Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

ALPHA BETA ένα ελληνικό space 45άρι

Το δισκάκι “Astral abuse/ Who killed?”, τυπωμένο το 1971 στη Γαλλία για την BYG Records [129 032] των Fernand Boruso, Jean-Luc Young και Jean Georgakarakos είναι ό,τι πιο σκοτεινό υπάρχει υπό το όνομα του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ηχητική του διάσταση (θα πω γι’ αυτήν), αλλά κυρίως στην έλλειψη βασικών στοιχείων όσον αφορά στο πότε ακριβώς ηχογραφήθηκε το 45άρι, από ποιους, υπό ποίο καθεστώς και όλα τα υπόλοιπα. Μένοντας λοιπόν, εν πρώτοις, σε όσα καταγράφονται στα labels, φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με κάποιο περιστασιακό γκρουπ ονόματι Alpha Beta και με δύο κομμάτια τα οποία υπογράφουν οι “Vilma - Papathanassiou - Koulouris” (το “Astral abuse”) και οι “Papathanassiou - Gomelsky” (το “Who killed?”). Κυκλοφορία της BYG Records όπως προείπα, αλλά… a cosmic fish production. Αυτά είναι τα σίγουρα. Από ’κει και πέρα μπορούμε να επεκτείνουμε τα σίγουρα, κάνοντας, συγχρόνως, και κάποιες πολύ ρεαλιστικές υποθέσεις.
Λογικώς, το δισκάκι αυτό αποτελεί ένα «απόνερο» των ηχογραφήσεων του 2LP “666” των Aphrodites Child, που ολοκληρωνόταν την ίδιαν εποχή στο Studio Europa-Sonor στο Παρίσι (τέλος 1970-αρχές ’71). Άρα, μπορούμε να υποθέσουμε πως τον εν λόγω 45άρι είναι γραμμένο στο ίδιο παρισινό στούντιο και σε παραγωγή του Giorgio Gomelsky –ενός ανθρώπου που είχε βρεθεί ήδη πίσω από τους Rolling Stones, τους Yardbirds, τους Soft Machine, τους Blossom Toes, τους Brian Auger & The Trinity κ.ά.–, ο οποίος θα έκανε την παραγωγή στα άλμπουμ του VangelisHypothesis” (rec. London 5/1971) και “The Dragon” (rec. London 6/1971), ενώ θα… ευλογούσε και το “666”. Τι άλλο μπορούμε να υποθέσουμε; Ίσως πως οι Alpha Beta ήταν ένα τρίο, αποτελούμενο από την Βίλμα Λαδοπούλου, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον Αργύρη Κουλούρη. Η Λαδοπούλου ήταν παλαιά συνεργάτιδα του Παπαθανασίου, από τα χρόνια της Ελλάδας· τουλάχιστον από την εποχή του singleUne etoile/ Le vent” [Zodiac LS 8002, 1967], στο οποίο ο Παπαθανασίου είχε γράψει τις μουσικές και των δύο tracks, διευθύνοντας και την ορχήστρα. Ο δε Αργύρης Κουλούρης είχε έλθει στο Παρίσι μετά τη θητεία του, για να συναντήσει τους παλαιούς του φίλους στους Aphrodites Child, παίρνοντας μέρος, ως κιθαρίστας, στις εγγραφές του “666”.
Το πρώτο κομμάτι, το “Astral abuse” (γραμμένο από την Λαδοπούλου και τους Παπαθανασίου, Κουλούρη), είναι ένα «τρελαμένο» psych κομψοτέχνημα εντελώς προχωρημένο για τ’ αυτιά μου – θα μπορούσε να είναι ένα track του σήμερα! Τα φωνητικά της Βίλμας Λαδοπούλου, πιθανώς να έδωσαν την ιδέα στον Παπαθανασίου (αν προηγήθηκαν) για εκείνα της Ειρήνης Παπά στο “666” (αν και πίσω απ’ όλα βρίσκεται μάλλον η… Yoko Ono), ενώ το ρυθμικό υπόβαθρο, μαζί με τις κοφτερές κιθάρες του Κουλούρη, και βεβαίως τα γεμίσματα από τα πλήκτρα του Παπαθανασίου εκτοξεύουν το κομμάτι στο διάστημα. Το flip-side, το “Who killed?” των Παπαθανασίου και Gomelsky δεν υπολείπεται σε δύναμη και φαντασία, προαναγγέλοντας, αν θέλετε, την ηχητική κοσμογονία του “Earth” δύο χρόνια αργότερα. Άσσος!!

8 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Φωντα! Απίθανο το 45αρι. Aυτός ο Καράκος (ελλάδα μυρίζει...) έχει μαζέψει του κόσμου το βρισίδι από διάφορους μουσικούς γιατί συστηματικά εξέδιδε επανεξέδιδε χωρίς δικαιώματα δουλειές τους, αν δεν με απατά η μνήμη μου είχε κάνει αργότερα και την Celluloid που έβγαζε "προχώ" δουλειές με Laswell κλπ. (θυμάμαι ιδιαίτερα τους Tuxedomoon να τον στολίζουν σε μια απόμ τις πρώτες τους συνεντεύξεις σε ελληνικό μέσο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα bwana. Προφανώς είχε ελληνική (μανιάτικη ρίζα) ο Georgakarakos. Κατά καιρούς έχω διαβάσει διάφορα γι’ αυτόν, κυρίως στο γαλλικό περιοδικό Actuel, (έχω κάποια τεύχη και κάποτε μου είχε μεταφράσει μερικά κείμενα μία φίλη), τα οποία πρέπει να τα βρω και να τα συμμαζέψω. Ε ναι, Celluloid μετά την BYG κ.λπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Georgakarakos αν δεν κάνω λάθος στη συνέχεια ασχολήθηκε με την ΖΕ records.Ειχε γούστο ο κύριος.Φανταστικο πόστ κύριε Τρόυσσα .KU

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα σε όλους.
    Εδώ το κείμενο από Wikipedia για τον Georgakarakos:
    "Celluloid Records, a French/American record label, founded by Jean Georgakarakos (sometimes shortened to Jean Karakos) operated from 1976 to 1989 in New York, and produced a series of eclectic and ground-breaking releases, particularly in the early to late 1980s, largely under the auspices of de facto in-house producer Bill Laswell.
    Jean Georgakarakos had previously run a chain of record shops in France with partner Jean-Luc Young. In 1967, the pair formed jazz record label BYG Records, which collapsed in the mid-70s. Karakos also produced albums such as Sonny Sharrock's Monkie-Pockie Boo, and managed acts such as Gong and Magma."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα και από μένα.
    Ωραίο post.Τους Aplha Beta τους έμαθα πριν κάνα 3-4 χρόνια από μια συλλογή του Andy Votel.
    Πολυ καλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια σου Βαλάντη.
    Θα πω μια μικρή ιστορία…

    Όταν είχα αγοράσει (το 1997) το σκωτσέζικο βιβλίο του Mark J.T. Griffin “V-A-N-G-E-L-I-S The Unknown Man” [Private Pressing, α έκδοση 1994, β έκδοση 1997] δεν είχα ακούσει ακόμη αυτό το single. (Γνώριζα όμως την ύπαρξή του, από τη δεκαετία του ’80 – το είχα αναφέρει και στο «Ραντεβού στο Κύτταρο» στη σελ.46).

    Εκεί λοιπόν ο Griffin ανάμεσα σε άλλα (πολλά) λάθη έλεγε (σελ.136) πως στο “Astral abuse” ακουγόταν η Milva! Αν δεν του το είχε σφυρίξει κάποιος λάθος, είναι πολύ πιθανόν ο Griffin να θεώρησε το όνομα “Vilma”, που αναγραφόταν στο label ως λανθασμένο (“Vilma” σου λέει, τι είναι αυτό;), «διορθώνοντάς» το σε… Milva. Φυσικά, αυτό αναπαρήχθη αργότερα στο internet (πιθανώς να έχει ξεμείνει και κάπου), ενώ γράφτηκε και σε περιοδικά. Νομίζω στο Record Collector (πρέπει να βρω το τεύχος, ώστε να το τσεκάρω).

    Πιθανώς δε ο Griffin να παρασύρθηκε από το γεγονός πως ο Παπαθανασίου είχε κάνει ένα ολόκληρο LP με τη Milva, το 1981. Πρόκειται για το “Ich Hab’ Keine Angst” [Metronome 0060.383] στο οποία η ιταλίδα τραγουδίστρια απέδιδε 11 συνθέσεις του Παπαθανασίου τραγουδισμένες στα γερμανικά! To “It’s five o clock” ως “Kennst du das auch” και άλλα διάφορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όντως , στο τεύχος 217 του Record Collector (9/1997) στο κείμενο των Mark J.T. Griffin (ο ίδιος που έγραψε το βιβλίο) και Don Fennimore για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, γράφεται πως στο “Astral abuse”… the songstress Milva guested on vocals. Συγχέεται δηλαδή η Vilma (Λαδοπούλου) με την Milva.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Aπό το fb...

    Christos Nastos
    ......!!!!!
    Δε γνώριζα την ύπαρξη του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή