Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

ΒΛΑΣΗΣ Γ. ΡΑΣΣΙΑΣ (1959-2019)

Πριν λίγες μέρες (7 Ιουλίου) έφυγε από τη ζωή ο Βλάσης Γ. Ρασσιάς, ένθερμος υποστηρικτής της «Εθνικής Κοσμοαντίληψης» και του «Πατρίου Τρόπου». Υπήρξε διακεκριμένη μορφή της αθηναϊκής εναλλακτικής κουλτούρας στη δεκαετία του ’80, βασικά μέσω του περιοδικού Ανοιχτή Πόλη.
Υπάρχουν δύο βασικά πεδία τα οποία διεμβόλησε με την παρουσία, τις εργασίες και τις έρευνές του ο Βλάσης Γ. Ρασσιάς. Δύο πεδία, που δεν συναντώνται και που δεν διασταυρώνονται αναγκαστικά, και γι’ αυτό μια σωστή και ολοκληρωμένη προσέγγιση της παρουσίας του (ακόμη και ολιγόλογη) θα πρέπει να λάβει και τα δύο υπ’ όψιν.
Βεβαίως, κυριαρχεί η συμβολή του στην αναζωογόνηση του ενδιαφέροντος για την «Εθνική Κοσμοαντίληψη» και τον «Πάτριο Τρόπο», που σχετίζονται με την παλινόρθωση των «Εθνικών Θεών» (κοινώς Δωδεκάθεο), η οποία τον απασχόλησε τα μισά χρόνια της σύντομης ζωής του, όμως κι εκείνα που κατέγραψε από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, έως και τα τέλη του ’80 και που ανήκουν χονδρικά στο χώρο της εναλλακτικής κουλτούρας, έχουν τη δική τους ειδική και ξεχωριστή σημασία.
Ο Βλάσης Γ. Ρασσιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και από το 1977 (φοιτητής στην τότε ΑΣΟΕΕ) αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του στον εναλλακτικό χώρο μέσω ενός εντύπου, που τύπωνε και κυκλοφορούσε μόνος του, του Ζαβαρακατρανέμια. Ένα έντυπο που θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε «πρώτο ελληνικό fanzine» ή εν πάση περιπτώσει ως ένα από τα πρώτα.
Λίγο πιο μετά (1978-79) δουλεύει και εκδίδει το πρώτο βιβλίο του DoorsJim Morrison με δικό του πρόλογο και στίχους τραγουδιών του αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος, τυπώνει δύο τεύχη του fanzine Speak Out με θεματολογία Ravi Shankar, MC5, The Fugs, John Lennon, βρετανικό underground κ.λπ., δίνοντας σε δοκιμαστική έκδοση και την πρώτη ποιητική συλλογή του Λούφα και Παραλλαγή.
Το 1980 είναι μια κομβική χρονιά για την εναλλακτική πληροφόρηση στην Ελλάδα, καθώς τότε ετοιμάζεται και κυκλοφορεί από τους Κώστα Μανδηλά και Βλάση Γ. Ρασσιά το πρώτο τεύχος του περιοδικού Ανοιχτή Πόλη (Οκτώβριος, 1980).
Η Ανοιχτή Πόλη που διατηρήθηκε σαν έκδοση μέχρι το καλοκαίρι του 1993 (τεύχος 32/33) και που ανήκε, σαν έντυπο, στο θρυλικό Underground Press Syndicate (αργότερα γνωστό ως Alternative Press Syndicate) υπήρξε το πιο σημαντικό και πιο σοβαρό περιοδικό στο χώρο του ελληνικού εναλλακτικού Τύπου (τονίζουμε το «πιο σοβαρό»), στηριγμένο βασικά στις διασυνδέσεις που είχε αναπτύξει όλα τα προηγούμενα χρόνια ο Ρασσιάς με συλλογικότητες του εξωτερικού, άρα και με πληροφόρηση από πρώτο χέρι, συν τα δυνατά μεταφρασμένα κείμενα, αλλά και ορισμένα πρωτότυπα (του Ρασσιά και κάποιων ακόμη).
Ενδεικτική θεματογραφία της Ανοιχτής Πόλης: κέντρα εναλλακτικής κουλτούρας, Harold Norse, Abbie Hoffman-Yippies, Marshall McLuhan, βουδισμός-οικολογία-βιοτοπισμός, κοινωνική οικολογία, William S. Burroughs, underground comics, Phil Ochs, David Cooper, Paul Krassner, Gary Snyder, Henry Rollins, οι ειδωλολατρικές ρίζες του χριστιανισμού, Aleister Crowley, Genesis P-Orridge, χριστιανισμός και γυναίκα, Charles Bukowski, Hawkwind, ασιντικά όνειρα: η CIA το LSD και το απόκρυφο, Noam Chomsky: ολοκληρωτισμός και media και εκατοντάδες άλλα.

Η συνέχεια εδώ...

1 σχόλιο:

  1. Σχόλια από το fb...

    Δημητρης Σαλτος
    Το ενδιαφέρον είναι πως με τον άλλον εκπρόσωπο της εναλλακτικής κουλτούρας, τον καραμπελια, έχουν κάπως παράλληλες πορείες. Τέλη 70ς και 80ς περιοδικά με αντίεξουσιαστικα και εναλλακτικά κινηματα, αν και ο καραμπελιας ήταν επηρεασμένος στην αρχή από εργατική αυτονομία κι πιο διανοουμενος, και με το που μπαίνουν τα 90ς, το καίνε και οι δύο, ο ένας προς τον πατριωτισμό, το Βυζάντιο και την ορθοδοξία, και ο άλλος προς τον ελληνοκεντρισμο και το 12θεο.ότι έχουνε βγάλει στα 80ς πάντως συστεινεται ανεπιφύλακτα.

    Βασίλης Καμπούρης
    Αυτό με το διιπετές δυο τεύχη έχω νομίζω Κάπως με ενοχλούσε.Κατανοούσα πως δεν ήταν το κόλλημα των πλεύρηδων κλπων αρχαιολάγνων αλλά και πάλι οι στολές και τα ρέστα κάπου με φρίκαραν και ένιωθα πως δεν έχουν καμία σχέση με το πνεύμα της Ανοιχτής πόλης και του Underground Press βιβλίου που τα έχω όλα ευτυχώς και με σημάδεψαν παρακίνησαν μου έμαθαν πολλά με την έννοια και του ανοίγματος πορτών.Φλας κι αυτό... Παράξενο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή