JOHN BAILEY το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ ενός αναγνωρισμένου τζαζ τρομπετίστα

Το παρόν CD, το “Can You Imagine?” [Freedom Road Records, 2019], είναι μόλις το δεύτερο προσωπικό, ενός σοβαρού και αναγνωρισμένου τρομπετίστα και φλουγκελχορνίστα, του John Bailey. Γράφαμε σχετικώς γι’ αυτόν, τον Ιούλιο του 2018, με αφορμή τότε την κυκλοφορία τού πρώτου άλμπουμ του “In Real Time” [Summit Records]: «Ο τρομπετίστας John Bailey, που δεν είναι πιτσιρίκος (έχει περάσει τα 50), είναι μια αναγνωρισμένη μονάδα στο αμερικανικό τζαζ κύκλωμα. Και στη δισκογραφία (στο δισκορυχείον υπάρχει μία τουλάχιστον αναφορά σ’ αυτόν, καθώς συμμετέχει στο άλμπουμ τής Allegra Levy “Lonely City” στην Steeplechase το 2014), αλλά και στο πάλκο, καθώς έχει συνεργαστεί με θρύλους όπως οι Buddy Rich, Ray Charles και Ray Barretto...».

Σ’ αυτό το νέο άλμπουμ του ο Bailey εμφανίζει ένα concept – έστω και σε μια κάπως χαλαρή μορφή. Παίρνοντας αφορμή από την ανακοίνωση τού Dizzy Gillespie ως υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, στις εκλογές του 1964 (η υποψηφιότητα μπορεί να μην «περπάτησε» καθώς διατηρούσε και κάποια ευτράπελα χαρακτηριστικά, παραλλήλως όμως, και σε σχέση με κάποια άλλα ζητήματα, που αφορούσαν στα φυλετικά δικαιώματα, μέσα σ’ εκείνη την ταραγμένη εποχή, ήταν αρκετά προχωρημένη), ο Bailey δημιουργεί ένα πολιτικής δυναμικής άλμπουμ, που τοποθετείται μέσα στο «αντι-τραμπικό» κλίμα, που διαχέεται στη χώρα από τους Δημοκρατικούς κ.ά. Φυσικά, εδώ έχουμε μόνο μουσική, δεν έχουμε λόγια, τραγούδια και τ’ ανάλογα, ενώ και οι τίτλοι των κομματιών δεν σχετίζονται αναγκαστικώς με το τώρα. Κάποιοι (τίτλοι) πάντως σχετίζονται σίγουρα με τον Dizzy του ’64 (“President Gillespie suite”, “The Blues House”).

Στο “Can You Imagine?” ο Bailey έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Κατ’ αρχάς έχει δίπλα του μια ομάδα πέντε μουσικών (συν δύο guests σε φλάουτα και μπάσα πνευστά), από τους οποίους ξεχωρίζει ο ντράμερ Victor Lewis, με την μεγάλη προσωπική δισκογραφία και τις άπειρες συνεργασίες (από τα seventies ήδη). Συναντάμε, περαιτέρω, τον ανερχόμενο τενορίστα-σοπρανίστα Stacy Dillard, τον άσσο τρομπονίστα Stafford Hunter και ακόμη τους Edsel Gomez πιάνο και Mike Karn μπάσο.

Από τις εννέα συνθέσεις, τώρα, τρεις ανήκουν στον Bailey, δύο στον Lewis, μία στον Dillard, με τις υπόλοιπες τρεις να αποτελούν versions. Πιο συγκεκριμένα διασκευάζονται το “Ballad from Oro, Incienso y Mirra” του Chico O'Farrill (από το ρεπερτόριο του Dizzy Gillespie), το “Valsa rancho” των Chico Buarque / Francis Hime και το στάνταρντ “People” τoυ Jule Styne (από το θεατρικό “Funny Girl” με την Barbra Streisand).

Η υψηλή ποιότητα versions και πρωτοτύπων από την μια μεριά, όπως και η αδιαμφισβήτητη top class των οργανοπαικτών από την άλλη, είναι τα μόνα και τα αναντίρρητα στοιχεία, πάνω στα οποία θα μπορούσε να βασιστεί ένα επιτυχημένο, από πάσης απόψεως, τζαζ άλμπουμ. Και τούτο συμβαίνει με το “Can You Imagine?” – ένα CD, στο οποίο θα ανακαλύψεις πολλά και ουσιαστικά επιμέρους στοιχεία (και pop και rock και latin και brazilian, καθώς και ποικίλες «παραξενιές» που φέρνουν στη μνήμη Rahsaan Roland Kirk, ανακατεμένες με τζαζο-προγκρεσιβάδικες ενορχηστρώσεις).

Εξαιρετικό και εξαιρετικοί!

Επαφή: www.johnbailey.com