ANDREA MASSARIA / CLEMENTINE GASSER improv-electronic jazz επηρεασμένη από τα haiku του Kobayashi Issa

Από το biblionet: «O Issa (Yataro Kobayashi, 1763-1827) γεννήθηκε στο μικρό ορεινό χωριό Κασιουαμπάρα, της επαρχίας Σινάνο, πρώτος γιος μιας μέσης αγροτικής οικογένειας. Έχασε τη μητέρα του όταν ήταν δύο ετών, και γύρω στα δεκατρία, μετά το θάνατο της γιαγιάς του, εγκατάλειψε το χωριό του για το Έντο, διαφεύγοντας την ασπλαχνία της μητριάς του. Εκεί, έπειτα από μια δεκαετία για την οποία ελάχιστα γνωρίζουμε, αναδεικνύεται δάσκαλος της ποίησης χαϊκάι.(…) Συνέγραψε χαϊκού, χαϊκάι νο ρένγκα και πεζογραφήματα. Το ημερολογιακό του έργο “Το έτος της ζωής μου”, σύνθεση ποίησης και πεζογραφίας, είναι από τα σημαντικότερα και τα πιο συγκινητικά κείμενα του δεκάτου ενάτου αιώνα. Ο Ίσσα παντρεύτηκε μετά τα πενήντα, όταν ήταν πια σε θέση να απολαύσει και κάποιες ανέσεις της ζωής, αλλά κανένα από τα πολλά παιδιά που έκανε δεν πέρασε τη βρεφική ηλικία». Ποιήματα του Kobayashi Issa να πούμε πως κυκλοφορούν, τώρα, στη γλώσσα μας σε δύο τουλάχιστον εκδόσεις (πέραν των συλλογών-ανθολογιών) – μία στον Γαβριηλίδη (2014) σε μτφ. Γιώργου Μπλάνα και μία στο Κουκούτσι (2017) σε μτφ. Γιάννη Λειβαδά.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Απλώς ως εισαγωγή στο CD τού Andrea Massaria κιθάρες, ηλεκτρονικά, εφφέ και της Clementine Gasser 5χορδο τσέλο, που επηρεασμένοι από την ποίηση τού Kobayashi ηχογραφούν ένα improv / electronic άλμπουμ (“The Spring of my Life”), το οποίο ταιριάζει απολύτως με το πνεύμα της γνωστής μας (ιταλικής) Amirani Records.

Ο Massaria μπορεί να σπούδασε κλασική κιθάρα, όμως από πολύ νωρίς, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, τα ενδιαφέροντά του μετατοπίζονται προς την πειραματική μουσική και τον αυτοσχεδιασμό. Οι συνεργασίες του, δε, με ονόματα όπως αυτά των Butch Morris, Oliver Lake, Sylvie Courvoisier, Rob Mazurek, Matt Maneri, Walter Prati, Stefano Battaglia κ.ά. δείχνουν τις διαθέσεις του και ως προς την ηλεκτρονική παράμετρο της δουλειάς του. Όμως και η Gasser έχει ακολουθήσει έναν ανάλογο δρόμο (εκείνον της contemporary improvised music), οπότε δεν θα ήταν δύσκολο οι δυο τους κάπου να συναντηθούν (η Gasser έχει εμφανιστεί εξάλλου και με τον σαξοφωνίστα Gianni Mimmo, τον άνθρωπο πίσω από την Amirani Records), βάζοντας στο πλάνο και κάποια συνεργασία – ένα γεγονός που ευοδώνεται, σε κάθε περίπτωση, με το “The Spring of my Life”.

Βασικά, εδώ, οι δύο αυτοσχεδιαστές, όντας επηρεασμένοι από τα haiku του Kobayashi Issa, επιχειρούν να μεταφέρουν στο «πεντάγραμμο», στη γραφική παρτιτούρα δηλαδή, ένα κλίμα. Ένα κλίμα που άλλοτε ταυτίζεται με την ηχητική λιτότητα (σύντομες διαδοχές νοτών, ικανές να δημιουργήσουν δεδομένα, οπτικά ή άλλα) και άλλοτε τέμνεται μ’ αυτήν (με βαθιές-εγκάρσιες παρεμβάσεις, στα όρια του θορύβου). Προς τούτο οι δύο αυτοσχεδιαστές επιλέγουν δώδεκα haiku (έξι ο καθένας), για τα οποία δημιουργούνται οι αντίστοιχες γραφικές παρτιτούρες. Τούτες δεν οπτικοποιούν μόνο τα haiku, αλλά παρέχουν, συγχρόνως, και κάποιες στοιχειώδεις οδηγίες στον Massaria και την Gasser προκειμένου να πλεύσουν προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση. Το άκουσμα πάντα έχει ενδιαφέρον (δηλαδή πολύ ενδιαφέρον), ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η ηχητική… εκκεντρικότητα μοιάζει κάπως «ξένη» προς τις ποιητικές μικρο-περιγραφές. Αλλά… είπαμε. Η αφορμή είναι η ποίηση του Kobayashi, για να ειπωθεί, τελικώς, κάτι πέρα απ’ αυτήν.

Επαφή: www.amiranirecords.com