στόχος η Αριστερά (δεν το λέω εγώ)

Διάβασα στην τελευταία Athens Voice (τεύχος 414, 22-28/11/2012) το κείμενο της Σώτης Τριανταφύλλου «Για τη Γιορτή του Πολυτεχνείου» κι επειδή… βγήκα από τα ρούχα μου έρχομαι να πω δυο λόγια.

Το νόημα του άρθρου συνοψίζεται στο (ξεχωριστό) lead, εκεί όπου αναφέρεται πως: «Η επιμονή[sic] μας στην επέτειο του Πολυτεχνείου ταυτίζεται με την τυραννική[sic] παρουσία της Αριστεράς, που μέσω των επετείων, υπενθυμίζει τον ηρωισμό και την πρωτοπορία της στους “αγώνες του λαού”». Η αλήθεια είναι πως ακόμη και αυτό το απόσπασμα θα μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερο, αν έμπαιναν σε εισαγωγικά όχι μόνον οι αγώνες του λαού, αλλά και ο ηρωισμός και η πρωτοπορία, η αρθρογράφος, όμως, πάνω σε μία κρίση συνειδήσεως, είπε να κρατήσει κάπως τις ισορροπίες.

Κατά την Σώτη Τριανταφύλλου (Σ.Τ.) η «επέτειος του Πολυτεχνείου θα πρέπει να πάψει να γιορτάζεται», γιατί «οι επέτειοι δεν εξυπηρετούν ούτε την ιστορική μνήμη ούτε την κοινωνική συνεκτικότητα», αφού «εξυπηρετούν εθνικιστικά και κομματικά συμφέροντα, άμεσες και έμμεσες εξουσίες». (Ας μην το γεμίσω [sic]…). Επίσης, η επέτειος και η συνακόλουθή της πορεία, κατά την Σ.Τ., εγείρει απορίες στους σημερινούς Αμερικανούς, οι οποίοι «βλέπουν εικόνες φωνασκούντων Ελλήνων έξω από την αμερικανική πρεσβεία (και) δεν καταλαβαίνουν –δικαίως– περί τίνος πρόκειται». Τι να πεις γι’ αυτήν την νοηματική ακροβασία; Σιγά μην κάθονται οι Αμερικανοί ν’ ασχοληθούν με την πορεία του Πολυτεχνείου στην Ελλάδα (ξέρουν που πέφτει στο χάρτη;) και να προβληματιστούν περαιτέρω για το γεγονός ότι η πορεία καταλήγει στην πρεσβεία τους στην Αθήνα. Και άντε να υποθέσω ότι κάποιοι ενδιαφέρονται και το μαθαίνουν, βλέπουν την πορεία στο CNN (αν την αναμεταδίδει) και εξανίστανται. Τι πρέπει εμείς να πούμε; Καταργήστε την πορεία, γιατί μπαίνουμε στο μάτι των συμμάχων; Δεν είμαστε καλά. Εδώ, ολόκληρος πλανητάρχης (ο Clinton) ήρθε στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του ’99 ζητώντας δημοσίως «συγγνώμη» (τη παρουσία του προέδρου Στεφανόπουλου) για την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ στη χούντα, και τώρα θ’ ακούμε την Σ.Τ. να αναρωτιέται «που κολλάει η αμερικανική πρεσβεία»; Δεν το καταλαβαίνει; Το καταλαβαίνει, καθότι πιο κάτω ρωτά τον εαυτό της: «Στο ότι η χούντα των συνταγματαρχών 1967-1974 υπήρξε όργανο της CIA;». Σώπα καημένε! Αν και πάλι μάς αφήνει εμβρόντητους στη συνέχεια, καθότι, όπως γράφει, «τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά». Δυστυχώς για την Σ.Τ., αλλά ευτυχώς για όλους εμάς, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Απλούστερα δεν γίνονται. Εκτός εάν η Σ.Τ. μάς μπλέξει με τίποτα ακαθόριστες συνομωσιολογίες, οδηγώντας μας σε παράκεντρες ατραπούς (δεν το νομίζω). Απλώς, δηλητήριο θέλει να χύσει. Να κατασυκοφαντήσει την Αριστερά, την οποίαν εγκαλεί για την «τυραννική της παρουσία». Κατά την Σ.Τ. η Αριστερά, που ποτέ στη Μεταπολίτευση (μέχρι πριν λίγους μήνες) δεν ξεπέρασε (όλη μαζί) το 15%, είχε «τυραννική παρουσία», ενώ τα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν και κυβερνούν τον τόπο (με τα 48%), για 40 σχεδόν χρόνια, μας πήγαιναν και μας πηγαίνουν με το γάντι. Τι να πω;

Επίσης… μαθαίνουμε από την αρθρογράφο πως «ούτε η αριστερά, ούτε οι αναρχικοί πρωτοστάτησαν στην εξέγερση» και πως «το φοιτητικό κίνημα δεν ήταν κομματικοποιημένο όπως έγινε μετά τη μεταπολίτευση». Μαθαίνουμε επίσης πως το ΚΚΕ, αν και «εκφέρει λόγο δημοκρατικής νομιμότητας», εντούτοις «δεν είναι καν κοινοβουλευτικό κόμμα»!

Τι να απαντήσει κάποιος σ’ αυτές τις φαιδρότητες; Τι να απαντήσει σ’ αυτήν την ολιστική διαγραφή της Αριστεράς, που δεν είναι απλώς ανιστόρητη, είναι και άκρως επικίνδυνη για τη δημόσια πολιτική υγεία; Ώστε η Αριστερά δεν πρωτοστάτησε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου… Και ποια ήταν εκείνη που πρωτοστάτησε τάχα; Μήπως η… ψυχεδελική νεολαία; Και τι εξυπνάδα είναι αυτή πως το φοιτητικό κίνημα δεν ήταν κομματικοποιημένο. Ε, ναι, με τη στενή έννοια δεν ήταν κομματικοποιημένο, γιατί η χούντα είχε καταργήσει τα κόμματα, αλλά κόμματα υπήρχαν (στην παρανομία), είχαν οργανώσεις, νεολαία, έντυπα. Δεν έχει ακούσει τίποτα η Σ.Τ. για EKKE και ΑΑΣΠΕ, που τα λέγαμε πριν από λίγες ημέρες; Δεν έχει ακούσει τίποτα περί ΚΚΕ, περί ΚΝΕ, περί Ρήγα Φερραίου, περί ΕΔΑ, περί ΚΚΕ (Εσωτερικού), περί Πανσπουδαστικής, περί ΚΔΚΕ (Τροτσκιστές) – άπαντα κόμματα και νεολαίες με δράση στην περίοδο της δικτατορίας, και στην περίοδο του Πολυτεχνείου; Κάτι έχει ακούσει, αλλά προτιμά η Σ.Τ. να λέει πως η… Αριστερά δεν πρωτοστάτησε στην εξέγερση. Και ποιος πρωτοστάτησε δηλαδή στην εξέγερση; Γιατί δεν μας το λέει να το μάθουμε κι εμείς; Μήπως ο «απλός κόσμος»; 

Η Σ.Τ. έχει πρόβλημα με την Αριστερά, είναι ολοφάνερο. Κατηγορεί εμμέσως το ΚΚΕ γιατί «εκφέρει λόγο δημοκρατικής νομιμότητας», ενώ κατ’ αυτήν θα έπρεπε ή να είχε διαλυθεί ή να ήταν στην παρανομία. Δεν το θεωρεί κοινοβουλευτικό κόμμα, γιατί η εντός των τειχών δράση του πάει κόντρα στον μαρξισμό-λενινισμό και στη δικτατορία του προλεταριάτου. Θα ήθελα, πραγματικά, να ήξερα από ποια μεριά ασκεί κριτική στο ΚΚΕ η Σ.Τ. Από κάποια ακροαριστερή ή αναρχική μεριά (φτου σκουληκομερμυγκότρυπα…), ή από την μεριά… ποια μεριά; Δεν υπάρχει άλλη μεριά. Το ΚΚΕ έπειτα από 27 χρόνια συνεχούς παρανομίας (δια του διαβοήτου νόμου 509) κατέκτησε τη νομιμότητα το 1974. Χιλιάδες άνθρωποι, οπαδοί του, συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν βάσει αυτού του νόμου. Τι έπρεπε να κάνει δηλαδή το 1974; Να αρνιόταν τη νομιμοποίησή του; Να έριχνε στο βάραθρο τους νεκρούς του; Να μην τους αναγνώριζε; Ή να διχαζόταν, α λα Χρυσή Αυγή, μεταξύ γραβάτας και φραχτοπάλουκου; Πολύ θα βόλευε αυτό το τελευταίο την κυρία Τριανταφύλλου. Δεν της βγήκε όμως.