Οι SVIN
είναι ένα πολύ ιδιαίτερο avant-rock γκρουπ από την Δανία,
που έχει τυπώσει επτά άλμπουμ μέχρι σήμερα – με το έβδομο να είναι το “Introducing” [Tonzonen Records, 2022], για το οποίο
θα κάνουμε τώρα λόγο.
Μάλιστα, για δύο από αυτά, το “Virgin Cuts” [Mom Eat Dad Records, 2018] και το “Missionær” [PonyRec, 2016], υπάρχουν reviews στο blog, οπότε ας θεωρήσουμε πως οι SVIN δεν είναι τελείως άγνωστοι στους αναγνώστες μας (εδώ).
Οι SVIN
είναι βασικά τριμελείς (Henrik Pultz Melbye
πνευστά, Thomas Eiler ντραμς, Lars Bech Pilgaard κιθάρες), με το γκρουπ να δέχεται βοήθειες σε φωνές και σε
τρομπέτα.
Οι Δανοί είναι... μυστήρια μπάντα, όπως γράψαμε και στον τίτλο.
Το rock που παίζουν είναι πολύ έντονο, πολύ δυναμικό, αλλά ταυτοχρόνως είναι και... απροσάρμοστο. Για καλό το λέμε αυτό το τελευταίο. Στα καλύτερα κομμάτια τους, τα πιο speedy, τα πιο εξωφρενικά, οι SVIN ακούγονται σχεδόν punky – αλλά μπορεί να υπάρξει punk με τρομπέτες και σαξόφωνα; Φυσικά, δεν είναι οι πρώτοι οι SVIN που το κάνουν (θυμηθείτε π.χ. τους James Chance and The Contortions), χωρίς βεβαίως να συγκαταλέγονται στις punk μπάντες.
Το avant-rock των SVIN δείχνει να μην έχει όρια. Καθώς είναι αύθαδες, δημιουργικό, πειραματικό, απρόσμενο, με συνεχείς εκρήξεις και με συνεχείς επινοήσεις.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχουν επιρροές από τα συγκροτήματα του R.I.O., ακόμη και από τους King Crimson, αλλά στην πράξη αυτό που ακούμε στο “Introducing SVIN” είναι πρωτότυπο και απόλυτα δικό τους.
Είναι τέτοια η προσωπικότητα των δανών μουσικών, θέλουμε να πούμε, ώστε να μην αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις. Πως εδώ υπάρχει ένας μεταπρατισμός, μια προσπάθεια να ειπωθούν κάποια «πράγματα» του χθες, μ’ έναν τρόπο... πιο σημερινό.
Όχι, πουθενά δεν αντιλαμβάνεσαι κάτι τέτοιο, ότι οι SVIN κάπου πατούν, και μέσω αυτού του «κάπου» επιχειρούν να πάνε παραπέρα.
Οι άνθρωποι εδώ παίζουν σαν μεγάλο γκρουπ, με τόση σιγουριά και αυτοπεποίθηση, τις οποίες βλέπεις μόνο στις πολύ σπουδαίες μπάντες.
Εντάξει, είχαμε γράψει καλά ή και πολύ καλά και για τα δύο προηγούμενα άλμπουμ των SVIN, αλλά αυτά που ακούμε εδώ (στο 9λεπτο “Deadweight”, για παράδειγμα) ξεπερνούν κάθε προσδοκία.
Επαφή: www.tonzonen.de
Μάλιστα, για δύο από αυτά, το “Virgin Cuts” [Mom Eat Dad Records, 2018] και το “Missionær” [PonyRec, 2016], υπάρχουν reviews στο blog, οπότε ας θεωρήσουμε πως οι SVIN δεν είναι τελείως άγνωστοι στους αναγνώστες μας (εδώ).
Οι Δανοί είναι... μυστήρια μπάντα, όπως γράψαμε και στον τίτλο.
Το rock που παίζουν είναι πολύ έντονο, πολύ δυναμικό, αλλά ταυτοχρόνως είναι και... απροσάρμοστο. Για καλό το λέμε αυτό το τελευταίο. Στα καλύτερα κομμάτια τους, τα πιο speedy, τα πιο εξωφρενικά, οι SVIN ακούγονται σχεδόν punky – αλλά μπορεί να υπάρξει punk με τρομπέτες και σαξόφωνα; Φυσικά, δεν είναι οι πρώτοι οι SVIN που το κάνουν (θυμηθείτε π.χ. τους James Chance and The Contortions), χωρίς βεβαίως να συγκαταλέγονται στις punk μπάντες.
Το avant-rock των SVIN δείχνει να μην έχει όρια. Καθώς είναι αύθαδες, δημιουργικό, πειραματικό, απρόσμενο, με συνεχείς εκρήξεις και με συνεχείς επινοήσεις.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχουν επιρροές από τα συγκροτήματα του R.I.O., ακόμη και από τους King Crimson, αλλά στην πράξη αυτό που ακούμε στο “Introducing SVIN” είναι πρωτότυπο και απόλυτα δικό τους.
Είναι τέτοια η προσωπικότητα των δανών μουσικών, θέλουμε να πούμε, ώστε να μην αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις. Πως εδώ υπάρχει ένας μεταπρατισμός, μια προσπάθεια να ειπωθούν κάποια «πράγματα» του χθες, μ’ έναν τρόπο... πιο σημερινό.
Όχι, πουθενά δεν αντιλαμβάνεσαι κάτι τέτοιο, ότι οι SVIN κάπου πατούν, και μέσω αυτού του «κάπου» επιχειρούν να πάνε παραπέρα.
Οι άνθρωποι εδώ παίζουν σαν μεγάλο γκρουπ, με τόση σιγουριά και αυτοπεποίθηση, τις οποίες βλέπεις μόνο στις πολύ σπουδαίες μπάντες.
Εντάξει, είχαμε γράψει καλά ή και πολύ καλά και για τα δύο προηγούμενα άλμπουμ των SVIN, αλλά αυτά που ακούμε εδώ (στο 9λεπτο “Deadweight”, για παράδειγμα) ξεπερνούν κάθε προσδοκία.
Επαφή: www.tonzonen.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου