Τη φωτογραφία που βλέπετε την ψάρεψα από το LiFo.gr – δεν ήταν και τόσο δύσκολο δηλαδή!
Είναι τραβηγμένη το 1965 από τον αμερικανό φωτογράφο Lee Lockwood και δείχνει
πιτσιρικάδες στο Βεντάδο, στην Αβάνα, όχι απλώς να κρατάνε άλμπουμ των Beatles, αλλά και να
φωτογραφίζονται με αυτό!
Η φωτογραφία περιέχεται στο βιβλίο Lee
Lockwood / Castro’s Cuba. An American Journalist’s Inside Look at Cuba,
1959–1969 των εκδόσεων TASCHEN.
Και όπως είχα
γράψει σε σχόλιο της 6 Ιουνίου 2016 - 11:52
π.μ., στην ανάρτηση «ΔΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ BEATLES ΣΤΟ ΠΡΩΗΝ
EASTERN BLOCK ΣΤΑ SIXTIES» απαντώντας σε κάποιον
ηλίθιο:
«Η Κούβα, σε
πληροφορώ, γιατί είσαι και βλάκας και αστοιχείωτος, είχε πολύ καλές εμπορικές
σχέσεις ακόμη και με χώρες της Δύσης, όχι μόνο με του ανατολικού μπλοκ. Με το
Μεξικό π.χ. ή με τη Σουηδία. Ακόμη και με τη Γαλλία ή και τον Καναδά».
 |
| Πηγή: discogs |
Το άλμπουμ των Beatles, που κρατάει ο κουβανός πιτσιρικάς είναι το “The Beatles / Vol.3” στη μεξικάνικη Musart από το
1964.
Μαλάκηδες (στους γνωστούς μαλάκηδες «μαμαμάμες» αναφέρομαι εννοείται), όταν μιλάει ο… θείος-Φώντας να τον ακούτε.
Μαλάκηδες (στους γνωστούς μαλάκηδες «μαμαμάμες» αναφέρομαι εννοείται), όταν μιλάει ο… θείος-Φώντας να τον ακούτε.
Άιντε τώρα να το πείτε και στους Μανδραβέληδες!
Εδώ το άρθρο από το LiFo.gr…
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.lifo.gr/articles/photography_articles/108271
Με αφορμή τις τελευταίες σου αναφορές στην Κούβα έκανα μια βόλτα στο discogs και τις κουβανικές κυκλοφορίες. Να δηλώσω αρχικά ότι δεν είμαι λάτρης, γενικά, της λατινοαμερικάνικης μουσικής εκτός ελαχίστων περιπτώσεων. Εντούτοις, δεν μπορώ να μην αισθανθώ δέος για την κουβανική μουσική παράδοση και την περηφάνεια αυτών των ανθρώπων, όπως προβλήθηκε και από το Buena Vista. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, μεταξύ άλλων, ήταν κάποια album ηλεκτροακουστικής μουσικής με πολύ ενδιαφέρον (ειδικά κάποιες κυκλοφορίες του Juan Blanco που θεωρείται ο πατέρας του είδους στην Κούβα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δύο πράγματα που δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς όταν αναφέρεται στην κουβανική επανάσταση: 1. η Κούβα πριν την επανάσταση ήταν το μπορντέλο (με όλη τη σημασία της λέξης) της Αμερικής και 2. η χώρα γνώρισε το πιο σκληρό εμπάργκο που γνώρισε ποτέ χώρα (45+ χρόνια). Τώρα αν κυκλοφόρησαν δίσκοι των Beatles στην Κούβα νομίζω Φώντα ότι θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα απασχολούσε τον Κουβανό το '60 όταν και θα είχαν (και έχουν ακόμα) τόσα προβλήματα να λύσουν. ι
Συμφωνώ.
ΔιαγραφήΓι’ αυτό το τελευταίο είχα γράψει σ' ένα σχόλιο τής 16 Απριλίου 2016 - 1:07 μ.μ.:
«Δεν ήξερε ο Κάστρο, μετά την απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων και τα σκατά που παρέλαβε από την εγκληματική φατρία που κυβερνούσε επί δεκαετίες τη διαλυμένη χώρα, να έχει ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ το τύπωμα δίσκων των Beatles!! Εδώ ακόμη και στην Ελλάδα τα πρώτο LP των Beatles βγήκε το ’64 και τα 45άρια προς το φθινόπωρο του ’63 (με καθυστέρηση, που μπορεί να έφθανε μέχρι και το ένα έτος δηλαδή)».
Η «δυτική», ας την πούμε έτσι, μουσική της Κούβας είναι μεγάλη και πέρα για πέρα αξιόλογη ήδη από τα sixties. Όρεξη να έχει κάποιος να ψάχνει, να βρίσκει, ν’ ακούει και να μαθαίνει.
Η φωτογραφία κάνει μπαμ ότι αποτελεί εξαίρεση του κανόνα. Δεν το βλέπεις; Και η δική σου θέση είναι διάτρητη. Ή οι Μπητλς ήταν απαγορευμένοι ή δεν ήταν. Εσύ λες, πως ήταν δεν ήταν, το "δίκιο" είναι με το μέρος σου. Αυτό είναι θέση ενός ερευνητή; Γελάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ γέλα όσο θέλεις, ποιος σου δίνει σημασία;
ΔιαγραφήΟ χαζός γελάει εξάλλου.
Ο άνθρωπος που έχει λίγο μυαλό βλέπει και συμπεραίνει.
Κατά τα λοιπά το θέμα το έχουμε εξαντλήσει σε άλλες αναρτήσεις.
Τώρα, απλώς, τον… ξαναπίνετε, και με καπιταλιστική υπογραφή αυτή τη φορά (όχι σοσιαλιστική).
Διάφοροι απολογητές τής δικτατορίας των αγορών βγήκαν να μας ενημερώσουν για το σύνταγμα της Κούβας. Δεν κοιτάνε το ελληνικό σύνταγμα, που έχει καταντήσει κουρέλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πάνε να ρωτήσουν τον Silvio Rodríguez, εν πάση περιπτώσει, ποια είναι η γνώμη του για το κουβανικό.
http://www.plenglish.com/index.php?o=rn&id=6354&SEO=silvio-rodriguez-condolences-to-universe-over-fidel-castros-death
Φώντα πες μου την αληθεια: Εγώ σαν gay θα ήμουν φυλακισμένος στην καστρική Κούβα σε στρατόπεδα αναμόρφωσης; θα υπεφερα όπως ση χιτλερική Γερμανία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ
Ελεύθερο Πουλί
Πότε ρε φίλε;
ΔιαγραφήΡίξε μια ματιά εδώ. Καλή ματιά όμως...
http://www.lifo.gr/team/gayandlesbian/40668
Μάλιστα....δηλαδή ΔΕΝ θα πρέπει ν' αναγνωρίζουμε τα λάθη των leader; Εγώ ξέρεις πόσο έχω υποφέρει ακόμα και στην ελεύθερη (χαχαχαχα) Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλεύθερο Πουλί
In 1965, the regime established prison work camps known as Military Units to Aid Production (UMAP), where homosexuals, Jehovah’s Witnesses, and other “undesirable” peoples deemed out of line with the Communist ideology were forcefully sent.
Many received false telegrams telling them they had been called for military service and should appear at a chosen location – where they would then be rounded into trains, trucks and buses and sent to the camps with little food or water.
Reports from those who experienced the era say that police would also round people up on the streets, targeting men who looked “effeminate” or like “hippies”.
Homosexuals and men who were perceived to be homosexual were separated and put into camps apart from other detainees.
Those who experiences the labour camps report being beaten, threatened with execution, stuffed with dirt in their mouths, buried in the ground up to their neck, and tied up naked outside in barbed wire without food or water until fainting.
According to an official state newspaper report in 1966, the labour camps were the idea of Fidel Castro himself, after seeing similar examples on a visit to the Soviet Union, and were enacted by current Cuban President, Raul Castro.
Είμαι ενάντια σε κάθε άσκηση εξουσίας (ακόμη και της παραμικρής) πάνω στον σεξουαλικό προσανατολισμό των ανθρώπων, απ’ όπου κι αν αυτή (η εξουσία) προέρχεται.
ΔιαγραφήΝομίζω πως αυτό σε καλύπτει.
Κάπου στο facebook πρότεινα το αριστούργημα του Basil Dearden “Victim” (1961) με τον Dirk Bogarde, για να δει ο κόσμος (όσοι δεν έχουν δει το φιλμ ή όσοι δεν γνωρίζουν) τι τράβαγαν οι ομοφυλόφιλοι στην Αγγλία των sixties.
https://www.youtube.com/watch?v=s2xUteY_emM&t=18s
Αν και δεν καταλαβαίνω που σχετίζεται αυτή η κουβέντα με το Δισκορυχείο, βρήκα την ιστορία εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/LGBT_rights_in_Cuba
ΑπάντησηΔιαγραφήEγώ ξέρω ότο σα gay & rocker στην Κούβα του Κάστρο θα πήγαινα κάτεργα, αλεσμένος στις μυλόπετρες του αντιαμερικανισμού και του ψυχρού πολέμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και αρκούδος αν και barbudo.
Ελεύθερο Πουλί
Θα μπορούσες να πας στις γειτονικές καπιταλιστικές αϊτή, κοσταρίκα, ονδούρα που θα είχες ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες (ειδικά αν είχε γεννηθεί σε καμμιά φαβέλα)
ΔιαγραφήΚατ' αρχήν ας διευκρινίσουμε ότι τα συγκεκριμένα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων δεν στέλνονταν ειδικά οι γκέι, ούτε σε όλες τις ηλικίες. >>>The UMAP camps served as a form of alternative civilian service for Cubans who could not serve in the military due to being, conscientious objectors, homosexuals, or political enemies of the revolution. The majority of UMAP servicemen were conscientious objectors. A small portion or about 8% to 9% of the immates were homosexual men, Jehovah's Witnesses, Seventh-day Adventists, Catholic and Protestant priests, intellectuals, farmers who resisted collectivization, as well as anyone else considered "anti-social" or "counter-revolutionary."
Ως προς τη θέση των ομοφυλόφιλων στην κούβα του 65 γενικότερα, μπορούμε να φανταστούμε ότι ήταν αντίστοιχη με ότι ίσχυε στην ευρώπη και στις ηπα, αν κρίνουμε από το πότε άρχισε η αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στις εν λόγω χώρες.
Για τις ηπα ειδικά αξιζει να θυμηθεί κανείς και πότε καταργήθηκαν και οι τελευταίοι segregation laws.
καθολου ασχημα για εναν ''διχτατορα'' ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήο Χριστοδουλος ποσα ζομπιζ ειχε?
https://scontent.fath2-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/15219599_1367397856604323_531183189647680398_n.jpg?oh=82d2354d2388f5c9bed6b2ba8c681e1a&oe=58C00359