαζίστριες την τελευταία
εικοσαετία. Συχνά-πυκνά αναφέρουμε στο blog το όνομά της, ενώ
υπάρχουν reviews και για πιο προσωπικές δουλειές της, όπως για το άλμπουμ “Blood Moon” [Intakt, 2020], που συνυπέγραφε με την
σαξοφωνίστρια Ingrid Laubrock,
μα και για το “Live at The Village Vanguard”
[Pyroclastic Records,
2023], μαζί με το συγκρότημά της Diatom Ribbons. Το πιο νέο CD τής Davis αποκαλείται “Run the Gauntlet”
[Pyroclastic Records,
2024] και σ’ αυτό συνεργάζεται με τον κοντραμπασίστα Robert Hurst και τον ντράμερ Johnathan Blake – με την ίδια, εκτός
από πιάνο, να χειρίζεται και προετοιμασμένο πιάνο.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα πρωτότυπες συνθέσεις της Davis και μία του Blake, και παρ’ όλο που δεν
του φαίνεται στην πράξη πρόκειται για ένα tribute CD. Όταν γράφουμε «δεν του φαίνεται»
εννοούμε πως η Davis
δεν διασκευάζει «ξένες» συνθέσεις, τιμώντας δι’ αυτού του τρόπου, αλλά συνθέτει
επηρεασμένη από τους μουσικούς που θέλει να τιμήσει. Υπάρχει λοιπόν αυτό το concept, που αφορά έξι
γυναικεία ονόματα του τζαζ πιάνου, τις πιανίστριες-συνθέτριες-αυτοσχεδιάστριες Angelica Sanchez, Marilyn Crispell, Renee Rosnes, Carla Bley, Geri Allen και Sylvie Courvoisier και
που σε κάθε περίπτωση βγαίνει πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο στο “Run the Gauntlet”.
Στο booklet της έκδοσης η Kris Davis εξηγεί τα «τι» και «πώς», σε σχέση με την κάθε μία από τις συναδέλφισσές της, πώς τις γνώρισε μέσω των μουσικών τους, πώς τις συνάντησε (πλήν των Bley και Allen όλες τις υπόλοιπες τις ήξερε/ξέρει και προσωπικά) και κυρίως τι τους «χρωστά» στις μουσικές επιρροές της και στον τρόπο που συνθέτει.
Όλα αυτά παρουσιάζονται, προφανώς, μέσα από τα κομμάτια του CD – παρότι κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, κάθε φορά, να το ελέγχεις. Το λέμε, γιατί οι συνθέσεις της Davis είναι δικές της 100%, υπό την έννοια πως οι όποιες αναφορές της είναι απολύτως αφομοιωμένες, με τη μουσική να ρέει και αβίαστα, μα και «σφιχτά», σαν να παρακολουθείς μια ζωντανή παράσταση, που περνάει από διάφορα στάδια, πριν οδεύσει προς ένα εντυπωσιακό φινάλε. Το λέμε, επειδή τα δύο τελευταία tracks του CD, το “Dream state” και το “Subtones” είναι εντελώς συναρπαστικά, υπογραμμίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το είδος της δουλειάς, που μας παρουσιάζει η συνθέτρια στο “Run the Gauntlet”.
Φυσικά και η εισαγωγή είναι περίφημη, με το 14λεπτο (και μεγαλύτερο σε διάρκεια track του CD) “Run the gauntlet” να αποτελεί μία ευφυή σύμπτυξη διαφόρων τεχνικών και μοτίβων, με το ρυθμικό τμήμα να οργιάζει και με την Davis να δημιουργεί συνεχώς νέα (πιανιστικά) περιβάλλοντα, ανακατεύοντας το νεορομαντικό feeling με τις προχωρημένες προσεγγίσεις (μινιμαλιστικού τύπου κάποιες φορές), μαζί με free-improv και θορυβώδη clusters, παίζοντας με τις ταχύτητες και δημιουργώντας εκρηκτικά περιβάλλοντα, όταν στο “Softly, as you wake”, με τα παιξίματα από το μέσα μέρος του πιάνου και την αλλόκοτη συνοδεία από το μπάσο με δοξάρι και τα συνεχή breaks από τα κρουστά, σου δίνεται η ευκαιρία να συνειδητοποιήσεις την ελευθερία κινήσεων αυτού του έξοχου piano-trio.
Τέλος πάντων... μέσα από τέτοιες διαδικασίες, που βασίζονται στην διαρκή έκπληξη και την ανατροπή, κυλάει το “Run the Gauntlet”, κρατώντας σε ακινητοποιημένο καθ’ όλα τα 60+ λεπτά, που διαρκεί.
Επαφή: www.krisdavis.net, www.pyroclasticrecords.com
Στο booklet της έκδοσης η Kris Davis εξηγεί τα «τι» και «πώς», σε σχέση με την κάθε μία από τις συναδέλφισσές της, πώς τις γνώρισε μέσω των μουσικών τους, πώς τις συνάντησε (πλήν των Bley και Allen όλες τις υπόλοιπες τις ήξερε/ξέρει και προσωπικά) και κυρίως τι τους «χρωστά» στις μουσικές επιρροές της και στον τρόπο που συνθέτει.
Όλα αυτά παρουσιάζονται, προφανώς, μέσα από τα κομμάτια του CD – παρότι κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, κάθε φορά, να το ελέγχεις. Το λέμε, γιατί οι συνθέσεις της Davis είναι δικές της 100%, υπό την έννοια πως οι όποιες αναφορές της είναι απολύτως αφομοιωμένες, με τη μουσική να ρέει και αβίαστα, μα και «σφιχτά», σαν να παρακολουθείς μια ζωντανή παράσταση, που περνάει από διάφορα στάδια, πριν οδεύσει προς ένα εντυπωσιακό φινάλε. Το λέμε, επειδή τα δύο τελευταία tracks του CD, το “Dream state” και το “Subtones” είναι εντελώς συναρπαστικά, υπογραμμίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το είδος της δουλειάς, που μας παρουσιάζει η συνθέτρια στο “Run the Gauntlet”.
Φυσικά και η εισαγωγή είναι περίφημη, με το 14λεπτο (και μεγαλύτερο σε διάρκεια track του CD) “Run the gauntlet” να αποτελεί μία ευφυή σύμπτυξη διαφόρων τεχνικών και μοτίβων, με το ρυθμικό τμήμα να οργιάζει και με την Davis να δημιουργεί συνεχώς νέα (πιανιστικά) περιβάλλοντα, ανακατεύοντας το νεορομαντικό feeling με τις προχωρημένες προσεγγίσεις (μινιμαλιστικού τύπου κάποιες φορές), μαζί με free-improv και θορυβώδη clusters, παίζοντας με τις ταχύτητες και δημιουργώντας εκρηκτικά περιβάλλοντα, όταν στο “Softly, as you wake”, με τα παιξίματα από το μέσα μέρος του πιάνου και την αλλόκοτη συνοδεία από το μπάσο με δοξάρι και τα συνεχή breaks από τα κρουστά, σου δίνεται η ευκαιρία να συνειδητοποιήσεις την ελευθερία κινήσεων αυτού του έξοχου piano-trio.
Τέλος πάντων... μέσα από τέτοιες διαδικασίες, που βασίζονται στην διαρκή έκπληξη και την ανατροπή, κυλάει το “Run the Gauntlet”, κρατώντας σε ακινητοποιημένο καθ’ όλα τα 60+ λεπτά, που διαρκεί.
Επαφή: www.krisdavis.net, www.pyroclasticrecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου