Οι Silent Winter είναι ένα παλαιό μεταλλικό συγκρότημα από τον Βόλο, καθώς
υπάρχουν σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα. Όπως βλέπουμε στο discogs οι πρώτες ηχογραφημένες
προσπάθειες τους (σε κασέτες) προέρχονται από την περίοδο 1995-97, ενώ τα
τελευταία χρόνια το συγκρότημα φαίνεται πως έχει ξανανιώσει, κυκλοφορώντας
7ιντσα, LP και CD. Το “Empire of Sins” [Pride & Joy Music, 2021] είναι μια ολοκληρωμένη
δουλειά των Silent Winter,
τυπωμένη σε βινύλιο και compact disc,
η οποία φιλοδοξεί να γράψει τη δική της διαδρομή στο χώρο τού ντόπιου μετάλλου,
μα γιατί όχι και πέραν της χώρας (το άλμπουμ κυκλοφορεί εξάλλου από γερμανική
εταιρεία), καθώς τα προσόντα δεν φαίνεται να λείπουν από τους Βολιώτες. Πού
είναι ποιοι ακριβώς; Να τους πούμε... Mike Livas φωνή, φωνητικά, Kiriakos Balanos κιθάρες,
πλήκτρα, Vangelis Papadimitriou κιθάρες, Vangelis Tsekouras μπάσο και John Antonopoulos ντραμς, με όλα τα tracks να ανήκουν στον Κυριάκο Μπαλάνο
(μουσικές και λόγια), με το άλμπουμ να κλείνει με την διασκευή των παιδιών στο “Leave a light on”, που είχε πει το 1989 η Belinda Carlisle!
Το “Empire of Sins”
είναι ένα πολύ
τσιτωμένο, αθεράπευτα δυναμικό power metal
άλμπουμ, που σκίζει σε όλα τα επιμέρους θέματα – μουσικές, στίχους, παιξίματα,
ερμηνείες, ηχογράφηση, μείξη και γενικότερη παραγωγή.
Όλα ακούγονται τόσο τέλεια, τόσο μπιτάτα, τόσο επιστημονικά τοποθετημένα πάνω σε μιαν ευθεία γραμμή, χωρίς ανούσιες ή έστω και με νόημα παρεκκλίσεις, στοιχειοθετώντας ένα άλμπουμ που μπορεί να το ακούσει και να το απολαύσει ο «μέσος» ακροατής, ενδεχομένως όχι ο... πολύ ψαγμένος μεταλλάς, ο νταρκάς, ο ντεθάς και λοιπά, ο ακραιφνής τέτοιος εννοούμε, ο πολύ φανατικός κάποιου συγκεκριμένου υποείδους, που θα θεωρήσει ενδεχομένως τους Silent Winter κάπως περισσότερο... pop (ουδεμία σχέση, γιατί άμα το καλοψάξεις εδώ υπάρχουν μεταλλικά tracks ακόμη και για τα πιο απαιτητικά γούστα, όπως είναι το αχτύπητο “Dragons dance” για παράδειγμα).
Κι έτσι, γι’ αυτόν τον «μέσο» μεταλλά ακροατή πιθανώς να μην αποτελεί έκπληξη και η διασκευή τού “Leave a light on” (το bonus track στο τέλος του άλμπουμ), που δίνει μιαν νέα διάσταση σ’ αυτό το κλασικό 80s ποπ τραγούδι, που από «την μάνα του» διέθετε ένα ξεπέταγμα και που θα έπρεπε να το περιλάβουν οι Silent Winter, 30+ χρόνια αργότερα, προκειμένου να γίνει κατανοητό (το ξεπέταγμά του).
Επαφή: www.prideandjoy.de
Όλα ακούγονται τόσο τέλεια, τόσο μπιτάτα, τόσο επιστημονικά τοποθετημένα πάνω σε μιαν ευθεία γραμμή, χωρίς ανούσιες ή έστω και με νόημα παρεκκλίσεις, στοιχειοθετώντας ένα άλμπουμ που μπορεί να το ακούσει και να το απολαύσει ο «μέσος» ακροατής, ενδεχομένως όχι ο... πολύ ψαγμένος μεταλλάς, ο νταρκάς, ο ντεθάς και λοιπά, ο ακραιφνής τέτοιος εννοούμε, ο πολύ φανατικός κάποιου συγκεκριμένου υποείδους, που θα θεωρήσει ενδεχομένως τους Silent Winter κάπως περισσότερο... pop (ουδεμία σχέση, γιατί άμα το καλοψάξεις εδώ υπάρχουν μεταλλικά tracks ακόμη και για τα πιο απαιτητικά γούστα, όπως είναι το αχτύπητο “Dragons dance” για παράδειγμα).
Κι έτσι, γι’ αυτόν τον «μέσο» μεταλλά ακροατή πιθανώς να μην αποτελεί έκπληξη και η διασκευή τού “Leave a light on” (το bonus track στο τέλος του άλμπουμ), που δίνει μιαν νέα διάσταση σ’ αυτό το κλασικό 80s ποπ τραγούδι, που από «την μάνα του» διέθετε ένα ξεπέταγμα και που θα έπρεπε να το περιλάβουν οι Silent Winter, 30+ χρόνια αργότερα, προκειμένου να γίνει κατανοητό (το ξεπέταγμά του).
Επαφή: www.prideandjoy.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου