BLUES WIRE νέο άλμπουμ μετά από καιρό

Έχω πολλά χρόνια να γράψω για ένα άλμπουμ των Blues Wire, σίγουρα πάνω από δέκα –το τελευταίο review πρέπει να ήταν για τη συλλογή “Take My Hand to the Sky” πίσω στο 2007–, αλλά αυτό είναι δικαιολογημένο απ’ όσο το έψαξα. Μετά από εκείνη τη συλλογή, το επόμενο CD των Blues Wire είναι τούτο εδώ, το “NOS” [Thick Tone, 2018], που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο Οκτώβριο. Πρόκειται για ένα άλμπουμ δεκατεσσάρων tracks, το οποίο φέρουν εις πέρας οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Ηλίας Ζάικος κιθάρες, φωνή και Σωτήρης Ζήσης μπάσο, καθώς και η νέα ντράμερ Νίκη Γουρζουλίδου.

Ένα βαρύ blues-trio είναι εδώ και κάποια χρόνια οι Blues Wire κι έτσι, ως τρίο, μπήκαν στο Revolver στούντιο, στη Θεσσαλονίκη, κάποια στιγμή, για να γράψουν αυτά τα τραγούδια και ορχηστρικά, που είναι όλα «ένα κι ένα».

Εκείνο που μ’ αρέσει στο “NOS” (New Old Stock) είναι η ηχογράφηση-παραγωγή του. Ο ήχος του που κάπως «ξύνει», «γδέρνει», θυμίζοντάς μου παραγωγές της Fat Possum (κάποιες τουλάχιστον). Επίσης το γεγονός πως η ηχογράφηση είναι «ξερή», δίχως κόλπα και φιοριτούρες. Τούτο έχει σαν συνέπεια ν’ ακούγεται και κάπως σαν-σε-live – κάτι που δεν είναι μεμπτό, εννοείται. Αν σ’ όλα αυτά προσθέσεις το πολύ και καλό πρωτότυπο υλικό (γραμμένο από τον Ζάικο), τότε το πράγμα… έρχεται και δένει.

Στο μέσα μέρος του digipak υπάρχει ένα σημείωμα του Ζάικου, που εξηγεί τα «τι» και τα «πώς» των κομματιών, που εδώ παρατίθενται, κι έτσι, μέσω αυτών των λόγων, αποκαλύπτονται και οι αναφορές του γκρουπ (Junior Watson, Kirk “Eli” Fletcher, Rick Holmstrom, Louisiana Red, Albert Collins, Jimmie Vaughan, Junior Kimbrough κ.ά.), άρα κι η δική μας δουλειά, κατά κάποιον τρόπο, γίνεται ευκολότερη.

Η ουσία; Το “NOS” είναι ένα πολύ δυνατό, βαρύ και εν τέλει εξαιρετικό blues άλμπουμ, εντός του οποίου υπάρχουν κομματάρες (τραγούδια και ορχηστρικά) σαν τα “Swag”, “False alarm”, “King o’ planet Earth”, “Ode to the obscure” και άλλα διάφορα.

Οι Blues Wire συνεχίζουν να βαθαίνουν το χώρο από τον οποίον ξεκίνησαν, πριν 35 και βάλε χρόνια. Τον χώρο του ηλεκτρικού blues, όπως τον λέμε, που πάντα θα έχει πράγματα να δώσει υπενθυμίζοντας φυσικά και τις παλιές, ιστορικές ημέρες – τότε, όταν το ηλεκτρικό blues καθόριζε με τον ήχο του το ροκ, προσφέροντάς του την πιο σκληρή και δυναμική του όψη.

Επαφή: www.blueswire.gr