VOLCANO THE BEAR ένα εξαιρετικό γκρουπ

Οι Volcano The Bear (Βρετανοί από το Leicester) είναι παλαιοί γνώριμοι· γνωστοί, εν πάση περιπτώσει, σε όσους διάβαζαν το περιοδικό Audion (ή και το Wire) στα mid-90s, ψωνίζοντας από το δισκάδικο Ultima Thule (του Leicester), που διέθετε βεβαίως και mail-order.

Από το 1995 στη σκηνή, οι Volcano The Bear έχουν ηχογραφήσει πάμπολλες κασέτες, CD/CD-R και βινύλια, με τη δισκογραφία τους να είναι κατά το μάλλον ή ήττον περιπλεγμένη. Το “Golden Rhythm/ Ink Music” [Rune Grammofon, 2012], που τυπώνεται και σε LP, είναι πάντως το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, πράγμα που δείχνει πως η τριάδα (πλέον) αυτή από το Λέστερ (Clarence Manuelo tapes, electronics, Aaron Moore ντραμς, τρομπέτα, φωνητικά, Daniel Padden πλήκτρα, κιθάρες, κλαρινέτο, φωνή – ο παλαιός τέταρτος, o σαξοφωνίστας Nick Mott μοιάζει σαν guest) έχει ακόμη πράγματα να δώσει. Και όντως!

Το “Golden Rhythm/ Ink Music” είναι ό,τι θα αποκαλούσαμε «ένα σφόδρα πειραματικό» άλμπουμ, μια δουλειά που εκπλήσσει με τη δύναμη και την ευρηματικότητά της σε κάθε της σημείο. Με πολλές, διαφορετικές και ουσιαστικές επιρροές (από τον σκληρό, αυθόρμητο ήχο των Edgar Broughton Band, μέχρι το avant-kraut των Faust και από τον συναισθηματικό μινιμαλισμό του Robert Wyatt, έως την ανατρεπτική ηχητική λογική των γκρουπ του Rock In Opposition), οι Volcano The Bear σε κάθε σύνθεση του 42λεπτου άλμπουμ τους (που περιλαμβάνει υλικό από το 2006 και μετά, δοκιμασμένο στα live), ακούγονται καλύτεροι από ποτέ!

Είναι δύσκολο να περιγράψεις κάτι, όταν σε συνεπαίρνει. Όταν δεν σου αφήνει χρόνο να σκεφτείς, εγκλωβίζοντάς σε στην ηχητική πλημμυρίδα του. (Μόνο και μόνο για το έσχατο δεκάλεπτο “Fireman show”, το “Golden Rhythm/ Ink Music” συγκαταλέγεται μεταξύ των καλυτέρων άλμπουμ, που άκουσα μέσα στο 2012).