ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 183

30/7/2019

Είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ ελληνικού ροκ όλων των εποχών – αν και δεν νομίζω πως το έχει γράψει κάποιος αυτό ακόμη. Το “Saint or Fool” του Αυστραλού, αλλά με ελληνική καταγωγή, Tom Kazas από το 1997.
Ο Kazas τότε ζούσε στην Ελλάδα ή και-στην-Ελλάδα, έδινε συναυλίες στο AN και αλλού, ενώ το “Saint or Fool” αν και είχε ηχογραφηθεί στο Σίδνεϊ βγήκε σε CD και σε LP μόνο εδώ, από την Hitch-Hyke. Ο Kazas παίζει όλα τα όργανα πλην των ντραμς (τον βοηθάει ο Andrew Byrnes από τους Moffs), ενώ τραγουδούσε κιόλας. Το άλμπουμ δεν έχει μέσα μέτριο κομμάτι. Όλα είναι από πολύ καλά και πάνω, ενώ ορισμένα είναι απλώς εκπληκτικά.
Ο Kazas έχει συνεργαστεί και με έλληνες μουσικούς, όπως με τον Νώντα Αντωνόπουλο κ.ά. και σε δίσκους και σε συναυλίες (βάζοντας μπροστά κι εκείνους τους πολύ ενδιαφέροντες Xitzaz, εκεί προς τα τέλη του ’90).
Θέλω να πω μ’ αυτό το ποστ πως το ελληνικό ροκ είναι κάτι πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζουν ορισμένοι.
 

29/7/2019

Από τις ωραιότερες εκτελέσεις αυτού του κλασικού τραγουδιού, αυτού του ύμνου του Bob Dylan. Μάλλον η ωραιότερη. Είναι ο Hamilton Camp (που είχε γράψει το φοβερό “Pride of man”). 1967 με τίποτα, μάλλον 1968, αλλά μπορεί και '69...

https://www.youtube.com/watch?v=LQ747f55YX0

28/7/2019

Την «Παραμυθένια ζωγραφιά» του Γεράσιμου Λαβράνου (σε λόγια του Γιάννη Αργύρη – όχι του ηθοποιού προφανώς, αλλά του μπουατικού) ο πολύς κόσμος την έμαθε από τον Νταλάρα στα «Λάτιν», αλλά εγώ δεν μπορώ να την ακούσω από τον Νταλάρα με τίποτα (το τραγούδι δεν πάει στη φωνή του – κοινώς «το σκοτώνει»). Προτιμώ ασυζητητί την πρώτη εκτέλεση από το 1960 με το Trio Belcanto (Μιχάλης Ματθαίου, Βαγγέλης Μεταξάς, Ιωάννης Παπαμακαρίου), που έχει τις ίδιες ή και καλύτερες πενιές και ατμόσφαιρα που δεν αναπαράγεται.
Κορυφαίο αργό μπολέρο, από μιαν εποχή που πρόσφερε τα καλύτερα λάτιν τραγούδια στη χώρα...

https://www.youtube.com/watch?v=6qbUPs4eb7s

27/7/2019

Ένας από τους χειρότερους Δράκουλες όλων των εποχών, χειρότερος και από του Κόπολα... μάλλον. Ξεψυχισμένη Hammer Film Productions. Λέμε για την ταινία του Alan Gibson “Dracula A.D. 1972”, που είχε όμως μέσα τους χίπις Stoneground με Sal Valentino μπροστά (ο ωραίος τραγουδιστής των σίξτις Beau Brummels).

https://www.youtube.com/watch?v=18RKwISa6JM

27/7/2019

Το ροκ μας λένε κάποιοι νέοπες πέθανε, έχει πεθάνει.
Ρε σε ποιους τα λέτε αυτά; Σε τίποτα χθεσινούς;
Εμείς δεν λέμε τόσα χρόνια πως το ροκ έχει πεθάνει πριν από το ’75;
Αλλά είναι και το μόνο που έζησε αληθινά, ε.
Ενώ όλα τα άλλα είναι πεθαμένα από τη γέννα τους.

[Το τραγούδι (σύνθεση του Graham Gouldman) κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του ’65 στην Αγγλία και ήταν ηχογραφημένο από τους Jeff Beck κιθάρα, Keith Relf φωνή, Jim McCarty ντραμς, Chris Dreza ρυθμική κιθάρα και Paul Samwell-Smith μπάσο. Αυτοί ακούγονται στο βίντεο. Φυσικά στο βίντεο βλέπουμε τους Yardbirds του ’68, δηλαδή τους Relf φωνή, McCarty ντραμς, Dreza μπάσο συν τον Jimmy Page κιθάρα, με τον ήχο να είναι playback]