MOONJUNE RECORDS η προηγούμενη παρτίδα ΙΙ

Τα επόμενα δύο CD προέρχονται από τον κατάλογο της αμερικανικής MoonJune Records και αφορούν σε κυκλοφορίες του 2013. Αναφερόμαστε, δηλαδή, σε σχετικώς πρόσφατο υλικό…

DIALETO: The Last Tribe [MoonJune MJR054, 2013]

Από τα πιο γλαφυρά progressive/ fusion άλμπουμ που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Στο “The Last Tribe” των Βραζιλιάνων Dialeto αναφέρομαι, ένα CD που βρίθει κιθαριστικών ποικιλιών σε ύφος που άλλοτε παραπέμπει στον μελωδισμό του flamenco-rock (Triana κτλ.), άλλοτε σε επισκιασμένα rock γκρουπ της πατρίδας τους (τους Alma da Terra π.χ.) και άλλοτε στον συνδυασμό όλων αυτών με το fusion του John McLaughlin και του Al Di Meola. Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι σαφές. Οι τρεις μουσικοί των Dialeto, δηλαδή ο Nelson Coelho κιθάρες, ο Jorge Pescara touchguitars (κιθαρόργανο που παίζει και τα μπάσα) και ο Miguel Angel ντραμς δεν είναι χθεσινοί. Το γκρουπ ευρισκόμενο στη σκηνή για περισσότερο από 20 χρόνια (έστω και με λίγο αλλαγμένη line-up), έχει κυκλοφορήσει έως σήμερα (μάλλον) τρία άλμπουμ, αποδεικνύοντας συνθετική βιρτουοζιτέ, η οποία… εκλύεται, βασικά, πάνω στην κιθάρα, δίχως ποτέ (η κιθάρα) να φλυαρεί και να κουράζει. Παρότι, λοιπόν, τα κιθαριστικά ηχοχρώματα δεν παρουσιάζουν κάποια ποικιλία, το αποτέλεσμα σχεδόν ποτέ δεν ξεπέφτει στο κοινό και το επαναλαμβανόμενο. Είναι οι «ιδέες» δηλαδή που διαφοροποιούν τους Dialeto από άλλα σχήματα της… συνομοταξίας τους, μετατρέποντας tracks όπως τα “Windmaster”, “The last tribe”, “Tarde demais” και “Chromaterius” σε σοβαρές (ηλεκτρικές) κιθαριστικές προτάσεις. Ηχογραφημένο κατά São Paulo μεριά, το “The Last Tribe” είναι ένα καλοφτιαγμένο από πάσης πλευράς άλμπουμ, δίχως κανένα προφανές μειονέκτημα· κι αυτό είναι, που αξίζει να τονιστεί.

MARBIN: Last Chapter of Dreaming [MoonJune MJR050, 2013]

Είναι εξαιρετικοί οι Αμερικανοί Marbin – και χαίρομαι, γιατί το ξαναγράφω μετά από καιρό με αφορμή το πιο πρόσφατο CD τους που έχει τίτλο “Last Chapter of Dreaming”. Το δικό τους progressive rock έχει όλα εκείνα τα πληθωρικά στοιχεία, που είναι ικανά να το καταστήσουν must. Συνεχίζοντας δηλαδή να επεκτείνουν την λεπτή γραμμή που άρχισε να ξεδιπλώνεται εκεί στα (αμερικανικά) mid-seventies με συγκροτήματα όπως οι Happy the Man και οι Yezda Urfa, οι Marbin ξέρουν να συνδυάζουν τα καλύτερα mellow στοιχεία από τις… προπατορικές αγγλικές μπάντες όπως οι Gryphon και οι Greenslade, με τις δικές τους eastern-folk αναφορές (το klezmer κυρίως θα έλεγα), παράγοντας ασυναγώνιστες (rock) μελωδίες. Κομμάτια όπως το “Inner monologue”, το “Breaking the cycle”, το “The way to riches” ή και το φερώνυμο “Last chapter of dreaming” περικλείουν όλα εκείνα τα στοιχεία, που μπορεί να κάνουν την διαφορά. Μέσα από την απολύτως δεμένη αρχική τετράδα τους (Danny Markovitch σαξόφωνα, Dani Rabin κιθάρες, Justyn Lawrence ντραμς, Jae Gentile μπάσο), έχοντας ως «όπλο» το ογκώδες rhythm section και δύο σολιστικά όργανα (σοπράνο σαξόφωνο, ηλεκτρική κιθάρα) που «γράφουν» συνεχώς, εκμεταλλευόμενοι περαιτέρω τις πάμπολλες «συμμετοχές» σε drums (Paul Wertico), κρουστά, πλήκτρα, φωνές, τρομπέτα…, οι Marbin εμφανίζουν ένα πλήρες άκουσμα, το οποίο σε καθηλώνει με την δύναμη και την φαντασία του. «Στρογγυλό» άλμπουμ το “Last Chapter of Dreaming” δίχως αβαντ-γκαρντίστικες «γωνίες», είναι προϊόν ταλαντούχων μουσικών, που έχουν καταφέρει, συν τοις άλλοις, να διαφυλάξουν (για το στούντιο), το συμπαγές της ζωντανής παράστασης.

Επαφή: www.moonjune.com

MOONJUNE RECORDS η προηγούμενη παρτίδα I

http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/04/moonjune-records.html