LOTUS TITAN: Odyssées [Private Pressing, 2021]
Κουαρτέτο από την Τουλούζ είναι οι Lotus Titan, αποτελούμενοι εκ των Gérald Gimenez κιθάρες, Julie Castel Jordy φωνή, θερεμίνη, κείμενα, William Laudinat συνθεσάιζερ, τρομπέτα και Dimitri Kogane ντραμς. Απουσιάζει, λοιπόν, το μπάσο (γιατί μπάσες γραμμές υπάρχουν από τα σύνθια), σ’ ένα συγκρότημα που λειτουργεί «τέλεια» μέσα στην παράδοση του γαλλικού progressive.
Και με στοιχεία Canterbury rock αυτή τη φορά, όχι πολλά, αλλά
υπαρκτά στην ωραιότερη και μεγαλύτερη στο χρόνο στιγμή τού άλμπουμ τους “Odyssées” (λέμε για το 12λεπτο track “Odyssée”), και πάντα κινούμενοι «εντός» τής γαλλικής άποψης για το προοδευτικό
rock, όπως αυτή
αναπτυσσόταν στα seventies,
οι Lotus Titan ξέρουν να κρατούν ψηλά το ενδιαφέρον, με τις περιπετειώδεις
συνθέσεις τους (όλες του κιθαρίστα Gimenez), που διαθέτουν, σε γενικές γραμμές, ένταση και πάθος.
Υπάρχουν κατ’ αρχάς, στο “Odyssées”, πολλά και έντονα γυναικεία φωνητικά, απαγγελίες βασικά, spoken word, χωρίς να εξορίζεται πάντως και το πιο σύνηθες τραγούδισμα, με την Julie Castel Jordy να κρατάει έναν πολύ καίριο ρόλο στην εγγραφή. Από ’κει και πέρα τα οργανικά passages φαίνεται να ακολουθούν τις κορυφώσεις του λόγου, παίρνοντας τη σκυτάλη και συνεχίζοντας προς αυτή την κατεύθυνση του zeuhl-prog, με τις υπερβατικές μπασογραμμές (τα πλήκτρα κάνουν έξοχη δουλειά) και τα «χαμένα» γεμίσματα από ηλεκτρονικά, φωνές κ.λπ.
Έχουν κάτι το εκστατικό τα κομμάτια των Lotus Titan, κάτι το υπερκόσμιο, στις καλύτερες στιγμές του, και αυτό τα κάνει μοναδικά.
Ξεχωριστό άλμπουμ.
Επαφή: www.lotustitan.bandcamp.com/releases
OH NO NOH: Where One Begins and The Other Stops
[TELESKOP musikproduktion, 2021]
Κάτω από την ονομασία Oh No Noh κρύβεται ο Γερμανός Hannes Rackow, ο οποίος στο “Where One Begins and The Other Stops” συνθέτει, παίζει και μιξάρει... ηλεκτρονική μουσική.
Ηλεκτρονική μουσική όμως σύγχρονη, όχι παλαιού τύπου, με εμφανείς «κλασικές» αναφορές, αλλά κάπως πιο προσωπική, πιο μινιμαλιστική, σ’ ένα βαθμό πειραματική – υπό την έννοια πως η pop δεν είναι η πρώτη εκφραστική ανάγκη για τον Rackow.
Υπάρχει, φυσικά, εδώ και μιαν αίσθηση ambient, με διάσπαρτες φωνές και με ήχους που κλίνουν ενίοτε και ελαφρώς προς το new age, αλλά υπάρχει και ρυθμικό υπόβαθρο, τόσο όμως, ώστε τα κομμάτια του Rackow να μην θεωρηθούν αυθωρεί χορευτικά.
Γενικώς, ένα άλμπουμ ελαφρώς παράξενο είναι το “Where One Begins and The Other Stops” ή και κάπως αλλοπρόσαλλο εν τέλει, ακαθόριστου αισθητικού στόχου εννοούμε, δίχως τούτο να σημαίνει πως χάνει το ενδιαφέρον του, όντας κινούμενο μέσα στο σώμα τής σύγχρονης electronica.
Να σημειωθεί, ακόμη, πως το άλμπουμ κυκλοφορεί από τα τέλη Μάρτη μόνο σε digital και σε κασέτα.
Επαφή: www.ohnonoh.bandcamp.com/album/where-one-begins-and-the-other-stops
Κουαρτέτο από την Τουλούζ είναι οι Lotus Titan, αποτελούμενοι εκ των Gérald Gimenez κιθάρες, Julie Castel Jordy φωνή, θερεμίνη, κείμενα, William Laudinat συνθεσάιζερ, τρομπέτα και Dimitri Kogane ντραμς. Απουσιάζει, λοιπόν, το μπάσο (γιατί μπάσες γραμμές υπάρχουν από τα σύνθια), σ’ ένα συγκρότημα που λειτουργεί «τέλεια» μέσα στην παράδοση του γαλλικού progressive.
Υπάρχουν κατ’ αρχάς, στο “Odyssées”, πολλά και έντονα γυναικεία φωνητικά, απαγγελίες βασικά, spoken word, χωρίς να εξορίζεται πάντως και το πιο σύνηθες τραγούδισμα, με την Julie Castel Jordy να κρατάει έναν πολύ καίριο ρόλο στην εγγραφή. Από ’κει και πέρα τα οργανικά passages φαίνεται να ακολουθούν τις κορυφώσεις του λόγου, παίρνοντας τη σκυτάλη και συνεχίζοντας προς αυτή την κατεύθυνση του zeuhl-prog, με τις υπερβατικές μπασογραμμές (τα πλήκτρα κάνουν έξοχη δουλειά) και τα «χαμένα» γεμίσματα από ηλεκτρονικά, φωνές κ.λπ.
Έχουν κάτι το εκστατικό τα κομμάτια των Lotus Titan, κάτι το υπερκόσμιο, στις καλύτερες στιγμές του, και αυτό τα κάνει μοναδικά.
Ξεχωριστό άλμπουμ.
Επαφή: www.lotustitan.bandcamp.com/releases
Κάτω από την ονομασία Oh No Noh κρύβεται ο Γερμανός Hannes Rackow, ο οποίος στο “Where One Begins and The Other Stops” συνθέτει, παίζει και μιξάρει... ηλεκτρονική μουσική.
Ηλεκτρονική μουσική όμως σύγχρονη, όχι παλαιού τύπου, με εμφανείς «κλασικές» αναφορές, αλλά κάπως πιο προσωπική, πιο μινιμαλιστική, σ’ ένα βαθμό πειραματική – υπό την έννοια πως η pop δεν είναι η πρώτη εκφραστική ανάγκη για τον Rackow.
Υπάρχει, φυσικά, εδώ και μιαν αίσθηση ambient, με διάσπαρτες φωνές και με ήχους που κλίνουν ενίοτε και ελαφρώς προς το new age, αλλά υπάρχει και ρυθμικό υπόβαθρο, τόσο όμως, ώστε τα κομμάτια του Rackow να μην θεωρηθούν αυθωρεί χορευτικά.
Γενικώς, ένα άλμπουμ ελαφρώς παράξενο είναι το “Where One Begins and The Other Stops” ή και κάπως αλλοπρόσαλλο εν τέλει, ακαθόριστου αισθητικού στόχου εννοούμε, δίχως τούτο να σημαίνει πως χάνει το ενδιαφέρον του, όντας κινούμενο μέσα στο σώμα τής σύγχρονης electronica.
Να σημειωθεί, ακόμη, πως το άλμπουμ κυκλοφορεί από τα τέλη Μάρτη μόνο σε digital και σε κασέτα.
Επαφή: www.ohnonoh.bandcamp.com/album/where-one-begins-and-the-other-stops
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου