Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

οι ΣΤΕΛΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΑΔΗΣ & ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ τα λένε στο ραδιόφωνο

Όπου ακούς πολλά κεράσια βάσταγε μικρό καλάθι. Η σοφή αυτή παροιμία τού λαού επαληθεύτηκε για μιαν ακόμη φορά στην εκπομπή του Στέλιου Ελληνιάδη στο ραδιοσταθμό του ΣΥΡΙΖΑ «Στο Κόκκινο», την Πέμπτη 20/10.
Παρένθεση. Σύντροφοι, παλαιά η ονομασία τού σταθμού σας μπορεί κάτι να σήμαινε (για κάποιους, για όποιους), αλλά τώρα δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Όχι «στο κόκκινο», αλλά ούτε καν «στο εμπριμέ»… Κλείνει η παρένθεση.
Κάθισα λοιπόν ν’ ακούσω, από το δίκτυο (γιατί το ραδιόφωνο το ξεσφραγίζω μόνο στις καλοκαιρινές διακοπές, όταν βγαίνω από τη χώρα…) την (σχεδόν) ωριαία εκπομπή του Στέλιου Ελληνιάδη «Ντέφι» (θυμάται το λαϊκό περιοδικό των 80s ο Ελληνιάδης, που ήταν αρχισυντάκτης), στην οποίαν καλεσμένος ήταν ο Δημήτρης Πουλικάκος. Γενικώς απογοήτευση. Και από τη ροή της εκπομπής και από το περιεχόμενό της…
Στέλιος Ελληνιάδης
Κατ’ αρχάς, και σε σχέση με τη ροή, ο ραδιοφωνικός λόγος και των δύο, και του Ελληνιάδη και του Πουλικάκου, είναι σαν να πηγαίνεις με το… ποδήλατο, για να μην πω με το κάρο… Οι άνθρωποι μιλάνε λες και βρίσκονται σε καφενείο, σε στυλ... βρε δε βαριέσαι αδελφέ. Σαν να τους ακούν δυο-τρεις δηλαδή και όχι μερικές χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες (δεν ξέρω πόση είναι η ακροαματικότητα τού «εμπριμέ»). Ερωτήσεις που τραβάνε, απαντήσεις το ίδιο αργά να ξεδιπλώνονται και συχνά με χρονοκαθυστέρηση, εξηγήσεις και επεξηγήσεις επί επεξηγήσεων, εξυπνάδες, αμπελοφιλοσοφίες, τσιτάτα, αφορισμοί, μια αχρείαστη ελευθεριότητα, εν ολίγοις ένας λόγος έτσι αρθρωμένος, ώστε να αφορά μάλλον… σε καθυστερημένους (δεν εννοώ διανοητικά). Παρότι, προσωπικώς, τρέχω με χίλια, άντεξα ν’ ακούσω τους… καθυστερημένους, προσδοκώντας πως κάποια στιγμή θα βρεθώ μπροστά στην έκπληξη. Σε κάτι που θα έχει ζουμί, και δεν θα κρύβεται πίσω από κοινοτοπίες.
Λοιπόν, έπρεπε να φθάσουμε στο εικοστό πέμπτο λεπτό τής on line εκπομπής (μέσα και τα δελτία, όπως και οι διαφημίσεις), για ν’ ακούσω κάτι που να μου κάνει μια μικρή εντύπωση.

Δημήτρης Πουλικάκος
Ο Πουλικάκος είπε πως ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική όταν ήταν 24 ετών, το 1967 και πως τότε δεν ήταν εύκολο να ξεκινήσεις νωρίτερα (όπως σήμερα ας πούμε), γιατί ήταν και το στρατιωτικό και τέτοια… Παραμύθια. Όταν ο ντράμερ των Teenagers Κώστας Παυλόπουλος ήταν 11 χρονών το 1966, όταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο Πασχάλης, ο Αντώνης Βαρδής και εκατοντάδες άλλοι έπαιζαν σε γκρουπ από τα 17-18 τους (και νωρίτερα), ο Πουλικάκος είχε ξεμείνει από «εφηβικά καύσιμα», όταν άρχισε να ασχολείται με το ροκ.
Ενώ επαναλαμβάνονται οι γνωστές βλακείες περί Beatles και Rolling Stones (με τις νοικοκυρές, που θα άφηναν ένα τραγούδι των Beatles στο ραδιόφωνο, ενώ ένα τραγούδι των Stones θα το έκλειναν!) φτάνουμε στο 38 λεπτό, για να μάθουμε πως ο Πουλικάκος είχε δει στην Αγγλία τους Pink Floyd (έτσι ακούμε), την πρώτη και τη δεύτερη φορά που παίξανε εκεί (το 1966), ενώ στο 38:40 ακούμε πως θα πήγαινε προς Ινδία με κάτι ξένους, ερχόμενος οδικώς από Λονδίνο και πως στην Ελλάδα είχαν σκοπό να κάνουν κάποια στάση, μια βδομάδα-δέκα μέρες, αλλά τους πρόλαβε η δικτατορία. Παλαιά [Ποπ & Ροκ, 1980] είχε πει πως «κάτσαμε λίγο παραπάνω απ’ ό,τι υπολογίζαμε στην Ελλάδα, γιατί είχε πάθει βλάβη το αυτοκίνητο και ώσπου να φτιαχτεί έγινε το πραξικόπημα και κλείσανε τα σύνορα». Μιαν άλλη εκδοχή δηλαδή. Τέλος πάντων… λεπτομέρειες…

Πιο κάτω, στο 39:40, μαθαίνουμε πως ο δημοσιογράφος Γιάννης Αλεξίου σε κάποιο πρόσφατο κείμενό του «πέθανε» τον Πουλικάκο. Δεν εξεπλάγην ούτε απ’ αυτό, γιατί το ήξερα. Είχα διαβάσει το χαζό κείμενο του Αλεξίου στο ogdoo.gr, το οποίο επιγραφόταν «Καλλιτέχνες σε φτώχεια» [σ.σ.!!], με υπότιτλο «Oι περιπτώσεις φτασμένων καλλιτεχνών (σ.σ. Μπάστερ Κήτον, Γιαννούλης Χαλεπάς, Κώστας Χατζηχρήστος… τρέχα γύρευε δηλαδή…) που όταν πέρασε η εποχή τους είχαν τραγικό τέλος λόγω φτώχειας». Ανάμεσά τους δε και ο Πουλικάκος… Σαχλαμάρες.
Ο Αλεξίου δεν έχει ακούσει τους στίχους του Άκη Πάνου που λένε... «τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει/ τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή». Γιατί αν τους είχε ακούσει, δεν θα έγραφε ένα τέτοιο βλακώδες κείμενο, που συνενώνει τη… ροκ δημοσιογραφία με τα μεσημεριανάδικα. Αλλά καλά να πάθει. Η... ροκ δημοσιογραφία.

Στο 42:50 μαθαίνουμε πως οι Sounds ήταν «λίγο πιο ψυλλιασμένοι» από τους άλλους της ποπ (Πασχάλης, Charms, Idols…) και πως οι MGC «πήραν τον κακό δρόμο» (Ελληνιάδης), καθώς παίζανε τα πιο ψαγμένα, τα πιο ροκ. Ο Πουλικάκος επιβεβαιώνει λέγοντας πως… ήμασταν εκείνοι για τους οποίους λέγανε οι γονείς να μην μας κάνουνε παρέα (τα παιδιά τους). Τώρα, για το αν γράφανε ολημερίς και ολονυχτίς οι Μοντέρνοι Ρυθμοί για τους ακίνδυνους MGC, και για το αν τους κάνανε και εξώφυλλο (όταν ήταν στο γκρουπ ο Πουλικάκος) δεν τρέχει τίποτα…
Φθάνουμε στο 47 λεπτό. «Τώρα δεν είναι λίγο παράδοξο» ρωτάει ο Ελληνιάδης «ότι όλη αυτή η σκηνή, το ροκ στην Ελλάδα των sixties, αναπτύσσεται επί χούντας»;
O Πουλικάκος λέει πως οι… «έντεχνοι» τραβάγανε ζόρια, γιατί είχαν ελληνικό στίχο, τον άκουγαν οι χουντικοί και αν ήταν αριστερός (ο στίχος) τούς μαζεύανε. Όταν, όμως, έμπαιναν στο κλαμπάκι ποιους στίχους ν’ ακούγανε; Συγχρόνως, όμως (λέει πάντα ο Πουλικάκος) οι χουντικοί εκμεταλλεύονταν την κατάσταση και σαν μόδα. Όμως ο αριστερός, τότε, δεν ήταν μόδα. Δεν είναι εύκολο ν’ ακολουθήσεις μια μόδα που θα σε βασανίζουν, που θα σε στέλνουνε στα νησιά κι από ’δω από ’κει. Σωστά είναι αυτά.
Ο Πουλικάκος ουσιαστικά μιλάει για τον ανύπαρκτη προοδευτική κοινωνική παρέμβαση του ελληνικού ροκ της εποχής (’67-’68), εστιάζοντας στην «εσωτερική επανάσταση» και στην «ατομική σωτηρία» (έτσι τα λέει). Χοντρικά, πως όποιος έπαιζε ροκ το έκανε μόνο για τον εαυτό του. Σωστό τον βρίσκω κι εδώ! Καθώς για τα υπόλοιπα, τα γενικότερα, τα κοινωνικά να πούμε, ήταν οι Αριστεροί (αυτό το λέω εγώ), εκείνοι που προσπαθούσαν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Παρακάτω, βεβαίως, δεν ξεχνά να υποστηρίξει τα γνωστά... αντιαριστερά παραμύθια, μιλώντας για τη σοβαροφάνεια της Αριστεράς έναντι του «χορού» ή των «χρωμάτων»(!), για να παρέμβει ο Ελληνιάδης μιλώντας για την καταδιωκόμενη Αριστερά και πως τέλος πάντων είχε πολλά ελαφρυντικά (η Αριστερά της εποχής). Σωστό. Αλλά δεν επρόκειτο, ακριβώς, για ελαφρυντικά.
Στο 49:40 μαθαίνουμε για το λόμπι των οικοδόμων, που κάνανε… bullying στους μαλλιάδες, μυρίζουμε το λιβάνι από το θυμιάτισμα της νεολαίας, πριν τελειώσουμε με διάφορες αμπελοφιλοσοφίες καφενείου και όχι ραδιοφώνου. Το πιο καλό, εδώ, το λέει ο Πουλικάκος πάντως, όταν μιλάει για την επαναστατική Κούβα ως δείγμα μιας άλλης «κατάστασης» τα τελευταία 100 χρόνια, παρά τις όποιες δυσκολίες.

Αν ήμουν σήμερα ραδιοφωνατζής, γιατί κάποτε ήμουν, θα έκανα δέκα φορές καλύτερη εκπομπή, αν είχα καλεσμένο τον Δημήτρη Πουλικάκο. Έτσι νομίζω.
(Αν και αποκλείεται να ερχόταν, αφού προτιμά να με βρίζει).

37 σχόλια:

  1. Όποιος θέλει ν’ ακούσει την εκπομπή εδώ…

    http://www.stokokkino.gr/archive.php

    Και μετά εδώ…

    Ντέφι Στέλιος Ελληνιάδης Thursday, October 20, 2016

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαβάζοντας την περιγραφή σου για τη συζήτηση, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να ξεκινήσω να την ακούσω. Αυτό πρώτον γιατί ακούγεται βαρετή και επειδή επίσης κατέγραψες (σίγουρα) όλες τις ουσιαστικές λεπτομέρειες. Το "λόμπι των οικοδόμων" είναι πάντως τραγελαφικό, είτε αληθεύει (και σε ποιό βαθμό δηλαδή, έλεος) είτε όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έλαβα τέσσερα ανώνυμα σχόλια μέσα σε έξι λεπτά.
    Δεν γνωρίζω αν τα έχει στείλει ένας (το πιο πιθανόν), δύο, τρεις ή τέσσερις…
    Όπως καταλαβαίνετε έτσι δεν πρόκειται να γίνει κουβέντα.
    Ξαναστείλτε τα με avatar (που να στέκει), ώστε να ξέρω σε ποιον, κάθε φορά, θ’ απαντάω.
    Να νοιώσει κάπως υπεύθυνος κι εκείνος που σχολιάζει…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δυστυχως διακρήνω μια επιθεση χωρις λόγο στους συντρόφους του ραδιοφώνου και στους καλλιτέχνες. κυριε Τρούσσα θέλω να διαφωνήσω μαζύ σας.
    Μπέρτι Ευθυμιάδου Αναγνωστέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΦΤ! Η εν λόγω κυρία είναι η DJane του ΣΥΡΙΖΑ στα λεωφορεία κλπ; Να μας πει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σχέσι μπορεί να έχει με τη συζήτηση μας; Ζητούμε τη προστασία από τον κανιβαλισμό επιτέλους.
      Μπερτι Ευθυμιαδου Αναγνωστελη

      Διαγραφή
  6. Απίστευτα βαρετή εκπομπή, ούτε για παππούδες.
    Π.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν δεν πιάσεις τον παλμό του συνομιλητή, αν δε βγάλεις κάτι από μέσα του δεν πάει.
    Η Βέρθα παραπάνω γιατί οργίζεται;
    υγ. ξέρει κανείς την big bertha των Γερμανών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αξιώτιμε κυριε Τρουσσα σας παρακαλεσα ναμην επιτρέπεται ο καννιβαλλισμός! μην αφήνεται να αναρτώνται σχόλια που έχουν ρατσιστκο χαρακτήρα. απο που κι ως που γραφει ο κυριος Πολυδώρου για εμένα; με γνωρίζει και με λεει βερθα;
      Μπερτι Ευθυμιαδου Αναγνωστελη

      Διαγραφή
    2. E όχι και «ρατσιστικό».
      Πάντως δεν θα του δημοσιεύσω άλλο.
      Μην συγχύζεστε.

      Διαγραφή
  8. Ίσως η σημερινή κυβέρνηση (συριζα-ανελ) να ειναι πιο επικίνδυνη και απο την χούντα του 67. Δεν καταλαβαίνω για ποιόν λόγο ο Μητσος συνδέει το ροκ με την πολιτική μετα απο τόσα χρόνια... Οκ, ο Ελληνιαδης εχει του λόγους του...επαγγελματίας πολιτικός είναι... ξέρει να εκμεταλλεύεται ολες τις καταστάσεις...Ο Μητσος τι σκάλωμα εχει φάει τώρα? Οι Charms για παράδειγμα γιατι δεν βγαίνουν να μας πουλήσουν μούρη και πολιτική προπαγάνδα? Νομίζω οτι στα 60ς και ο Μητσος και οι Charms ήταν άπλα ακίνδυνα - απολίτικα συγκροτήματα που διασκεδάζαν την νεολαία.
    Νik

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίταξε, με τους Εξαδάκτυλος είχε/είχαν πιο σθεναρή στάση (έλεγαν κάποια πράγματα με τ’ όνομά τους), αλλά με τους «ψυχεδελικούς» MGC δεν έτρεχε τίποτα… «εσωτερική επανάσταση» και «ατομική σωτηρία»… έως εκεί.
      Πάντως, δεν συνδέει εκείνη την εποχή (των MGC) με την πολιτική. Διαχωρίζει δηλαδή την Αριστερά, που δεν ήταν μόδα και μαχόταν. Πάλι καλά!
      Το λέω γιατί οι άχρηστοι, που θέλουν να αναποδογυρίσουν την ιστορία, έχουν πληθύνει εσχάτως.

      >>Νομίζω οτι στα 60ς και ο Μητσος και οι Charms ήταν άπλα ακίνδυνα - απολίτικα συγκροτήματα που διασκεδάζαν την νεολαία.<<
      Φυσικά.

      Διαγραφή
    2. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ίσως οι MGC θα έπρεπε να σκέφτονται εθνοσωτήρια και να κάνουν "εξωτερικές" επαναστάσεις.

      Διαγραφή
    3. Κοίταξε να δεις μαμαμάμα εγώ δεν έχω πρόβλημα ούτε με τους MGC, ούτε με τα υπόλοιπα συγκροτήματα του ’60, που παίζανε για… εσωτερικούς λόγους και για να διασκεδάσουνε τον κόσμο. Καλά κάνανε, και μπράβο τους, και ωραία παίζανε, και γι’ αυτό τ’ ακούμε και σήμερα, άμα λάχει να ’ούμε!

      Ο Πουλικάκος μια χαρά κάνει τον διαχωρισμό στην εκπομπή τού Ελληνιάδη. Άλλο οι «έντεχνοι» που τους βουτάγανε, μόλις λέγανε κάτι, και άλλο η «ψυχεδελική νεολαία», που πάλευε για την «ατομική σωτηρία» της.

      Άρα λοιπόν να μην έρχεσαι εδώ πέρα, για να πουλήσεις πνεύμα.

      Αν έχεις αντιληφθεί τι εν τέλει παιζόταν εκείνη την εποχή τότε να πας να τα πεις στους διάφορους μαλάκηδες, που νομίζουν πως η χούντα διέλυσε τους… επαναστάτες MGC, όχι σ’ εμένα.

      Διαγραφή
    4. Προφανώς λόγω των ιδεολογικών κολλημάτων σου, δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι το ροκ λειτούργησε ιστορικά στο πεδίο της δημιουργίας ρεύματος και όχι σε εκείνο της "αντίστασης". Αυτό έκανε και επί χούντας, και στην Κούβα και στην Α. Ευρώπη και στη Δ. Ευρώπη και παντού, και γι' αυτό έχει δικαιωθεί από την Ιστορία.

      Η αριστερά από την άλλη λειτούργησε στο πεδίο της μόδας και της μαρτυρολογίας των χρησίμων ηλιθίων. Προπάντων όμως η ελληνική αριστερά λειτούργησε στο πεδίο της συνεργασίας με τη χούντα (επιχορηγήσεις σε αριστερούς διανοούμενους από το Ίδρυμα Φορντ, πυροσβεστική στάση της ΚΝΕ και του "Ρήγα Φεραίου" στο Πολυτεχνείο κλπ. μην τα ξαναλέμε). Μεταπολιτευτικά ζήσαμε και τα ασφαλιτοΚΝΑΤ.

      Διαγραφή
    5. Μαμαμάμα κόψε τις βλακείες, γιατί θα αρπαχτούμε πάλι και αιτία θα είσαι εσύ.

      Δεν έχω κανένα ιδεολογικό κόλλημα, απλώς διαβάζω την πραγματικότητα χωρίς να φαντασιώνομαι, όπως κάνεις εσύ, και χωρίς να κάνω φτηνή την κουβέντα (όπως, επίσης την κάνεις εσύ).

      Να το πω για χιλιοστή φορά – παρότι δεν θα θελήσεις, ούτε τώρα να το καταλάβεις.

      Μη συγκρίνεις το ροκ το ελληνικό των sixties, με το αμερικάνικο π.χ. της ίδιας εποχής.
      Το μεν πρώτο υπήρξε (ηθελημένα ή άθελά του) στοιχείο της αντίδρασης, ενώ το άλλο συμπορεύτηκε (δεν λέω ταυτίστηκε, πρόσεξε) με τις ιδέες της νέας αριστεράς, συμμετέχοντας το ροκ, ως ροκ, στο αντιπολεμικό/ ειρηνιστικό κίνημα, επιχειρώντας να πυροδοτήσει μέσα από την παρουσία του στο ευρύτερο κίνημα της αντικουλτούρας μιαν αλλαγή στην κοινωνία. Δεν το κατόρθωσε. Δεν θα μπορούσε να το κατορθώσει. Και πήγαμε γι’ άλλα…

      Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συνέβη με το ελληνικό ροκ της εποχής. Οι γιεγιέδες, η «ψυχεδελική νεολαία» (που λέει και ο άλλος ο βλάκας), οι έλληνες χίπιδες (πες τους όπως γουστάρεις) δεν ήταν τίποτα άλλο παρά (ηθελημένα ή άθελά τους) νεροκουβαλητές του Παπαδόπουλου.

      Είναι αυτό που έγραψε εκείνος ο ανθρωπάκος, ο ευθυμογράφος ο Χρονόπουλος, που διάφοροι χαζοί, όταν το διάβασαν δεν το κατάλαβαν. Τι είχε πει εκείνος ο άνθρωπος; Το ξαναλέω:

      «Εγώ δεν είδα κανέναν χίππυς και καμμία χίπισσα να κάνουν διαδήλωσι διαμαρτυρίας, να υποβάλλουν αιτήματα, να κρατούν πλακάτ, να φωνάζουν, να ωρύονται και να ζητούν να φύγουν οι Αμερικανοί από το Βιετνάμ και οι διαφημίσεις από την Τηλεόρασι».

      Το καταλαβαίνεις αυτό μαμαμάμα;

      Λοιπόν, επειδή, δεν θέλω να «ανοίξει» η κουβέντα, γιατί θα ξεφύγει (και χέσε μας τώρα με τα ΚΝΑΤ και με τα Φορντ – δεν είναι αυτό το θέμα μας και μάθε να συζητάς) την επόμενη φορά που θα στείλεις σχόλιο στο δισκορυχείον, θα μου βρεις μία ελληνική δράση της «ψυχεδελονεολαίας» εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ (κι εγώ να σου βρω όσες θέλεις από την κυνηγημένη αριστερή νεολαία της εποχής).

      Μέχρι, όμως, να βρεις, θα σε παρακαλέσω πολύ να μην με ξαναενοχλήσεις.

      Διαγραφή
    6. «Εγώ δεν είδα κανέναν χίππυς και καμμία χίπισσα να κάνουν διαδήλωσι διαμαρτυρίας, να υποβάλλουν αιτήματα, να κρατούν πλακάτ, να φωνάζουν, να ωρύονται και να ζητούν να φύγουν οι Αμερικανοί από το Βιετνάμ και οι διαφημίσεις από την Τηλεόρασι».

      Σου ξαναλέω ότι το ροκ δεν λειτουργεί έτσι. Εφαρμόζεις λάθος μέτρα και σταθμά σε λἀθος καταστάσεις.

      Όσο για το άλλο που λες, και στις ΗΠΑ υπήρξε χαζορόκ ή ξεπουλημένο ροκ, ή "αντιδραστικό" ροκ, ή "νεροκουβαλητικό" ροκ και μάλιστα στα σίξτις.

      Διαγραφή
    7. Ρε μαμαμάμα, αφού ρε αδερφάκι μου είσαι άσχετος με το ροκ – τι το βασανίζεις;
      Άσε το σου λέω.
      Εγώ είμαι πεπεισμένος ότι είσαι άσχετος δηλαδή, αφού δεν έχεις καταλάβει, ντιπ-για-ντιπ, για τι πράγμα μιλάω.

      Τέλος πάντων. Επειδή σε βλέπω να δυσκολεύεσαι να βρεις δράσεις της «ψυχεδελονεολαίας», που να συνάδουν μ’ αυτά που λέμε, πες μας τουλάχιστον για το «ξεπουλημένο» αμερικάνικο ροκ της εποχής (late sixties), για να δούμε αν ξέρεις (λέμε τώρα) για τι πράγμα μιλάς εσύ.

      Διαγραφή
    8. Monkees, tin pan alley, bubblegum, jesus christ superstar, christian rock κλπ. Από ψευδεπίγραφα να φαν κι οι κότες.

      Διαγραφή
    9. Πας καλά ρε άσχετε;
      Ξέρεις τι σημαίνει Monkees;
      Ξέρεις τι σημαίνει bubblegum;
      Τι σημαίνει Tin Pan Alley; Τι σχέση έχει με το rock και πότε ήταν η ακμή της;

      Άκου λοιπόν τι σημαίνει Monkees, γιατί είσαι καράσχετος.
      https://www.youtube.com/watch?v=fzMWdDBaqHk

      Τους Monkees τους παραδεχόταν μέχρι και ο Zappa, ενώ η bubblegum έχει επηρεάσει κόσμο και κοσμάκη του ροκ (και του πανκ) – μέχρι και τους Ramones.

      Άκου... "ψευδεπίγραφα"!!

      Λοιπόν μαμαμάμα δεν θ’ ασχολούμαι μ’ εσένα συνέχεια.
      Την ασχετοσύνη του δεν θα την βγάζεις, εδώ, προβοκατόρικα. Εδώ θα έρχεσαι ταπεινά, για να μαθαίνεις.

      Άμα θέλεις να κουβεντιάζεις με άσχετους πήγαινε αλλού, όχι στο δισκορυχείον.

      Στο είπα μην με ξαναενοχλήσεις.

      Δεν θα σου δημοσιεύσω άλλο σχόλιο προς ώρας, μέχρι να μου φέρεις εκείνο που είπαμε. Μία ελληνική δράση της «ψυχεδελονεολαίας» εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ.

      Διαγραφή
  9. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος σε μια από τις ωραιότερες ομιλίες του σε σχολείο της Ιεράς Μητρόπολης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως σχετικά με την πραγματική επανάσταση!
    https://www.youtube.com/watch?v=b3aMAcR8eYg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο ξέρεις ποιο είναι το θέμα εδώ πέρα; Πως με επιλεγμένα αποσπάσματα μπορεί κάποιος να εμφανίσει «προοδευτικό» ακόμη και τον Πλεύρη…

      Διαγραφή
    2. Η "επανάσταση" προς τα μέσα, είναι η αγαπημένη "επανάσταση" όλων των θεσμών του στάτους κβο.

      Διαγραφή
    3. Η «εσωτερική επανάσταση» και η «ατομική σωτηρία», που λέει και ο Πουλικάκος ε;

      Ξέρεις ο Πουλίκας, παλιά (δεν ξέρω τώρα), ήταν χριστιανός.

      «Ναι. Πιστεύω στη θεότητα του Χριστού. Δηλαδή ταυτίζω την πίστη μου με την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο»

      [Μουσική #20, Ιούλιος 1979]

      Διαγραφή
  10. Τα θυμάμαι, ναι. Και που είχε τραγουδήσει το "i love the christian life" στου ζωγράφου.

    https://www.youtube.com/watch?v=gErxi6bvFmQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και το “Jesus is just alright”, που είχαν πει επίσης οι Byrds, οι Doobie Brothers κ.ά.

      Να τα διαβάζουν οι νεότεροι αυτά, για να μαθαίνουν…

      Διαγραφή
    2. Και ο μαμαμάμας παραπάνω, που μιλάει για το... ψευδεπίγραφο christian rock.

      Διαγραφή
    3. @
      "Και ο μαμαμάμας παραπάνω, που μιλάει για το... ψευδεπίγραφο christian rock."

      Το christian rock είναι μια θρησκεία που φοράει ροκ περιτύλιγμα. Ένα τραγουδάκι π.χ. σαν των Byrds δεν σε καθιστά αυτομάτως christian rock ειδικά όταν έχεις πει και κάμποσα άλλα για Βούδες, Χάρε Κρίσνες, Κομφούκιους, ή παγανιστικούς θεούς. Μάθε να τα ξεχωρίζεις.

      Διαγραφή
    4. Έλα ρε τώρα, μη γίνεσαι αστείος, θα μας κάνεις και διάλεξη για το Christian rock. Αυτά άφησέ τα στον «ζιανά»…

      Και άκου τώρα ένα… ψευδεπίγραφο

      https://www.youtube.com/watch?v=swF0_EfcCik

      που το έπαιζαν κάποτε και οι Purple Overdose.
      Έτσι, για να μαθαίνεις…

      Διαγραφή
  11. peftw ap ta synnefa m auta poy diavazw gia ton poulika, xristianos kai tetoia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @
    "την επόμενη φορά που θα στείλεις σχόλιο στο δισκορυχείον, θα μου βρεις μία ελληνική δράση της «ψυχεδελονεολαίας» εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ (κι εγώ να σου βρω όσες θέλεις από την κυνηγημένη αριστερή νεολαία της εποχής)."

    Kαλά, τις "δράσεις" (διαδηλώσεις κλπ) άσ' τες καλύτερα. Κανείς δεν μπορούσε να "δράσει" έτσι επί χούντας. Οπότε προς το παρόν βολέψου με τις οδομαχίες μεταξύ "ψυχεδελονεολαίας" και μπάτσων στην πρώτη προβολή του Woodstock. Αν μου βρεις κάτι τέτοιο από πλευράς αριστερονεολαίας θα σου βγάλω το καπέλο.

    Αν θέλεις άλλου είδους αντιπολεμικές δράσεις της "ψυχεδελονεολαίας" σε παραπέμπω στο Starvation των Socrates ή στο αγρίως λογοκριμένο My First Gun των Dragons. Αν επίσης μου βρεις κάτι τέτοιο από πλευράς αριστερονεολαίας θα σου βγάλω το καπέλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαμαμάμα άργησες πολύ για να σκεφτείς αυτές τις βλακείες.
      Εσύ ένα… διαβασμένο άτομο, θα έπρεπε να τα ξεφουρνίσεις αμέσως αυτά…

      Εγώ σου είπα να μου βρεις δράσεις (παντός τύπου) εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ κι εσύ μου λες για προβολές Γούντστοκ – και τρίχες κατσαρές!
      Λες και η χούντα δεν είχε φέρει το σκηνοθέτη της ταινίας στην Αθήνα, λες και αριστεροί δεν είχαν πάει για να δουν την ταινία, λες και σε μια αίθουσα που χωράει 300 άτομα και θέλουν να μπουν, λόγω τζάμπα, δεκαπλάσιοι δεν θα γίνουν επεισόδια…

      Δεν θα κουβεντιάζω τα πάντα μαζί σου, γιατί είσαι άσχετος (στο ξαναλέω) και ακατάλληλος για κουβέντα, επειδή πετάγεσαι από το ένα θέμα στο άλλο.

      Έχεις ακούσει το “My first gun” των Dragons και ξέρεις τι λέγανε οι στίχοι του; Άιντε τώρα… Αρπάζεις ότι βρεις από ’δω κι από ’κει, και δίχως να σκέφτεσαι το πετάς…. Και μας λες για το “Starvation”… Όλες οι εφημερίδες και όλα τα περιοδικά γράφανε για την πείνα τότε (Μπιάφρα κ.λπ., με φωτογραφίες στα εξώφυλλα σκελετωμένων παιδιών).

      Το τι έχω βρει/γράψει εγώ ψάξε στο δισκορυχείον και θα δεις – και θα δεις κι άλλα στο μέλλον. Εγώ δεν αντιγράφω άκριτα ό,τι να ’ναι. Ψάχνω και βρίσκω πράγματα που τα ξέρουν ελάχιστοι (ή κανείς), που δεν είναι γραμμένα στο net, και πάνω σ’ αυτά σκέφτομαι δημιουργικά – δεν αναπαράγω σαν παπαγάλος.

      Και σου είπα μην με ξαναεοχλήσεις με φληναφήματα.
      Με ό,τι αρπάζεις από ’δω κι από ’κει και τα ξεφουρνίζεις όντας άσχετος ή εν πάση περιπτώσει ανίκανος να σκεφτείς επ’ αυτών.

      Διαγραφή
    2. Τί άλλο να σου γράψω, Κατερίνα,
      πεθαίνουν οι ανθρώποι από πείνα,

      Διαγραφή
    3. Κώστας Χατζής "Περιστροφές" (1973) και να χέσω την... ψυχεδελική νεολαία...

      https://www.youtube.com/watch?v=j_5RJys8q7A

      Διαγραφή