Στο
“Turn Out
the Stars”
[Challenge Records,
2021] τρεις σημαντικοί μουσικοί της jazz, ο πορτογάλος κιθαρίστας
Ricardo Pinheiro
(γενν. 1977), ο ολλανδός ντράμερ Eric Ineke (γενν. 1947)
και ο ιταλός μπασίστας Massimo Cavalli (γενν. 1969) συνεργάζονται για να τιμήσουν τον
μέγιστο πιανίστα της jazz Bill Evans.
Με άλλα λόγια το άλμπουμ αποτελεί ένα tribute, έναν φόρο
τιμής σ’ αυτόν τον μουσικό, που δημιούργησε ένα τελείως ιδιοσυγκρασιακό πιανιστικό
στυλ, που θα επηρεάζει μονίμως τους νεότερους εκτελεστές. Απόδειξη δε αυτού
είναι τα δεκάδες tributes που έχουν
εκπονηθεί και κυκλοφορούν, πάνω στην μουσική του, από πάμπολλα συγκροτήματα και
οργανοπαίκτες (Kronos Quartet, Fred
Hersch, Herbie Mann, John McLaughlin, Paul
Motian, Bud Shank κ.ά.). Σ’ αυτό το περιβάλλον, της
αποκάλυψης της μουσικής του Bill Evans, έρχονται να προστεθούν και οι Pinheiro / Ineke / Cavalli, με το “Turn Out
the Stars”,
ένα CD που αποτελείται από επτά tracks – πέντε του Evans
και δύο versions, στο “You
must believe
in spring”
του Michel Legrand
και στο “Some other
time” του Leonard Bernstein, που είχε διασκευάσει-αποθεώσει και ο Bill Evans
και
που αποτελούσαν διαχρονικά κομμάτια του ρεπερτορίου του. Μάλιστα αυτά τα δύο tracks ανοίγουν και κλείνουν το “Turn
Out the
Stars”.
Το Pinheiro / Ineke / Cavalli είναι ένα jazz-trio, που αποτελείται από κιθάρα, μπάσο και ντραμς. Είναι ένα τρίο χωρίς πιάνο δηλαδή – κάτι που κάνει, εκ πρώτης, ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την προσέγγισή του στο υλικό ενός πιανίστα. Δείχνει, βεβαίως, και το προφανές. Πως οι μεγάλοι μουσικοί δεν επηρεάζουν στενά μόνον τους οργανοπαίκτες που χειρίζονται το ίδιο μ’ εκείνους όργανο, αλλά συνολικότερο τον περίγυρο, το σινάφι όπως το λέμε, και κατ’ επέκταση την ίδια τη μουσική στην ολότητά της.
Από την άλλη μεριά τώρα, ένα τέτοιο piano-less τρίο έχει πολλά περιθώρια να αποφύγει την ταύτιση, με το πρωτότυπο, να
δημιουργήσει τις δικές του φόρμες, να προβάρει ιδέες, να αυτοσχεδιάσει κ.λπ.,
δημιουργώντας μία νέα πλατφόρμα, για την μουσική του συνθέτη, που επιθυμεί να
τιμήσει. Αυτό ακριβώς, δηλαδή, που πράττουν εδώ οι Pinheiro
/ Ineke / Cavalli, τρεις μουσικοί με τεράστια πείρα, όχι χθεσινοί, που έχουν ήδη και μια
κάποια δισκογραφία – όπως ένα άλμπουμ, μαζί με τους David Liebman και Mário Laginha, από το 2016 στην Daybreak (“Is Seeing Believing?”)
και ένα ακόμη, ως τρίο, στην Challenge, το 2018 (“Triplicity”).
Το Pinheiro / Ineke / Cavalli είναι ένα jazz-trio, που αποτελείται από κιθάρα, μπάσο και ντραμς. Είναι ένα τρίο χωρίς πιάνο δηλαδή – κάτι που κάνει, εκ πρώτης, ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την προσέγγισή του στο υλικό ενός πιανίστα. Δείχνει, βεβαίως, και το προφανές. Πως οι μεγάλοι μουσικοί δεν επηρεάζουν στενά μόνον τους οργανοπαίκτες που χειρίζονται το ίδιο μ’ εκείνους όργανο, αλλά συνολικότερο τον περίγυρο, το σινάφι όπως το λέμε, και κατ’ επέκταση την ίδια τη μουσική στην ολότητά της.
Επαφή: www.challengerecords.com
[πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Yellow Box, τεύχος #07,
Απρίλιος-Μάιος 2021]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου