ENRICO PIERANUNZI & BERT JORIS ντούο πιάνο-τρομπέτα από δύο μουσικούς με ιστορία

Από τους σημαντικότερους ιταλούς πιανίστες της jazz, τα τελευταία 50 χρόνια, ο Enrico Pieranunzi έχει άπειρη δισκογραφία σε μεγάλες και ιστορικές εταιρείες (Horo, Soul Note, Enja, EGEA, C.A.M. Jazz κ.ά.), ενώ εσχάτως συνεργάζεται και με την ολλανδική Challenge Records. Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του εκεί έχει τίτλο “Afterglow” (2021) και σ’ αυτό συμπράττει με τον βέλγο τρομπετίστα Bert Joris, που και αυτός έχει την δική του ιστορία στο χώρο, με εκτεταμένη προσωπική δισκογραφία και συμμετοχές σε πάμπολλα σχήματα (μαζί με Joe Haider, Klaus Weiss κ.ά.). Οι δυο τους, Pieranunzi και Joris, συνεργάζονται στην δισκογραφία από τα χρόνια του ’90, όμως τώρα είναι η πρώτη φορά που ετοιμάζουν ένα άλμπουμ για δύο – για τους δυο τους. Γιατί στο “Afterglow” οι δύο μουσικοί είναι μόνοι τους (ακούμε μόνο πιάνο και τρομπέτα δηλαδή), παρουσιάζοντάς μας έντεκα tracks (επτά συνθέσεις του Ιταλού και τέσσερις του Βέλγου), τα οποία ενσωματώνουν πολλά από εκείνα τα στοιχεία, που συναποτελούν την λεγόμενη «ευρωπαϊκή τζαζ».

Υπάρχει λοιπόν από την μια μεριά ο λυρισμός, τα συναισθηματικά παιξίματα, η μελωδική επεξεργασία και διαμόρφωση, που θα μπορούσε, ως κλίμα, να τo αποκαλέσουμε και «μεσογειακό» (άκου φερ’ ειπείν τα tracks “Afterglow”, “Cradle song for Mattia” και “How could we forget”), αλλά από την άλλη υπάρχει και μια πιο αυτοσχεδιαστική προσέγγιση, από την οποία δεν εκλείπει βεβαίως και ο μελωδικός προβληματισμός, όπως συμβαίνει σε κομμάτια σαν τα “Five plus five”, “What’s what” και “No found” για παράδειγμα. (Οι τίτλοι, εξάλλου, τις περισσότερες φορές είναι κρυφά προγραμματικοί, υποδηλώνοντας αν αυτό που θ’ ακούσεις θα είναι περισσότερο λυρικό ή περισσότερο περιπετειώδες).
Περαιτέρω, να πούμε πως σε μεγάλο μέρος τού άλμπουμ οι δύο συνθέτες-οργανοπαίκτες παίζουν παράλληλα – δεν έχουμε, με άλλα λόγια, ιδιαίτερα και κυρίως μακροσκελή σόλι. Τούτο σημαίνει (και αναφερόμαστε στο παράλληλο παίξιμο) πως η συνεργασία των Pieranunzi και Joris είναι βαθιά και ουσιαστική, πως ο ένας γνωρίζει τα «μυστικά» του άλλου από καιρό (η 30χρονη συνεργασία τους το αποδεικνύει), και πως μπορεί να ξεκινήσει μια «συζήτηση» μεταξύ τους, με τηρούμενες όλες τις... δημοκρατικές διαδικασίες. Ανταλλαγή... επιχειρημάτων, ζωντανός διάλογος μεν, μα όχι επικαλύψεις δε.
Εν τέλει, ο ήχος των δύο οργάνων, του πιάνου και της τρομπέτας, είναι πάντα εκεί, παρών, αυτόνομος, μέσα στο κοινό, βεβαίως, περιβάλλον, ανταποκρινόμενος πλήρως στα υψηλά στάνταρντ τεχνικού και συναισθηματικού δυναμικού, που έχουν θέσει εξ αρχής οι δύο οργανοπαίκτες.
Το “Afterglow” είναι ένα θαυμάσιο άλμπουμ!
Επαφή: www.challengerecords.com
 
πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Yellow Box, τεύχος #07, Απρίλιος-Μάιος 2021