Zero
2 Nothing λέγονται, είναι Έλληνες, παίζουν hard rock χοντρικώς,
ενώ μέλη τους είναι οι Teo φωνές, Rania πιάνο, σύνθια, Bill κιθάρες και Chris μπάσο (υπάρχει
και ντράμερ φυσικά, που δεν είναι πλέον στο σχήμα, αλλά είναι στην ηχογράφηση, και
ο οποίος λέγεται Periklis Roussis).
Το παρθενικό άλμπουμ των Zero
2 Nothing αποκαλείται “Limits of Temptation”
[Art Gates Records, 2021] και
περιλαμβάνει εννέα tracks,
όλα γραμμένα από το συγκρότημα (μουσικές και από τους τέσσερις, στίχοι από τον Teo).
Δεν έχουμε να γράψουμε πολλά λόγια για τους Zero 2 Nothing και το “Limits of Temptation”, για τον πολύ απλό λόγο πως, εδώ, όλα είναι και λειτουργούν «τέλεια». Κι επειδή είναι «τέλεια», δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψάξεις στις λεπτομέρειες, για να δεις τι δεν πηγαίνει καλά. Εδώ, μετράει η γενική εικόνα. Η εικόνα ενός σκληρού, ενός «μεταλλικού» γκρουπ, που ξέρει τι ζητά και απλώς αυτό που ζητά γνωρίζει πώς να το κατακτά με πανεύκολο τρόπο. Πανεύκολο για τους Zero 2 Nothing, όχι γενικώς πανεύκολο. Κάτι, που, σε κάθε περίπτωση, σημαίνει πολλά.
Κατ’ αρχάς αναμφισβήτητο ταλέντο απ’ όλα τα παιδιά. Δεύτερον, δουλειά, ενασχόληση, ψάξιμο, προβάρισμα, εμφανίσεις σε σκηνές, συζητήσεις επί συζητήσεων για τα τεχνικά θέματα, για τον ήχο, την μείξη, την παραγωγή, την κοπή, το εξώφυλλο... για όλα. Ναι, και για το εξώφυλλο, γιατί από το εξώφυλλο, που είναι επίσης άψογο, αρχικώς, αντιλαμβάνεσαι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το... progressive. Και όντως. Μπορεί οι Zero 2 Nothing να μην ανήκουν στο κλασικό progressive rock, αλλά σίγουρα ανήκουν στο progressive hard rock.
Διαθέτουν κάτι το παλιομοδίτικο τα τραγούδια των Zero 2 Nothing; Πιθανώς, δίχως όμως να είναι κάπου σκαλωμένα, ούτε σαν φόρμα, ούτε σαν ήχος. Ασυζητητί ακούγονται οι φίλοι μας σαν ένα γκρουπ τού σήμερα, και λόγω της απλής και διαυγούς παραγωγής τους, αλλά από την άλλη δεν είναι κι ένα γκρουπ τού σήμερα οι Zero 2 Nothing – και τούτο, γιατί το rock τους, το μεταλλικό rock τους, δεν έχει καμία σχέση με το stoner. Και είναι αυτό ακριβώς που κάνει τη μεγάλο διαφορά – καθότι το stoner έχει διαβρώσει πλέον «τα πάντα». Επίσης δεν έχει καμμία σχέση με το σύγχρονο heavy metal και τα ποικίλα παρακλάδια του. Είναι hard rock βασικά… μεταιχμίου κάπως, έτσι όπως δεν το ακούς εύκολα σήμερα... ακόμη και διεθνώς. Και κυρίως δεν το ακούς με την συμπαγή ποιότητα των Zero 2 Nothing.
Είναι αυτή η περίεργη και μοναδική ισορροπία, τέλος πάντων, που διέπει τα τραγούδια τούτου του γκρουπ, και που τα κάνει να ακούγονται ως κάτι το μοναδικό. Στην κυριολεξία δεν είναι «κάτι το μοναδικό» φυσικά, αλλά σου δημιουργείται διαρκώς αυτή η εντύπωση – έτσι όπως κυλάει το CD τους. Κι αυτό έχει σημασία.
Επαφή: www.zero2nothing.com, www.facebook@zero2nothing
Δεν έχουμε να γράψουμε πολλά λόγια για τους Zero 2 Nothing και το “Limits of Temptation”, για τον πολύ απλό λόγο πως, εδώ, όλα είναι και λειτουργούν «τέλεια». Κι επειδή είναι «τέλεια», δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψάξεις στις λεπτομέρειες, για να δεις τι δεν πηγαίνει καλά. Εδώ, μετράει η γενική εικόνα. Η εικόνα ενός σκληρού, ενός «μεταλλικού» γκρουπ, που ξέρει τι ζητά και απλώς αυτό που ζητά γνωρίζει πώς να το κατακτά με πανεύκολο τρόπο. Πανεύκολο για τους Zero 2 Nothing, όχι γενικώς πανεύκολο. Κάτι, που, σε κάθε περίπτωση, σημαίνει πολλά.
Κατ’ αρχάς αναμφισβήτητο ταλέντο απ’ όλα τα παιδιά. Δεύτερον, δουλειά, ενασχόληση, ψάξιμο, προβάρισμα, εμφανίσεις σε σκηνές, συζητήσεις επί συζητήσεων για τα τεχνικά θέματα, για τον ήχο, την μείξη, την παραγωγή, την κοπή, το εξώφυλλο... για όλα. Ναι, και για το εξώφυλλο, γιατί από το εξώφυλλο, που είναι επίσης άψογο, αρχικώς, αντιλαμβάνεσαι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το... progressive. Και όντως. Μπορεί οι Zero 2 Nothing να μην ανήκουν στο κλασικό progressive rock, αλλά σίγουρα ανήκουν στο progressive hard rock.
Διαθέτουν κάτι το παλιομοδίτικο τα τραγούδια των Zero 2 Nothing; Πιθανώς, δίχως όμως να είναι κάπου σκαλωμένα, ούτε σαν φόρμα, ούτε σαν ήχος. Ασυζητητί ακούγονται οι φίλοι μας σαν ένα γκρουπ τού σήμερα, και λόγω της απλής και διαυγούς παραγωγής τους, αλλά από την άλλη δεν είναι κι ένα γκρουπ τού σήμερα οι Zero 2 Nothing – και τούτο, γιατί το rock τους, το μεταλλικό rock τους, δεν έχει καμία σχέση με το stoner. Και είναι αυτό ακριβώς που κάνει τη μεγάλο διαφορά – καθότι το stoner έχει διαβρώσει πλέον «τα πάντα». Επίσης δεν έχει καμμία σχέση με το σύγχρονο heavy metal και τα ποικίλα παρακλάδια του. Είναι hard rock βασικά… μεταιχμίου κάπως, έτσι όπως δεν το ακούς εύκολα σήμερα... ακόμη και διεθνώς. Και κυρίως δεν το ακούς με την συμπαγή ποιότητα των Zero 2 Nothing.
Είναι αυτή η περίεργη και μοναδική ισορροπία, τέλος πάντων, που διέπει τα τραγούδια τούτου του γκρουπ, και που τα κάνει να ακούγονται ως κάτι το μοναδικό. Στην κυριολεξία δεν είναι «κάτι το μοναδικό» φυσικά, αλλά σου δημιουργείται διαρκώς αυτή η εντύπωση – έτσι όπως κυλάει το CD τους. Κι αυτό έχει σημασία.
Επαφή: www.zero2nothing.com, www.facebook@zero2nothing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου