DIESEL το συγκρότημα του Λουκά Σιδερά από τα 80s-90s

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80, καθώς και σ’ εκείνη του ’90, έδρασαν οι Diesel, το τότε συγκρότημα του θρυλικού, για τα ελληνικά και όχι μόνο χρώματα, ντράμερ Λουκά Σιδερά (Aphrodite’s Child κ.λπ.). Οι Diesel αποτελούνταν βασικά, πλην του Λουκά Σιδερά, από τον κιθαρίστα Γιάννη Δρόλαπα, την τραγουδίστρια και στιχουργό Sigma Fay κι έναν μπασίστα φυσικά, που άλλαζε μέσα στα χρόνια. Μάλιστα, το 1992, με μπασίστα, τότε, τον Τζίμη Διακουμάκο και με μηχανικό ήχου τον Coti K. κατόρθωσαν να κυκλοφορήσουν κι ένα mini-LP, οι Diesel, στην MBI (η διάρκειά του ήταν λιγότερο από 20 λεπτά), που μάλλον πέρασε απαρατήρητο και που τώρα, πια, χτυπάει τιμούλα στο discogs (έχει πουληθεί ακόμη και 80 ευρώ).

Σήμερα, τώρα, ένα κανονικό LP των Diesel βλέπει για πρώτη το φως της δισκογραφίας από την Ikaros Records. Το LP, τιτλοφορείται “Refuelled” (2019), περιέχει τις πέντε εγγραφές για την MBI στην πρώτη πλευρά, συν πέντε ακόμη demo-tracks από την ίδιαν εποχή στη δεύτερη. Στα πρώτα τέσσερα (της Side B) μπασίστας είναι ο Παναγιώτης Χαραμής, ενώ στο τελευταίο ο Δημήτρης Δασκαλοθανάσης.

Το βασικό στυλ των Diesel είναι το hard-rock / blues-rock, όπως παιζόταν από τα βρετανικά και τα αμερικανικά συγκροτήματα (και απ’ όλα τα υπόλοιπα) στις αρχές των seventies.

Ο Λουκάς Σιδεράς σ’ ένα σημείωμα που έχει γράψει στο innersleeve κάνει λόγο για επιρροές από Doors, Jimi Hendrix, Tina Turner (προφανώς λόγω των φωνητικών της Sigma Fay), Cactus, Patti Smith κ.λπ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τις αμφισβητήσω. Να σημειώσω μόνο πως αυτό το... Cactus μού άρεσε πολύ.

Από τις πέντε συνθέσεις της πρώτης πλευράς (τις γνωστές από την έκδοση της MBI) οι τέσσερις είναι πρωτότυπες (τρεις του Δρόλαπα και μία του Σιδερά), ενώ η πέμπτη είναι διασκευή στο κλασικό blues του T-Bone Walker “Stormy Monday” – το οποίο αποδίδει φυσικά η Sigma Fay. Μάλιστα το ίδιο τραγούδι είχε πει η Sigma Fay (Ευτυχία Αθανίτη) και στο «Crazy Love στου Ζωγράφου» [MINOS, 1979] του Δημήτρη Πουλικάκου (θα το θυμούνται κάποιοι). Αν εξαιρέσεις λοιπόν αυτό το κλασικό blues, τα υπόλοιπα κομμάτια είναι rock, πιο rock, τέλος πάντων στο ύφος του σκληρού rock, με ωραία riffs (“Rocking parade”) και πειστικό δόσιμο.

Το να παίζεις βεβαίως τέτοια μουσική το 1991 δεν σου εξασφάλιζε κάποια ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία (σε μιαν εποχή όπου η δισκογραφία ήταν ακόμη ακμαία), αλλά τούτο δεν σημαίνει κάτι αναγκαστικώς. Τέσσερις πολύ καλοί μουσικοί κάνουν απλώς το κέφι τους, εδώ, και όταν κάποιος κάνει το κέφι του, και το κάνει όπως πρέπει, δεν μπορείς να πεις πολλά.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για την δεύτερη πλευρά τού “Refuelled”, με τα πέντε άγνωστα κομμάτια (τρία του Δρόλαπα και δύο του Σιδερά). Κι εδώ υπάρχει ένα blues στο τέλος (“Lost and found”), αλλά υπάρχει και σκληρό funk-rock (“Rock machine”) και ροκ μπαλάντα (“Lonely”) και πιο τυπικά rock tracks (“I was born”, “Dancing in the night”).

Υπάρχουν συλλέκτες που κυνηγούν ό,τι έχουν βγάλει τα μέλη των Aphrodite’s Child και αυτοί, σίγουρα, θα ενδιαφερθούν για το “Refuelled”. Θα ενδιαφερθούν όμως και όσοι γουστάρουν το καθαρό, δυναμικό blues/rock – πόσω μάλλον, όταν αυτό αποδίδεται από μουσικούς της κλάσης ενός Λουκά Σιδερά, ενός Γιάννη Δρόλαπα και μιας πολύ καλής γυναικείας φωνής, της Sigma Fay.

Επαφή: www.ikarosrecords.gr