Για την τραγουδίστρια Sara Serpa έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον. Και για προσωπικές
δουλειές της και για συνεργασίες της (μιαν έξοχη θυμάμαι αμέσως-αμέσως, εκείνη
με τον πιανίστα Ran Blake
στην “Camera Obscura”
το 2010). Γεννημένη στη Λισαβόνα, η Serpa –εγκατεστημένη εδώ και χρόνια στη Νέα
Υόρκη– έχει σπουδάσει στην πατρίδα της πιάνο και τραγούδι, επεκτείνοντας τα
ενδιαφέροντά της στην αρχή εντός του Berklee College of Music και εν συνεχεία
του New England Conservatory. Έτσι, και κατά μίαν έννοια, γίνεται αμέσως
αντιληπτή η επαφή της κι η αγάπη της για τη νέα jazz και μάλιστα
στις ποικίλες μορφές της. Τούτο, δε, γίνεται αντιληπτό και στο παρόν “All the Dreams” [Sunnyside Communications,
2016], στο οποίο συνεργάζεται, για ακόμη μια φορά, με τον κιθαριστή André Matos. Ο Matos, που παίζει, εκτός από κιθάρα,
μπάσο και κρουστά, είναι εκείνος που έχει δώσει αυτό το «φευγάτο», ονειρικό
ηχόχρωμα στο άλμπουμ, με τη βοήθεια (σε μερικά tracks) δύο ακόμη μουσικών, που
χειρίζονται σύνθια, ντραμς και κρουστά. Φωνή, κιθάρες και «ατμόσφαιρες»
πρωταγωνιστούν, πάντως, στο “All the Dreams”,
ένα άλμπουμ που έχει τον τρόπο να σε κερδίζει με τις άψογα επεξεργασμένες
μελωδίες και βασικά με την… ηρεμία του.
Η Serpa
δεν αρκείται μόνο σε φωνητικά –που είναι πιο εύκολο, αν θέλετε, να επιτείνουν αυτό
το… αιθέριο άκουσμα που επικρατεί στο “All the Dreams”–, καθώς ερμηνεύει κιόλας τραγούδια σε στίχους αγαπημένων
της ποιητών, νεότερων και παλαιότερων (Luís Amaro, Álvaro de Campos, William
Blake…),
μεταφέροντας και σε αυτά τα tracks,
ιδίως θα έλεγα σε αυτά, την ίδια ρομάντζα, την ίδια μεσογειακή μελαγχολία (ok, η Πορτογαλία δεν
βρέχεται από τη Μεσόγειο… αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω). Μάλιστα το “Night”, σε στίχους William
Blake
και μουσική André
Matos, είναι ένα
εξαιρετικό τραγούδι, που θα μπορούσε να γοητεύσει ακροατές διαφορετικών
προτιμήσεων. Από «ψυχεδελοφολκάδες» των late sixties-early seventies,
μέχρι eighties «σκοτεινούς» και 4AD-ήδες.
Λυρικό άλμπουμ, μιας (αισθητικής) γραμμής, που θα βρει τον
τρόπο να εισχωρήσει στις καρδιές ακροατριών τε και ακροατών.
Πραγματι πολύ αξιόλογη φωνή. Μου θυμίζει αρκετά Astrud (ίσως η γλώσσα;) στο PRAIA αλλά ρε φίλε είμαι κολλημένος με Melanie De Biasio. Και το τελευταίο της επικό EP Blackened Cities είναι κόλαση
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εγγραφές της Biasio είναι πιο "γεμάτες", ενώ της Serpa πιο "αφαιρετικές".
Διαγραφή