οι JUMPIN’ BONES κι ένα ελληνικό rhythm n’ blues άλμπουμ μετά από καιρό

Είχα πολύ καιρό ν’ ακούσω ένα ελληνικό συγκρότημα που να παίζει rhythm n’ blues, κινούμενο πάνω στις κλασικές, ηλεκτρικές ράγες. Να λοιπόν τώρα που συμβαίνει με τους Jumpin’ Bones, μια  μπάντα την οποίαν αποτελούν οι Ορέστης Τσικούρης φωνή, φυσαρμόνικα, Δημήτρης Δακόπουλος κιθάρα, Κωνσταντίνος Αλούπης μπάσο και Σπύρος Γαβαλάς ντραμς.

Οι Jumpin’ Bones σχηματίστηκαν στην Αθήνα πριν τέσσερα χρόνια, κυκλοφόρησαν τα τραγούδια τους στην αρχή ψηφιακά, ενώ τώρα τα βλέπουν και σε ωραίο βινύλιο τυπωμένο από την Ikaros Records. Δικά τους τραγούδια λένε βασικά στο “Marrow” αλλά έχουν και κάποιες διασκευές, που δεν είναι όμως, σώνει και καλά, οι κλασικές. Να… ας πούμε… διασκευάζουν το θέμα του “Spiderman” (των Robert “Bob” Harris και Paul Frnacis Webster) και ακόμη το “Down in Mexico” (των Coasters, δηλαδή των Leiber & Stoller), ενώ τα υπόλοιπα επτά τραγούδια τού LP είναι δικά τους.

Το συγκρότημα παίζει με φόρα και με δύναμη, κάτι που είναι ακουστό από την πρώτη στιγμή, έχει δυνατό αρμονικίστα, που βγάζει γεμάτο ήχο, ωραίο κιθαρίστα που παίζει soli, riffs, όπως και ρυθμικά, με… ορατή άνεση και, βεβαίως, ρυθμικό τμήμα που δένει άψογα το όλον. Λίγο η φωνή με κρατάει κάπως πίσω, αλλά ok, δεν είναι εύκολο να βρεις στην Ελλάδα τις τέλειες rhythm n’ blues φωνές… και σ’ αυτό τον τομέα δεν πρέπει να έχουμε τις μέγιστες απαιτήσεις (και τούτο το λέω, δίχως να υπονοώ πως ο τραγουδιστής των Jumpin’ Bones δεν κάνει καλή δουλειά και πως δεν είναι επαρκής).

Το άλμπουμ ανοίγει με το “T.I.N.A. boogie” (ξέρετε ποια είναι η Τ.Ι.Ν.Α.), συνεχίζει στο ίδιο φουριόζο τέμπο με το θέμα του “Spiderman”, για ν’ ακολουθήσει το “Stop worryin’ babe”, που δείχνει τη δυνατότητα των Jumpin’ Bones να φτιάχνουν ωραία rhythm n’ blues, με μικροαλλαγές, κοψίματα, breaks και soli, που έχουν τον τρόπο να μη σε κατεβάζουν από την πίστα. Λέμε τώρα… αλλά γιατί όχι; Τα τραγούδια τού αθηναϊκού γκρουπ το έχουν το jump στοιχείο, αν μετρήσουμε το γεγονός πως σχεδόν όλα δεν κατεβάζουν στροφές, καθώς, το ένα μετά το άλλο, προσφέρουν τα σωστά και απαραίτητα χορευτικά vibes. Και λέμε πάντα για την πρώτη πλευρά, που κλείνει μ’ ένα ακόμη εξαιρετικό όσο και γρήγορο r&b, το “Drummer’s heart blues”.

Όμως και η B Side ξεκινά το ίδιο εντυπωσιακά με το “Gonna have to pay”, για ν’ ακολουθήσει το μοναδικό, ουσιαστικά, αργό κομμάτι τού LP, που, και αυτό, δίνει τη δυνατότητα στην μπάντα ν’ αποδείξει πως είναι έτοιμη για μεγάλα πράγματα (στο είδος της). Το “Marrow” θα ολοκληρωθεί με την πολύ καλή, mid-tempo βασικά, διασκευή του “Down in Mexico” και από ’κει και πέρα μ’ ένα ακόμη γρήγορο track (το “Double pleasure”), που είναι ό,τι πρέπει για κλείσιμο.

Απλά πράγματα έχουμε εδώ, που πρέπει όμως να έχεις και ψυχή και τεχνική για να μπορέσεις να τα παίξεις τόσο ωραία.

Επαφή: https://www.facebook.com/Ikarosrecord/