Δύο ισραηλινές κασέτες «εταιρείας» με τραγούδια του Άρη Σαν
(1940-1992) ήταν οπωσδήποτε απόκτημα εκεί στις αρχές του ’90. Δίσκοι
του δεν κυκλοφορούσαν και τόσο στην Ελλάδα –ή μπορεί εγώ να μην τους έδινα, έως
τότε, την πρέπουσα σημασία... έως τότε όμως–, ενώ και από πλευράς πληροφόρησης τα πράγματα ήταν…
άστα να πάνε. Έτσι, λοιπόν, αντικρίζοντας τα εξώφυλλα των δύο κασετών με τον
Έλληνα, αλλά με τρανή καριέρα στο Ισραήλ, μουσικό να κρατά μια Gibson (ES-335)… παρασύρθηκα και τις
αγόρασα (και σωστά έπραξα!). Εξάλλου τι είχα να χάσω, πέραν, ίσως από ένα κατοστάρικο; (Καθότι, και
εξ όσων θυμάμαι, κασέτες εύρισκες εκείνη την εποχή στο Μοναστηράκι μ’ ένα
πενηντάρι, ενώ τώρα δίνεις 7πλάσια...).
Η πρώτη κασέτα είχε τίτλο “Dam-Dam” [CBS
40-65250] και λογικώς κυκλοφόρησε το 1972 – την εποχή δηλαδή που βγήκε και το
αντίστοιχο LP [CBS S
65250]. Φυσικά το highlight εδώ είναι η διασκευή του Άρη Σαν στο «Τεφαρίκι» των Μιχάλη
Μενιδιάτη/ Μίμη Θειόπουλου (στα credits αναφέρεται κάποιος... ανύπαρκτος Mikel Nemidiates – γύρευε που θα πήγαν τα
«δικαιώματα»…), το οποίον ως “Dam-Dam” σκόρπιζε ασυγκράτητα…
ψυχεδελικά ρίγη. Απ’ αυτό το LP/MC, που είχε κι άλλα
ενδιαφέροντα tracks, όπως
το “Espera” του
Αργεντινού Dino Ramos
ή το “Mish Mash”
του Bob Azzam,
επιλέγω ν’ ακούσουμε το “Mana mou”
των Κατσαρού-Πυθαγόρα, που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Νταλάρας το 1971 ως «Μάνα
μου δεν σε άκουσα»… Γιορτή των μανάδων μας γαρ...
Η δεύτερη κασέτα είχε τίτλο “Greatest Hits” [CBS 40-65723] και προερχόταν από το
1974. Φυσικά, το σχεδόν 6λεπτο “Dam-Dam” δέσποζε κι εδώ (ήταν
δεύτερο στην… side two),
ενώ από τα υπόλοιπα κομμάτια ξεχώριζαν (πέραν του “Espera”) η version του “Taka Takata” (Joe Dassin και τα λοιπά) και
κυρίως το “Yasas vre pedia”,
δηλαδή η «Γιορτή ζεϊμπέκηδων» από την «Μικρά Ασία» [MINOS, 1972] των Καλδάρα-Πυθαγόρα (πάλι
ο Νταλάρας), που είχε μιαν εισαγωγή... άνευ προηγουμένου.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Άρη Σαν εδώ…
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/03/aris-san.html