Πριν από λίγο καιρό (τέλος του 2018) έλαβα ένα CD-R από ένα καινούριο ελληνικό σχήμα, τους
Zyklons, που
αποτελούνται από τον Alex M. πλήκτρα,
αντικείμενα, φωνές (υπό το όνομα Grim machine συμμετείχε στη συλλογή “Soundtrack from the Ruins of Europe”, για την οποίαν είχαμε
γράψει παλαιότερα) και τον Περσέα Ρίζο σαξόφωνα. Στο πακέτο υπήρχε και μια
επιστολή (κάπως σαν δελτίο Τύπου), που αξίζει να αναπαραχθεί.
«Είμαστε ένα νέο με
2ετή παρουσία ντουέτο ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Έχουμε κάνει συναυλίες σε
μικρούς, αλλά ζεστούς χώρους (ΚΕΤ, Studio 9, Chimeres, SUB85), συμμετοχές σε
φεστιβάλ πειραματικής μουσικής (Multidom/Multeece), πρόβες σε υπόγεια και ζωντανές ηχογραφήσεις σε δάση.
Το κριτήριό μας είναι περισσότερο αισθητικό-συναισθηματικό και η μουσική μας
τροφοδοτείται από τις ευρύτερες καλλιτεχνικές ανησυχίες μας. Χρησιμοποιούμε
σαξόφωνα άλτο και τενόρο, φλογέρες, παιδικά παιγνίδια, ιδιοκατασκευασμένα
όργανα, κρουστά, πλήκτρα, μικρόφωνα επαφής και πετάλια με εφέ, αν και κάθε φορά
η παλέτα διαφέρει».
Το “The Zyklons”,
που είναι το δεύτερο άλμπουμ του σχήματος –είχε προηγηθεί το “(Still) Unknown Traditional Music” το 2017– διαθέτει τρία
κομμάτια με διάρκειες 13:20, 16:30 και 16:05.
Ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, το free improv, είναι βεβαίως ο
«χώρος» των Zyklons, ένα
χώρο που φαίνεται ότι τον γνωρίζουν καλά, καθώς εκμεταλλεύονται με δημιουργικό
τρόπο τις μεγάλες διάρκειες. Έτσι, και χωρίς να «χάνονται» σε ατελέσφορα
περιβάλλοντα, έχοντας στα φανερά ατού τους τούς ήχους από τα «άλλα» όργανα
(βασικά τα ποικίλα αντικείμενα, κρουστά ή ό,τι άλλο, συν τις φωνές), οι Zyklons όχι
μόνο δεν κουράζουν στα τρία… υπερμεγέθη κομμάτια τους (“Eternal yolk”, “Eternal glair”, “Eternal shell”), αλλά κατορθώνουν
κιόλας να κρατήσουν «όρθιο» ένα πολύ συγκεκριμένο πλάνο δράσης, δίχως αισθητικά
σκαμπανεβάσματα.
Βεβαίως, χωράει πολλή εξέλιξη σ’ αυτό που παρουσιάζει εδώ το
ντούο, δίχως τούτο να σημαίνει πως και η συγκεκριμένη κατάθεσή τους δεν ακούγεται
ολοκληρωμένη.
Επαφή: alexmangos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου