Τρίτη 12 Ιουλίου 2022

ORANGE BLUE GREEN το δεύτερο άλμπουμ του improv-jazz trio από την Θεσσαλονίκη

Improv-jazz τρίο από την Θεσσαλονίκη είναι οι Orange Blue Green, που τώρα μας παρουσιάζουν το δεύτερο CD τους. Το άλμπουμ αποκαλείται Skras Confession [defkaz PRODUCTIONS, 2022] και έπεται του “Chamber Music” [Private Pressing, 2020], για το οποίον είχαμε γράψει πέρυσι (28 Ιαν. 2021).
Να πούμε από την αρχή πως μέλος των Orange Blue Green, πλην των Δήμου Γκουνταρούλη τσέλο και Νεκτάριου Καραντζή κοντραμπάσο, ήταν και ο ντράμερ Χρήστος Γερμένογλου, ο οποίος, δυστυχώς, δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή. Έτσι, η ηχογράφηση αυτή δεν μπορεί παρά να είναι αφιερωμένη σ’ εκείνον (από τους δύο άλλους συνοδοιπόρους του), οι οποίοι θα κληθούν, πλέον, να αποφασίσουν για την όποια μελλοντική πορεία του σχήματος, μετά από την ξαφνική απώλεια του αγαπημένου φίλου τους.
Είναι πολύ «από καρδιάς» και άρα συγκινητικά τα λόγια των Γκουνταρούλη-Καραντζή στο μέσα μέρος του cover, με την συγκίνηση να μεταφέρεται και προς τον ακροατή – όχι μόνον εξαιτίας του κειμένου, μα και της ηχογράφησης εν γένει. Πρόκειται για την τελευταία ηχογράφηση του Χρήστου Γερμένογλου; Δεν το νομίζω... Σίγουρα, όμως, πρόκειται για τον πρώτο δίσκο του, που κυκλοφορεί, μετά τον θάνατό του, και αυτό, όπως και να το κάνουμε, σημαίνει πολλά.
Ο Χρήστος Γερμένογλου, μπορεί να λείπει για τους στενούς συγγενείς του, όπως και για τους ανθρώπους που συνεργάζονταν μαζί του, και αυτή είναι μία απώλεια, που δεν υποκαθίσταται με τίποτα, αλλά για τους φίλους της jazz και του αυτοσχεδιασμού, γενικότερα, ο Χρήστος είναι «ζωντανός», παίζει μουσική και εξακολουθεί ν’ ακούγεται, με νέες ηχογραφήσεις, από τα ηχεία μας.
Ηχογραφημένοι λοιπόν στο Royal Alzheimer Hall, της Θεσσαλονίκης, από τους Τίτο Καργιωτάκη και Χρήστο Χαρμπίλα, στο διάστημα 13-16 Ιουλίου 2021, οι Γκουνταρούλης / Καραντζής / Γερμένογλου μας παρουσιάζουν, στο “Skras Confession”, επτά tracks, τα οποία αναπτύσσονται παντελώς αυτοσχεδιαστικά, την ώρα της ηχογράφησης.
Έτσι συνέβαινε και στο προηγούμενο CD των Orange Blue Green. Κι εκεί δε υπήρχε καμία προετοιμασία, καμία προσυνεννόηση, τίποτα που θα μπορούσε να υποσκάψει το αυθόρμητο και το αναπάντεχο. Φυσικά, υπάρχει μία ψυχική και σωματική κατάσταση, μέσω της οποίας και πάνω στην οποία «χτίζεται» όλο αυτό που ακούμε, αλλά από ’κει και πέρα κινητοποιούνται άλλοι μηχανισμοί, που πηγαίνουν τις συνθέσεις (ας τις πούμε έτσι, αφού κάτι συντίθεται έστω και σε διαδικασία «επί τόπου» και «εν τω γεννάσθαι») έως το τέρμα.
Τα περισσότερα κομμάτια εξελίσσονται σε μέσες και χαμηλές εντάσεις, με τα δύο έγχορδα να κανονίζουν μεταξύ τους τις μελωδικές περιπτύξεις (τα δοξάρια δηλαδή παίρνουν φωτιά), ενώ τα ντραμς και τα κρουστά συνοδεύουν στην ίδια λογική αρνούμενα, βασικά, τον ρυθμικό ρόλο τους.
Υπάρχει πάντως κι ένα track, το προτελευταίο, που αποκαλείται “Getting ready to fly”, και που είναι κάτι από εκείνο που υπονοεί ο τίτλος του.
Λέμε για ένα track εξουθενωτικό, που καταγράφει την «αγωνιώδη» προσπάθεια για συνεύρεση των τριών αυτοσχεδιαστών, οι οποίοι εμφανίζονται, εδώ, σε εκπληκτικό συντονισμό και με υψηλή αμοιβαιότητα συναισθημάτων.
Φανταζόμαστε τι θα συνέβαινε στο ορμητήριο της οδού Σκρα, στην Θεσσαλονίκη, στο στούντιο και ατελιέ του Χρήστου Γερμένογλου (δική του η ζωγραφιά του εξωφύλλου), όταν οι τρεις μουσικοί θα συνευρίσκονταν, χωρίς εκείνη την επιπλοκή, στο «σύστημα» που δύναται να επιφέρει η ταυτόχρονη διαδικασία της καταγραφής.
Επαφή: https://www.facebook.com/iannis.koufaelas, τηλ: 6944-166384

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου