PIIRPAUKE φινλανδοί πρωτοπόροι

Αν εξαιρέσει κανείς τους Embryo, οι Φινλανδοί Piirpauke –αληθινοί βετεράνοι του ethnic/progressive/fusion– δεν είναι απλώς το πιο παλαιό συγκρότημα αυτής της μουσικής τάσης (μάλλον), αφού βρίσκεται ανελλιπώς εδώ και 40 χρόνια στις επάλξεις, αλλά κι ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά συγκροτήματα που διέπρεψαν στην δεκαετία του ’70, όπως και όλα τα μετέπειτα χρόνια.

Το συγκρότημα σχηματίστηκε το 1974 από τον reedman και keyboard player Sakari Kukko, έναν μουσικό που είχε ήδη παρελθόν, αφού είχε περάσει από τους Kalevala, τις μπάντες των Jukka Tolonen, Juhani Aaltonen κ.ά. Δίπλα του θα στοιχίζονταν: ο κιθαρίστας Hasse Walli (από τους Jormas και Blues Section των sixties), ο μπασίστας Antti Hytti και ο περκασιονίστας Jukka Wasama. Η σύνθεση αυτή, αν και θα αποδειχθεί πρόσκαιρη (από το γκρουπ έχουν περάσει δεκάδες μουσικοί, με σταθερή παρουσία μέσα στα χρόνια μόνον εκείνη του Kukko), θα αποτελέσει την… πηγή του παρθενικού LP τους που είχε τίτλο “Piirpauke” [Love Records LRLP 148, 1975], ένα από τα ωραιότερα άλμπουμ που ηχογραφήθηκαν εκείνη την εποχή στην Ευρώπη.

Piirpauke. Από το οπισθόφυλλο του άλμπουμ "2" [Love, 1976].

Ο δίσκος ανοίγει με το “Kuunnousu”, κομμάτι στηριγμένο σε μια γοητευτική μελωδία που ανακαλεί στη μνήμη μου το “Song for Che” του Charlie Haden. Ακολουθεί το 11λεπτο “Legong” με την έντονη αυτοσχεδιαστική ανάπτυξή του, βασισμένο σε παραδοσιακό θέμα, για να κλείσει η πλευρά με το σαρωτικό… λατινοαμερικάνικο “Uusi laulu paimenille”, στο ύφος των Quilapayún και των Inti-Illimani. Το δεύτερο μέρος δεν είναι λιγότερο συναρπαστικό. Το 11λεπτο “Cybele” διατρέχεται από το «πειραγμένο» μπάσο του Hytti, που παράγει ένα… βομβοειδές υπόστρωμα, λειτουργώντας κάπως σαν τις συμπαθητικές χορδές του σιτάρ, για να ακολουθήσουν οι ηλεκτρικές κιθάρες του Walli σ’ ένα ελεύθερο μελωδικό πλαίσιο. Το άλμπουμ θα ολοκληρωθεί μ’ ένα ακόμη παραδοσιακό, που έχει τίτλο “Konevitsan kirkonkellot” (επηρεασμένο από την ποίηση Kalevala), κινούμενο σε δυναμικές μελωδικές γραμμές, με τις πενιές του Hasse Walli και πάλι να πρωταγωνιστούν.

Οι Piirpauke είχαν πει απλώς και μόνον το όνομά τους, αφού θα ακολουθούσαν άλλα 25(;) άλμπουμ πριν φθάσουμε στο έσχατο “Ilo” [Rockadillo] του 2012. Να σημειώσω, μόνον, πως ο Sakari Kukko έχει εμφανισθεί και στην Ελλάδα τα πιο πρόσφατα χρόνια, συνεργαζόμενος, μάλιστα, και με έλληνες μουσικούς. Αν γνωρίζει/θυμάται κάποιος ας δώσει λεπτομέρειες, καθότι εγώ θα πρέπει να ψάξω πολύ για να δώσω σίγουρες πληροφορίες (μάλλον έχω και φωτογραφίες)…