MIKΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 76

4/4/2017

«Η αθάνατη ελληνική φυλή. Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ' όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός ή άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός».

O Άρης στη Λαμία, το ’44 – επειδή υπήρξαν (και υπάρχουν) και κομμουνιστές / αριστεροί, που δεν ντράπηκαν να μιλήσουν για την πατρίδα, όπως κάποιοι σημερινοί λακέδες.

4/4/2017
Όταν 70% του κόσμου, βάσει δημοσκοπήσεων, είναι εναντίον της χρήσης του ονόματος Μακεδονία από τα Σκόπια είναι μαλακία να λένε κάποιοι πως ο Θεοδωράκης μίλησε σε ακροδεξιό ακροατήριο. Εκτός αν βγάλουμε τα 3/4 της Ελλάδας φασίστες...  

4/2/2017  
Υπάρχει μια μετατόπιση σε σχέση με το Μακεδονικό, από τον κόσμο, προς πιο σκληρότερες θέσεις απ’ όσο στο πρόσφατο παρελθόν (για μη παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» κ.λπ.) και αυτό το κρίνω αναμενόμενο.
Η δική μου γνώμη είναι πως δεν πρέπει να γίνεται σύγκριση με τις παλιές θέσεις, του ’92 π.χ. ή και πιο μετά γιατί η συγκυρία, σήμερα, είναι διαφορετική.

Τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» δεν είναι άμοιρα των πολιτικοκοινωνικών και των ευρύτερων γεωστρατηγικών αναδιατάξεων. Αν κάτι φαινόταν αρκετό το ’95 («ενδιάμεση συμφωνία»), τώρα μπορεί να μην είναι ή δεν είναι.  

Το ’95 δεν είχε βομβαρδιστεί ακόμη το Βελιγράδι, δεν υπήρχε θέμα Κοσόβου, η ιδέα της «μεγάλης Αλβανίας» τώρα γίνεται πιο φορτική (και μάλιστα από πρωθυπουργικά χείλη), η Τουρκία παίζει να είναι προκλητικότερη από ποτέ τα τελευταία χρόνια κ.ο.κ. Λογικό είναι λοιπόν να υπάρχει μια μετακίνηση απ’ όλους προς πιο ανυποχώρητες θέσεις. Ακόμη και από το 2014, και τις θέσεις Σαμαρά-Βενιζέλου, τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Κι αυτό γιατί μία το ίδιο ή και χειρότερη μνημονιακή κυβέρνηση (η σούμα δεν έχει ακόμη τελειώσει) αυτή των Συριζανέλ έχει ψηφίσει μνημόνιο με ανήκουστα πλεονάσματα 3,5 και 2% μέχρι το 2060 (για 40 χρόνια δηλαδή)! Απώλεια οικονομικής κυριαρχίας (για τόσα χρόνια), σημαίνει και ντε φάκτο απώλεια εθνικής. Τίποτα, δηλαδή, δεν μπορείς να περιμένεις από κυβερνήσεις υποτελείς (είτε δεξιές, είτε «αριστερές») από τη στιγμή, που μπορεί να εκβιαστούν από το Γερμανό (ΕΕ) ή τον Αμερικάνο (ΔΝΤ), για πέντε δεκάρες.