Polis Ensemble
είναι ένα σεξτέτο, το οποίο αποτελούν οι Στέφανος Δορμπαράκης κανονάκι,
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης πολίτικο λαούτο, Μανούσος Κλαπάκης κρουστά, Γιώργος
Κοντογιάννης λύρα, Θεόδωρος Κουέλης κοντραμπάσο και Νίκος Παραουλάκης νέυ, ενώ
μαζί τους συνεργάζεται, σε κάποιες περιπτώσεις, και o Χάρης
Λαμπράκης (επίσης νέυ). Όπως διαβάζουμε στο πιο πρόσφατο CD-book του Polis Ensemble,
που αποκαλείται «Ήχος Ελληνικός» [MusicArtLab, 2021]:
«Το συγκρότημα Polis Ensemble ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2011 (αρχικά ως Ορχήστρα Ανατολικής Μουσικής “Πόλις”) στην Αθήνα (...) Από τους πρώτους μήνες του 2012 μέχρι σήμερα έχει εμφανιστεί σε σημαντικές αίθουσες συναυλιών (...), έχει παρουσιάσει το έργο του στην ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση, ενώ συμμετείχε στο Folk Music Spring and Easter Project 2021 της EBU. (…) To 2017, το μουσικό σύνολο εξέδωσε το πρώτο του άλμπουμ με πρωτότυπες συνθέσεις (...)».
Αυτά εν ολίγοις.
Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, λοιπόν, το «Ήχος Ελληνικός» είναι το δεύτερο άλμπουμ του Polis Ensemble, ένα κάπως φιλόδοξο εγχείρημα, που επιχειρεί και από θεωρητικής άποψης, μέσω των κειμένων, μα και από πρακτικής, μέσω των ηχογραφήσεων, να ενοποιήσει επτά αιώνες «ελληνικής μουσικής», ήτοι από την εποχή του Ιωάννη Κουκουζέλη (1280;-1360;), μέχρι τον Μίκη Θεοδωράκη (1925-2021).
Στην αρχή της έκδοσης υπάρχει ένα κείμενο (γραμμένο μάλλον από τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη), το οποίον τιτλοφορείται «Ήχος Ελληνικός». Αποτελείται δε από τα εξής κεφάλαια: «Το εκκλησιαστικό βυζαντινό μέλος ως “φωτοδότης” του λόγιου ευρωπαϊκού μουσικού πολιτισμού», «Οι ρωμιοί συνθέτες της Πόλης», «Οι ελληνικής καταγωγής φορείς της ιταλικής μουσικής κουλτούρας», «Η ελληνική Εθνική Σχολή και οι “γερμανικής ανατροφής” έλληνες συνθέτες», «Οι μικρασιάτες μουσικοί ως “πνευματικοί ηγέτες” της ελληνικής δισκογραφίας» και «Οι “διάσημοι” Έλληνες του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα».
Τα κείμενα-κεφάλαια μπορεί να είναι ευσύνοπτα, αλλά είναι καλογραμμένα, με γενικώς «σωστές» τοποθετήσεις (κατά την δική μας γνώμη πάντα, και έτσι όπως εμείς έχουμε αντιληφθεί όλες αυτές τις εκατονταετίες σε σχέση με την μουσική, το πώς το ανατολικό μέλος επηρέασε το δυτικό κ.λπ.), με τις μουσικές επιλογές, δεκαπέντε στον αριθμό, να μεταφέρουν πλέον και στα ηχεία μας, όλα εκείνα που σημειώνονται στα κείμενα.
Συνθέσεις λοιπόν των Ιωάννου Κουκουζέλη, Πέτρου Μπερεκέτου, Ζαχαρία Χανεντέ, Πέτρου Πελοποννησίου, Φραγκίσκου Λεονταρίτη, Νικόλαου Μάντζαρου, Βασίλη Καλαφάτη, Δημήτρη Μητρόπουλου, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Νίκου Σκαλκώτα, Νίκου Μαμαγκάκη, Παναγιώτη Τούντα, Κώστα Σκαρβέλη, Μίκη Θεοδωράκη, συν μία πρωτότυπη των Χάρη Λαμπράκη-Νίκου Παραουλάκη είναι το υλικό του «Ήχος Ελληνικός», που επιχειρεί να ενοποιήσει, ενορχηστρωτικώς και ερμηνευτικώς πλέον, επτά αιώνες «ήχου ελληνικού».
Άκουσμα ευχάριστο και ολοκληρωμένο, από μια ομάδα έξι μουσικών, που είναι κύριοι των οργάνων τους, διαθέτοντας, συγχρόνως, υψηλό γούστο και βεβαίως τις απαραίτητες γνώσεις, ώστε να ανταπεξέλθουν, όσο γίνεται καλύτερα, σ’ ένα τόσο σύνθετο και δύσκολο έργο.
Επαφή: www.musicartlab.gr
«Το συγκρότημα Polis Ensemble ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2011 (αρχικά ως Ορχήστρα Ανατολικής Μουσικής “Πόλις”) στην Αθήνα (...) Από τους πρώτους μήνες του 2012 μέχρι σήμερα έχει εμφανιστεί σε σημαντικές αίθουσες συναυλιών (...), έχει παρουσιάσει το έργο του στην ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση, ενώ συμμετείχε στο Folk Music Spring and Easter Project 2021 της EBU. (…) To 2017, το μουσικό σύνολο εξέδωσε το πρώτο του άλμπουμ με πρωτότυπες συνθέσεις (...)».
Αυτά εν ολίγοις.
Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, λοιπόν, το «Ήχος Ελληνικός» είναι το δεύτερο άλμπουμ του Polis Ensemble, ένα κάπως φιλόδοξο εγχείρημα, που επιχειρεί και από θεωρητικής άποψης, μέσω των κειμένων, μα και από πρακτικής, μέσω των ηχογραφήσεων, να ενοποιήσει επτά αιώνες «ελληνικής μουσικής», ήτοι από την εποχή του Ιωάννη Κουκουζέλη (1280;-1360;), μέχρι τον Μίκη Θεοδωράκη (1925-2021).
Στην αρχή της έκδοσης υπάρχει ένα κείμενο (γραμμένο μάλλον από τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη), το οποίον τιτλοφορείται «Ήχος Ελληνικός». Αποτελείται δε από τα εξής κεφάλαια: «Το εκκλησιαστικό βυζαντινό μέλος ως “φωτοδότης” του λόγιου ευρωπαϊκού μουσικού πολιτισμού», «Οι ρωμιοί συνθέτες της Πόλης», «Οι ελληνικής καταγωγής φορείς της ιταλικής μουσικής κουλτούρας», «Η ελληνική Εθνική Σχολή και οι “γερμανικής ανατροφής” έλληνες συνθέτες», «Οι μικρασιάτες μουσικοί ως “πνευματικοί ηγέτες” της ελληνικής δισκογραφίας» και «Οι “διάσημοι” Έλληνες του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα».
Τα κείμενα-κεφάλαια μπορεί να είναι ευσύνοπτα, αλλά είναι καλογραμμένα, με γενικώς «σωστές» τοποθετήσεις (κατά την δική μας γνώμη πάντα, και έτσι όπως εμείς έχουμε αντιληφθεί όλες αυτές τις εκατονταετίες σε σχέση με την μουσική, το πώς το ανατολικό μέλος επηρέασε το δυτικό κ.λπ.), με τις μουσικές επιλογές, δεκαπέντε στον αριθμό, να μεταφέρουν πλέον και στα ηχεία μας, όλα εκείνα που σημειώνονται στα κείμενα.
Συνθέσεις λοιπόν των Ιωάννου Κουκουζέλη, Πέτρου Μπερεκέτου, Ζαχαρία Χανεντέ, Πέτρου Πελοποννησίου, Φραγκίσκου Λεονταρίτη, Νικόλαου Μάντζαρου, Βασίλη Καλαφάτη, Δημήτρη Μητρόπουλου, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Νίκου Σκαλκώτα, Νίκου Μαμαγκάκη, Παναγιώτη Τούντα, Κώστα Σκαρβέλη, Μίκη Θεοδωράκη, συν μία πρωτότυπη των Χάρη Λαμπράκη-Νίκου Παραουλάκη είναι το υλικό του «Ήχος Ελληνικός», που επιχειρεί να ενοποιήσει, ενορχηστρωτικώς και ερμηνευτικώς πλέον, επτά αιώνες «ήχου ελληνικού».
Άκουσμα ευχάριστο και ολοκληρωμένο, από μια ομάδα έξι μουσικών, που είναι κύριοι των οργάνων τους, διαθέτοντας, συγχρόνως, υψηλό γούστο και βεβαίως τις απαραίτητες γνώσεις, ώστε να ανταπεξέλθουν, όσο γίνεται καλύτερα, σ’ ένα τόσο σύνθετο και δύσκολο έργο.
Επαφή: www.musicartlab.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου