Μαύρος πιανίστας της jazz που ζει στην Βαλτιμόρη, ο 51χρονος Lafayette Gilchrist έχει καινούριο σόλο πιάνο CD, το οποίο αποκαλεί “Dark Matter” [CDcds, 2019].
Ζωντανά ηχογραφημένο στο Πανεπιστήμιο της αμερικανικής
μεγαλούπολης τον Σεπτέμβριο του 2016, το “Dark Matter” είναι ένα άλμπουμ «κιβωτός» κατά μίαν
έννοια, καθώς σ’ αυτό παρουσιάζονται πολλά και διαφορετικά στυλ – τα οποία
φαίνεται πως σαν αισθητικές προτάσεις εξακολουθούν να απασχολούν τον Gilchrist.
Να πούμε κατ’ αρχάς πως
ο Lafayette Gilchrist δεν είναι κάποιος τυχαίος μουσικός, που
σκάει… έτσι από το πουθενά. Μόνο και μόνο το γεγονός πως υπήρξε για χρόνια ο
πιανίστας στις μπάντες του David Murray κάτι σημαίνει, αφήνοντας βεβαίως κατά
μέρος τις πιο προσωπικές δουλειές του (για μένα το λέω), που και αυτές ξεκινούν
από παλαιά (από τις αρχές των nineties) και οι οποίες έχουν πράγματα να πουν. Υπάρχει
παρελθόν λοιπόν και κυρίως υπάρχει η γνώση της ιστορίας της jazz, από την περίοδο του stride (στις δεκαετίες του 1920 και του 1930),
μέχρι και τα σύγχρονα «μαύρα» funk και
χιπ-χοπάδικα ιδιώματα, με το συνεχές, πληθωρικό και δυναμικό ρολάρισμα, που
περικλείει, βασικά, ένταση και πάθος – διάθεση για δημιουργική προσφορά.
Φυσικά, το ξαναλέμε, ο Gilchrist, εδώ, περνάει σχεδόν από παντού. Βεβαίως
και η Νέα Ορλεάνη έχει μεγάλη συμμετοχή στο “Dark Matter”, καθώς οι ανταύγειες των
πιανισμάτων-ρολαρισμάτων του Professor Longhair είναι συχνά παρούσες, οπωσδήποτε η jazz και ο αυτοσχεδιασμός είναι εδώ σε πρώτο
πλάνο, σίγουρα το blues
έχει κι αυτό τις στιγμές του, ενώ ακόμη και η reggae, το ska, κάπου ξεπροβάλλει ανάμεσα (“And you know this”).
Ωραίο και διδαχτικό
άλμπουμ, προσφορά ενός πιανίστα που έχει βάθος στον (πιανιστικό) λόγο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου