ECM νέες κυκλοφορίες Ι

HEINZ HOLLIGER / GYÖRGY KURTÁG: Zwiegespräche [ECM New Series, 2019]

Ένα τυπικό για την ECM New Series άλμπουμ έχουμε εδώ.

Στο “Zwiegespräche” καταγράφονται έργα και ομάδες έργων δύο συνθετών, του Ούγγρου György Kurtág (γενν. 1926) και του Ελβετού Heinz Holliger (γενν. 1939), που τυγχάνει συγχρόνως και διακεκριμένος ομποΐστας. Αυτά τα έργα παρατίθενται εναλλάξ. Kurtág, Holliger, Kurtág, Holliger κ.ο.κ. Έργα γραμμένα για σόλο όμποε, για σόλο αγγλικό κόρνο, για πιάνο με αριστερό χέρι, για σοπράνο (φωνή), όμποε, αγγλικό κόρνο και μπάσο-κλαρίνο, για σοπράνο και αγγλικό κόρνο, για όμποε και αγγλικό κόρνο, για σόλο κοντραμπάσο-κλαρίνο, για σόλο όμποε κ.λπ.

Έτσι, στην εγγραφή, που συνέβη τον Ιούνιο του 2018 (κάπου στη Ζυρίχη), συμμετείχαν και μουσικοί… ο ίδιος ο Heinz Holliger σε όμποε, αγγλικό κόρνο, πιάνο, η Marie-Lise Schüpbach αγγλικό κόρνο, όμποε, η σοπράνο Sarah Wegener, ο μπασίστας και κοντραμπάσο κλαρινετίστας Ernesto Molinari και ακόμη ο ελβετός ποιητής Philippe Jaccottet (γενν. 1925), ο οποίος απαγγέλλει επτά ποιήματά του (στη γαλλική), που συναποτελούν το έργο του Holliger “Airs” (καθώς οι απαγγελίες εναλλάσσονται με σύντομες συνθέσεις, γραμμένες για όμποε και αγγλικό κόρνο). Επίσης να προσθέσουμε πως το τελευταίο έργο τού CD, το “Sonate” του Heinz Holliger, ερμηνεύεται από τον ίδιο τον συνθέτη του, τον 80χρονο σχεδόν τότε (και) ομποΐστα.

Στο δίγλωσσο (γερμανικά / αγγλικά) ένθετο υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για τα έργα, που κρίνονται ως απαραίτητες προκειμένου να διευκολυνθεί η παρακολούθησή τους.

PAUL BLEY / GARY PEACOCK / PAUL MOTIAN: When Will the Blues Leave [ECM Records, 2019]

Ζωντανοί στο Aula Magna STS του Λουγκάνο (Μάρτιος 1999) «πιάνονται» εδώ τρεις μεγάλοι μουσικοί της jazz, τρεις μεγάλες προσωπικότητες. Ο πιανίστας Paul Bley (1932-2016), ο κοντραμπασίστας Gary Peacock (γενν.1935) και ο ντράμερ Paul Motian (1931-2011). Οι τρεις τους με τεράστιες καριέρες, μέσα από δεκάδες σχήματα και εκατοντάδες sessions, που άλλαξαν την ιστορία της jazz και τη δική τους ιστορία, συνεργάζονται δισκογραφικώς (και μάλιστα στην ECM) ήδη από το 1970 – τόσο παλαιά! Και αναφερόμαστε φυσικά στο άλμπουμ “Paul Bley with Gary Peacock” (ήταν η τρίτη μόλις κυκλοφορία της γερμανικής εταιρείας), ένα άλμπουμ που διέθετε δύο ντράμερ, αφού στα πέντε πρώτα tracks έπαιζε ο Paul Motian, ενώ στα υπόλοιπα τρία ο Billy Elgart. Οι τρεις τους (Bley, Peacock, Motian) πρέπει να ξανασμίξανε σε σχήμα τρίο πολλά χρόνια αργότερα (λέμε σε τρίο, γιατί με ευρύτερους σχηματισμούς πάντα συνεργάζονταν), στο άλμπουμ “Not Two, Not One” [ΕCM, 1999] και από εκείνη την εποχή, της επαναδραστηριοποίησης του συγκεκριμένου σχήματος, προέρχεται και το “When Will the Blues Leave”.

Σ’ αυτό το CD λοιπόν καταγράφονται τέσσερις συνθέσεις του Paul Bley, μία του Gary Peacock, μία των Paul Bley / Gary Peacock και δύο versions (η μία στο “When will the blues leave” του Ornette Coleman και η άλλη στο “I loves you, Porgy” των Gershwins). Να συμπληρώσουμε επίσης πως όλες οι συνθέσεις (οι μη-versions εννοούμε) είναι γνωστές από διάφορες εκδόσεις τού παρελθόντος, ακόμη και από τα sixties και πως από την εποχή της πρώτης ECM-συνύπαρξης (1970) καταγράφεται εδώ το “Moor” (σύνθεση του Peacock), ενώ από εκείνη της δεύτερης (1999) το “Dialogue amour” (των Peacock / Bley). Υπάρχει λοιπόν στο live μια προσπάθεια να καταγραφεί και η ιστορία, μέσα από παλαιά tracks, αλλά και το τότε παρόν, μέσα από τις νεότερες συνθέσεις.

Και γίνεται όλο αυτό. Και συμβαίνει όλο αυτό. Οι τρεις μουσικοί, που παίζουν εκπληκτικά και με φοβερή ενέργεια (είναι αδύνατον να αντιληφθείς πως πρόκειται για live, εκτός κι αν ακούσεις τα χειροκροτήματα), συνδυάζουν επίσης φαντασία, λυρισμό, διάθεση για ανατροπές, συνεχείς εκπλήξεις, επίδειξη μελετημένης βιρτουοζιτέ, που ποτέ δεν μεταπίπτει σε αυτοσκοπό και πάνω απ’ όλα δημιουργική δύναμη – ώστε να εμφανίζουν συνθέσεις όπως η εισαγωγική 12λεπτη “Mazatlan” (σύνθεση του Bley από το 1965 και νωρίτερα), μ’ έναν πέραν πάσης περιγραφής τρόπο, που σε αναγκάζει απλώς ν’ ακούς και να παρακολουθείς με ανοιχτό το στόμα.

KEITH JARRETT: J.S. Bach, The Well-Tempered Clavier Book I [ECM New Series]

Τον Φεβρουάριο του 1987, στην πόλη Oxford του New Jersey, ο Keith Jarrett ηχογραφεί το άλμπουμ “Das Wohltemperierte Klavier Buch I”, δηλαδή το «Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο, Βιβλίο 1» του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, που θα κυκλοφορούσε την επόμενη χρονιά (1988) σ’ ένα περιποιημένο 2LP από την ECM. Δεν είμαι 100% σίγουρος αν αυτή ήταν η πρώτη φορά που καταπιανόταν ο Jarrett με συνθέσεις του μεγάλου κάντορα, σίγουρα όμως ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρά του πάνω στο συγκεκριμένο έργο, που τώρα έχει μια συνέχεια – γραμμένη, όμως, εκείνη την εποχή. Λέμε για το 2CD “J.S. Bach, The Well-Tempered Clavier Book I”, που είναι ηχογραφημένο ζωντανά, την 7η Μαρτίου 1987 (ένα μήνα μετά την στούντιο εγγραφή), στο Troy Savings Bank Music Hall, στην Troy, της Νέας Υόρκης.

Ό,τι και να πούμε για τον Jarrett, πόσω μάλλον για το συγκεκριμένο έργο του Μπαχ, το ερμηνευμένο από τον Jarrett, θα είναι και κοινό, και οπωσδήποτε χιλιοειπωμένο και χιλιογραμμένο. Κοντολογίς, εδώ έχουμε να κάνουμε με τα… άγια των αγίων και με τα κλασικά των κλασικών, τα οποία αποδίδονται με ενάργεια από έναν διακεκριμένο πιανίστα, που γνωρίζει πώς να κινείται, όπως όλοι ξέρουν, σε τελείως διαφορετικές αισθητικές περιοχές (από το μπαρόκ, μέχρι την jazz και τη «σύγχρονη μουσική» και σε ό,τι υφίσταται ενδιαμέσως).

Χαλαρώνεις, ακούς και απολαμβάνεις. Τίποτ’ άλλο.

Η ECM / ΕCM New Series εισάγεται από την AN Music