WEIRD FINLAND

Η «εξωτική» μουσική στη Φινλανδία είναι παλαιά ιστορία, οι ρίζες της οποίας θα πρέπει να αναζητηθούν – ως συνήθως – νωρίς στα sixties, όταν νέοι, τότε, μουσικοί θα ξεκινήσουν να πειραματίζονται με πρωτο-ηλεκτρονικούς, concrete, folk, jazz και rock ήχους, εκμεταλλεύομενοι την... παραδοσιακή “do it yourself” τεχνική. Τώρα, γιατί «παραδοσιακή»; Αυτό είναι ένα ερώτημα· η απάντηση στο οποίο θα μπορούσε να αναζητηθεί σε εξω-καλλιτεχνικές (εννοείται) καταστάσεις που σχετίζονταν με το minimal φυσικό τοπίο, τη χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα (όπερ σημαίνει, πως, συχνά, οι «λύσεις» θα έπρεπε να είναι εκ των ενόντων), και βεβαίως με την υγιώς αναπτυσσόμενη σχέση του μουσικού, στην περίπτωσή μας, με τον αχανή περιβάλλοντα χώρο. (The Sperm: Peter Widen, J.O. Mallander, Pekka Airaksinen)

Ποία θα μπορούσε να ήταν η «αρχή» αυτής της DIY ανάγκης; Την απάντηση θα την βρούμε σε μία εγγραφή του 1961 από το τρίο των M.A. Numminen, Tommi Parko και Pekka Kujanpaa, που είχε τίτλο “Eleita kolmelle royhtailijalle” (ας το μεταφράσω ως «Χειρονομίες για τρεις ρεψιματίες»), εκεί όπου, πάνω σ’ έναν «έτοιμο» acoustic blues ρυθμό οι τρεις φινλανδοί προβοκάτορες ρεύονται(!) ασυστόλως και αηδιαστικώς(!!) για δύο ολόκληρα λεπτά(!!!). Το κομμάτι «ανοίγει» τη συλλογή “Arktinen Hysteria, Suomi-avantgarden esipuutarhureita” [Love, 2001], για την οποία είχαμε πρωτοκάνει λόγο στο τεύχος 139 του Jazz & Τζαζ (10/2004), σ’ ένα κείμενό μου για το κορυφαίο συγκρότημα της Φινλανδίας στα sixties, τους Blues Section. Εκεί, στις ηχογραφήσεις αυτού του CD από τη δεκαετία 1961-1970 με θέματα των Sahkokvartetti, Erkki Kurenniemi, The Sperm, J.O. Mallander, Pekka Airaksinen, Blues Section κ.ά. και βεβαίως, στα παλαιά, κρυφά βινύλια των Karelia (ντράμερ ο Edward Vesala) και του Pekka Streng – δεν... έσπασαν τα τηλέφωνα, όταν μετέδωσα πέρυσι στον «Κόκκινο 105,5» το “Olen erilainen” από το άλμπουμ του “Magneettimiehen Kuolema” του ’70, που είχε κάνει σε συνεργασία με τους Tasavallan Presidentti – μπορεί κανείς εντοπίσει τους ήρωες του Sami Sanpakkila, του ανθρώπου που έδωσε ζωή στη Fonal Records στα μέσα πια των nineties. (Θα συνεχίσω αύριο… με το σήμερα)

Eλπίζω αυτό να λειτουργεί... http://rapidshare.com/files/19629882/blues_section_-__blues_section__1967_.zip. Αν λειτουργεί, λογικώς πρόκειται για το πρώτο LP των Blues Section από το 1967. Ακούστε το πρώτο κομμάτι (και το δεύτερο... και το τρίτο...), που έχει τίτλο "Paint it Michael and others, maybe". Είναι απίστευτο. Το τριπλό σόλο στην κιθάρα από τον Hasse Walli, και βεβαίως το sax-break του Eero Koivistoinen είναι από άλλο πλανήτη. Αδιανόητη pop (δηλαδή... blues) ηχογράφηση για το 1967. Πολύ μεγάλη μπάντα. Το απέδειξε και αργότερα...