Κουαρτέτο είναι οι Earprint αποτελούμενοι εκ των Tree Palmedo τρομπέτα,
Kevin Sun τενόρο,
κλαρινέτο, Simón Willson μπάσο και Dor Herskovits ντραμς, με το παρόν δισκάκι, που έχει για τίτλο
το όνομά τους [Endectomorph Music,
2016], να καταγράφει 11 tracks – όλα συνθέσεις των μελών του γκρουπ.
Δεν μπορείς να
κατατάξεις εύκολα τους Earprint σε κάποια τζαζ κατηγορία, αν και φαίνεται πως σε κάποια tracks ο Ornette Coleman πρέπει να έχει μια ισχυρή… πνευματική συμμετοχή, ενώ σε άλλα μπορεί να
υπάρχουν ακόμη και rock
αναφορές (κι ας απουσιάζουν ηλεκτρικές κιθάρες και όργανα). Το funk επίσης φαίνεται πως έχει ιδιαίτερη παρουσία
στην εγγραφή, με το “School days”να… γεμίζει το
χώρο κερδίζοντας τις εντυπώσεις, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις οι bluesy μελωδίες είναι πιο εμφανείς (“Boardroom”), με την τρομπέτα και το κλαρινέτο να
συνυπάρχουν σε ωραίες «συνομιλίες». Ένα άλλο παράξενο και μάλλον βαρύ στην
διάρθρωσή του track
είναι το “The holy quiet” (που παίρνει αφορμή, όπως διαβάζω στις liner notes, από τους μαζικούς πυροβολισμούς σε μιαν
εκκλησία στο Charleston
της Νότιας Καρολίνας, τον Ιούνιο του ’15, όταν έχασαν τη ζωή τους
εννέα άτομα). Ο «πνευστός» Kevin Sun,
που έχει γράψει το κομμάτι, δημιουργεί μια πολυεπίπεδη σύνθεση, κατορθώνοντας
με τη χρήση ακουστικών εφφέ (κυρίως) να περιγράψει ένα αποτρόπαιο γεγονός,
μεταμορφώνοντάς το σε ηχητική περιπέτεια. Πολύ ενδιαφέρον έχει και το… ροκάδικο
“The golden girder strikes again”,
με το βαθύ μπάσο-ντραμς και τις εναλλαγές στα πνευστά να συντελούν προς μια
τεταμένη, επιθετική κατάσταση (έξοχο track),
την οποία έρχεται να κατευνάσει το πιο «πνευματικό» κομμάτι τού “Earprint”, το 6λεπτο “Malingerer”. Εδώ οι μελωδίες
περισσεύουν, με τα ντραμς να χρωματίζουν συνεχώς, αλλά διακριτικά.
Όμως και προς το τέλος τού CD (μετά το όγδοο track) δεν αλλάζει μια
γενική κατεύθυνση, που θέλει τους Earprint
να επιδιώκουν το groove
μέσα από διαφορετικές, κάθε φορά, προσεγγίσεις, αλλά με το ίδιο, πάντα, μέγεθος
στην κίνηση και εν τέλει την απόλαυση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου