ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 453

16/7/2022
Xωρίς βιβλία, δεν μπορείς να γράψεις κείμενα.
Θες να κάνεις ένα κόπι-πέιστ από κάτι που υπάρχει ως πηγή στο δίκτυο, που το έχει «χτυπήσει» κάποιος άλλος δηλαδή, ώστε να μην το «χτυπήσεις» κι εσύ, και ξαφνικά διαπιστώνεις, κοιτάζοντας το βιβλίο, πως ο άλλος το έχει αντιγράψει με 100 λάθη! Κυριολεκτώ!
Είναι απαράδεκτοι οι άνθρωποι! Ό,τι θέλουν γράφουν και ό,τι να 'ναι ο αναγνώστης διαβάζει. Ουδεμία συνέπεια. Τίποτα απολύτως. Μηδέν.
[δεν παίζει ο... Χιώτης, ο Γιάννης Μωραΐτης, λένε, παίζει]
https://www.youtube.com/watch?v=tpWT3UPxzME

14/7/2022
40 χρόνια Panx Romana. Πω πω... σαν χθες...
https://www.youtube.com/watch?v=qhzoxrKU-kA

14/7/2022
Θερμαινόμενη πισίνα έχεις; Δεν έχεις. Τζακούζι έχεις; Δεν έχεις. Αιρκοντίσιον και ηλεκτρικά τζάκια σε όλα τα δωμάτια έχεις; Δεν έχεις. Και παρά ταύτα θες να πάρεις και 600 ευρώ από Power Pass!
Βολέψου τώρα με κανα-δυο εικοσάρικα και παρακάλα να έχει την τύχη του Ντράγκι, μπας και δεις στο λογαριασμό σου κανα δεκάρικο ακόμη... το πολύ.

14/7/2022
Αυτά που είπε, σήμερα, ο ανεκδιήγητος υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος πως η χούντα δεν έπεσε εξαιτίας της «αντιστάσεως» (το "εως" τον μάρανε τον κύριο καθηγητή), αλλά εξαιτίας της τραγωδίας της Κύπρου και πως το Πολυτεχνείο έφερε μία χούντα ακόμη χειρότερη από εκείνη του Παπαδόπουλου, αφού η χούντα δεν τελείωσε το ’73 (όπως είπε), είναι μια ανάγνωση φαιδρή και ανιστόρητη, που διακινείται συνεχώς τα τελευταία χρόνια από τους νεο-ακροδεξιούς, τους φιλελέδες και τους άσχετους.
Όπως το έχουμε ξαναγράψει εδώ πέρα... η χούντα όντως τελείωσε το ’73, καθώς οι φοιτητές φαίνεται πως ήταν οι μόνοι που είχαν ψυλλιαστεί τις πολιτικές κινήσεις του Παπαδόπουλου, ο οποίος καθώς διαπίστωνε να ανεβαίνει η φοιτητική αναταραχή, ήδη από το καλοκαίρι του ’73, πλάσαρε, και γι’ αυτό το λόγο, την δήθεν «πολιτική λύση» Μαρκεζίνη τον Οκτώβριο, για να εκτονώσει την έκρηξη και να αποφύγει, βασικά, μια ριζοσπαστικοποίηση του λαού, που ήδη ασφυκτιούσε (και για οικονομικούς λόγους).
Οι φοιτητές, με άλλα λόγια, «έπιασαν» τι πήγαινε να γίνει – να κατσικωνόταν η χούντα στο σβέρκο μας για καμιά δεκαετία ακόμη, μέσω της «πολιτικής λύσης», και κάπως έτσι του την έφεραν (του Παπαδόπουλου), ο οποίος Παπαδόπουλος, υπενθυμίζω, στο σύνταγμα του ’73 προέβλεπε για τη δική του θέση θητεία μέχρι το 1981!
Αυτό οι φασίστες, οι ακροδεξιοί, οι φιλελέδες και διάφορα άλλα πολιτικά κουμάσια δεν πρόκειται να το συγχωρέσουν ποτέ στους φοιτητές. Γι’ αυτό το Πολυτεχνείο θα είναι πάντα για ’κείνους κόκκινο πανί. Θα διαστρεβλώνουν το νόημά του, θα το υποβαθμίζουν, θα το συκοφαντούν, θα το απαξιώνουν. Γιατί, στην πράξη, το Πολυτεχνείο δεν ήταν μια στενά φοιτητική εξέγερση, καθώς τούτη γρήγορα εξελίχθηκε σε μια κανονική κοινωνική εξέγερση από τα κάτω, με τη συμμετοχή του λαού δηλαδή και όχι μόνο των φοιτητών –το μόνο, δηλαδή, που μισεί και νοιώθει ως αληθινή απειλή το πολιτικό σύστημα–, η οποία καταπνίγηκε στο αίμα εν τη γεννέσει της.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έριξε το μήνυμα πως μόνο ο αγώνας θα μπορούσε να ανατρέψει την δικτατορία, πως μόνο η μαζική κινητοποίηση θα μπορούσε να ταρακουνήσει τους συνταγματάρχες και περαιτέρω πως οι μάζες ήταν τελικά καταδικασμένες μπροστά στη στρατιωτική υπεροπλία του καθεστώτος.
Το Πολυτεχνείο ήταν εκείνο που ουσιαστικά ενταφίασε την δικτατορία, η οποία θα έπεφτε τους επόμενους μήνες έτσι κι αλλιώς, και ανεξάρτητα από την προδοσία τής Κύπρου, από εσωτερικές έριδες, από την ευρωπαϊκή απομόνωση (μετά τα γεγονότα του Νοέμβρη), από την αποτυχία διαχείρισης των «πολιτικών λύσεων», και βεβαίως από την οικονομική τελμάτωση λόγω κατάρρευσης του Bretton Woods και των εκρηκτικών ανοδικών τιμών πετρελαίου και πληθωρισμού.
Η χούντα, λοιπόν, όντως τελείωσε το ’73 και το Πολυτεχνείο ήταν εκείνο που υπέγραψε το πιστοποιητικό θανάτου της, σκάβοντάς της και τον λάκκο. Την τυπική ταφόπετρα δεν έβαλε μόνο.

14/7/2022
Μητσοτάκης: Εκτσογλανισμός της εκδημόσιας εκζωής οι εξαθλιότητες Βερναρδάκη - Θα εκζητήσει ο Τσίπρας εκσυγγνώμη;

14/7/2022
Freedom Pass... έως 30.000 ευρώ.

13/7/2022
Εκλάβαμε τη δικαιοσύνη όχι ως απότοκο εξουσίας, μα ως ιδανικό βλέποντας, παιδιά, στα σενάρια του Φώσκολου, τον Κούρκουλο, ως εισαγγελέα, να χώνει μέσα τη γυναίκα του και είπαμε πως κάπως έτσι θα πρέπει να συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Μετά μεγαλώσαμε... 

13/7/2022

Μ’ αυτά και μ’ αυτά είναι ν’ απορείς πώς κάθισε έστω και δέκα επτά μήνες φυλακή. Του φάνηκαν αιώνες και τον λυπήθηκαν, γι’ αυτό τον αφήσανε...

13/7/2022
>>Μητσοτάκης για ν/σ ΑΕΙ: H Εθνική παιδεία στην υπηρεσία της Εθνικής Οικονομίας<<
H μεγαλύτερη εθνική παπαρολογία... μέχρι την επόμενη.

13/7/2022
Κόπτονται για τη δημόσια παιδεία άτομα που σιχαίνονται το δημόσιο σχολείο, που δεν φοίτησαν ποτέ σ’ αυτό, που δεν περνάνε ούτε απ’ έξω. Μόνο στους αγιασμούς πατάνε... Κάνουν δε ό,τι μπορούν για να το απαξιώσουν ακόμη περισσότερο. Αν μπορούσαν να το καταργήσουν, κιόλας, μ’ ένα άρθρο θα το έκαναν ευχαρίστως. Γι’ αυτούς είναι το σχολείο των πληβείων. Ένας χώρος, που δεν τον κατανοούν. Που τον βλέπουν μόνο σαν μαύρη τρύπα και που είναι απλώς υποχρεωμένοι να τον τροφοδοτούν, με κάποιο χρήμα, αενάως.
Βασικά το μόνο που τους νοιάζει είναι να ξαφρίζουν κάθε χρόνο, με τις Πανελλήνιες, τους «καλούς μαθητές», μια απόλυτη μειοψηφία, τους οποίους έχουν ήδη τάξει στα μεγάλα αφεντικά (Silicon Valley και τα τοιαύτα), σπρώχνοντας όλους τους υπόλοιπους προς την κουλτούρα της φτώχειας, και από ’κει και πέρα της μικρο-παρανομίας ή και της χοντρής παρανομίας.
Όσοι καταφέρουν, τελικά, να αποφοιτήσουν από τις Σχολές, περίπου οι μισοί, ουσιαστικά παίρνουν ένα χαρτί «καλής διαγωγής», κάπως σαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων του μετεμφυλιακού κράτους, πως κρίθηκαν συνετοί δηλαδή ως «ακαδημαϊκοί πολίτες», άρα μπορούν απλά να τους εμπιστευτούν σ’ ένα βαθμό τα μεσαία αφεντικά τους, ενώ όλοι οι υπόλοιποι... ταράτσα κι απομόνωση στα κάτεργα του τουρισμού το καλοκαίρι ή ντελιβεράδες το χειμώνα.
Κάπως έτσι κυλάει το πράμα, με λίγα λόγια...

12/7/2022
Mick Softley: Ship…
https://www.youtube.com/watch?v=8tRQmo2iUzk

12/7/2022
>>Περιφρόνησε τους νόμους, εξαπάτησε την αστυνομία, γκρέμισε εθνικές αγορές υπηρεσιών και κλάδους με ιστορία ενός αιώνα αβγατίζοντας τα κέρδη της με τη στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων της και την πώληση ακόμη μιας... παραμύθας. Ο λόγος για την καλιφορνέζικη ηλεκτρονική πλατφόρμα διαμεσολάβησης παροχής υπηρεσιών ταξί Uber, η οποία μετονομάζοντας τους εργαζόμενους σε… «συνεργάτες» κατάφερε να επιβάλει παγκοσμίως ένα νέο μοντέλο εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας στον τομέα των μεταφορών και από μια άθλια νεοφυή επιχείρηση να μεταλλαχθεί μέσα σε λίγα χρόνια σε μεγαθήριο αξίας 43 δισ. δολαρίων, που διεκπεραιώνει 19 εκατομμύρια κούρσες καθημερινά σε 40 χώρες του κόσμου, καταβροχθίζοντας τη μία πόλη μετά την άλλη και πετώντας έξω από το επάγγελμα τους παραδοσιακούς ταξιτζήδες.<<
Εδώ δεν τρέχει τίποτα. Τα σπρώχνουμε όλα κάτω από το χαλί, σαν την Νοβάρτις κ.λπ.
Εξάλλου οι ταξιτζήδες είναι άπλυτοι και μυρίζουν οι μασχάλες τους, ενώ κάποιοι, όνομα και μη χωριό, σκυλιάζανε κιόλας πως «ο Θύμιος (Λυμπερόπουλος) δεν θέλει την Uber» και πως «ο ΣΥΡΙΖΑ την εξαφανίζει»...

11/7/2022
Break us and we will not burn / Kill us and we will return / Shake us and we will not shock / Shock us and we'll fucking rock...
Και να μας σκοτώσουν, εμείς θα ξαναγυρίσουμε και θα ξαναροκάρουμε. Μέγιστοι Butthole Surfers...
https://www.youtube.com/watch?v=TCc6TZnF7vM

11/7/2022
«Στην καλύβα τη δική μου νοικοκύρης είμαι γω»
[Γιώργος Μητσάκης]
Κι ενώ βλέπεις διάφορους μ@λάκες και μ@λακισμένες να απασχολούν τον περίγυρο με τη φτήνια τους, πέφτεις πάνω σ’ αυτή την φωτογραφία του Στέλιου κι αμέσως έρχεσαι στα ίσια σου.
Εδώ ο Στέλιος πρέπει να ’ναι 35άρης, στα μέσα του ’60. Έχει όλη την Ελλάδα στα πόδια του. Είναι πρώτο όνομα, με ιλιγγιώδη διαφορά από το δεύτερο. Ό,τι τραγουδάει μετατρέπεται σε χρυσάφι. Ό,τι πει γίνεται πακτωλός. Φήμης και φράγκων.

Και όμως τον βλέπεις σ’ αυτή την χαμοκέλα, με τις πλίθες και τα τούβλα, να προβάρει τα τραγούδια του, έχοντας απέναντί του τον τυφλό ακορντεονίστα Κώστα Σταματάκη.
Ένα ξύλινο τραπεζάκι μ’ ένα μουσαμά, κάτι παλιοκρεβάτια, ένα στρώμα που έχει ανοίξει και κρέμονται τα ξέφτια, ένα μπουκάλι μπύρα, κάτι παπούτσια, κάτι πράματα στοιβαγμένα κάτω απ’ το τραπέζι...
«Στον Στέλιο Καζαντζίδη, λοιπόν, που γύρεψε μια ταπεινή θέση στο πάθος»
[Διονύσης Σαββόπουλος]