Νικόλας (φωνή, κιθάρες), Τσάμπρος (μπάσο), Πολύβιος
(πλήκτρα), Γιάννης (lead κιθάρες), Ηλίας (ντραμς) είναι τα ονόματα των μελών ενός καινούριου
νεανικού μουσικού συγκροτήματος από την Πάτρα, των Bleach!. Το συγκρότημα κάνει τώρα γνωστή
(και αισθητή) την παρουσία του με το άλμπουμ “Maybe Another Time”, τυπωμένο για την B-otherSide και κομμένο σε 200
κόπιες βινυλίου (με τέσσερα διαφορετικά artworks ανά 50 βινύλια), το οποίον κερδίζει αμέσως τις
εντυπώσεις· τις κερδίζει εννοώ από το πρώτο-πρώτο άκουσμα και χωρίς περιστροφές.
Οι Bleach!
είναι ποπίστες – sunshine ή ξε-sunshine,
σπανίως ακούς από σύγχρονο ελληνικό συγκρότημα τόσο καλοκουρδισμένη pop, που να σε κεντρίζει με
την ουσία της (ωραίες μελωδίες, αρμονική επεξεργασία με νόημα, επαρκέστατα
παιξίματα και ερμηνείες) και όχι ας πούμε, με τις… σκοτεινιές ή τις αναίτιες «δυσκολίες»
της. Τραγούδια που να μπορείς να τα σφυρίξεις όλα και στην ολότητά τους και όχι
εδώ κι εκεί, όπως συχνά συμβαίνει (σ’ ένα ρεφρενάκι ή μια μελωδιούλα), είναι
τα τραγούδια των Bleech!,
μιας μπάντας που κατακρατεί τα πρέποντα από τα… τελευταία 50 χρόνια της pop εξέλιξης.
Με την ευφράδεια των sixties,
το… αριστοκρατικό glamorous των seventies
και το ντρεσάρισμα των eighties
κάπως σαν παρακαταθήκες, οι «Πατρινοί» (τα εισαγωγικά, καθότι δεν γνωρίζω αν
όλοι τους προέρχονται από την Πάτρα, ή αν βρέθηκαν εκεί για σπουδές κ.λπ.)
κατορθώνουν να φτιάξουν τραγούδια, που να κολλάνε αμέσως στην μνήμη, προσθέτοντας πάντα κάτι καινούριο (οι Bleach!)
και δίχως να προβληματίζονται (οι ίδιοι) αν θα τους αποκαλέσεις pop-πάνκηδες, funk-άτους, mod-άδες ή «εναλλακτικούς».
Σε όλα μέσα είναι, και όλα τα ισοπεδώνουν –με την καλύτερη των εννοιών– προτείνοντας
το δικό τους.
Ηχογραφημένο στην Πάτρα από τον Σάκη Μπάστα (ο ίδιος έκανε
το πρώτο mastering, ενώ
το mastering του βινυλίου
ανήκει στον Θανάση Ξανθάκο), το “Maybe Another Time” αποτελεί, με διαφορά, ό,τι πιο
ευχάριστο (και ουσιώδες) άκουσα από ελληνικό συγκρότημα τους τελευταίους μήνες·
το λέω, κι ας με περιμένουν μερικά ακόμη άλμπουμ, για τα οποία οσμίζομαι πως κι
εκείνα μπορεί να κάνουν την «έκπληξη».
Μπράβο λοιπόν στα παιδιά και πάντα τέτοια!
Μπράβο λοιπόν στα παιδιά και πάντα τέτοια!
Επαφή: www.b-otherside.gr
Όχι B-Other Side κ. Τρούσσα, αλλά B-Otherside, χωρίς κενό.
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Λάμδα
Υπάρχουν δίσκοι όπου ανάμεσα στο B-other και το Side υπάρχει κενό (ας πούμε εκείνοι των Lost Archives), αλλά υπάρχουν και άλλοι με τις λέξεις χωρίς κενό. Πέρασα από το site της εταιρείας και είδα γραφή ως… B - Otherside Records (με κενά πριν και μετά την παύλα, με το “O” κεφαλαίο όπως και με την λέξη “Records” δίπλα), αλλά και γραφή ως B-otherSide Records (με τις λέξεις χωρίς κενά, με το “o” πεζό και το “S” κεφαλαίο, όχι με κεφαλαίο και πεζό αντιστοίχως όπως λέτε εσείς). Υιοθετώ λοιπόν αυτήν την τελευταία, μέχρι να μου πει ο Δημήτρης πώς ακριβώς επιθυμεί να γράφεται η εταιρεία του.
ΔιαγραφήΑ, και το «Τρούσσας» μ’ ένα «σίγμα», σας παρακαλώ…
Ευχαριστούμε για το ενδιαφερον πανω στην σωστη αναγραφη του τιτλου.Η αληθεια είναι πως και εμεις συνηθίζουμε να "παιζουμε" με τον τροπο αναγραφης του, τελευταια εχουμε όμως καταληξει στο B-otherSide records , το οποιο εμπεριεχει αρκετα καλα και τις 3 νοηματικες παρομοιωσεις που υπηρχαν από την επιλογή του συγκεκριμμενου ονοματος. Ελπιζω σε καμια...30αρια χρονια να εχουμε καταληξει οντως καπου και να κοιταμε αυτην την αναρτηση με...νοσταλγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ειστε καλα,
Mimis G Vas