Είναι δυνατόν ένας συνθέτης με 50
χρόνια ιστορία να είναι σε πολλούς μουσικόφιλους (και σε αναγνώστες του δισκορυχείου – γιατί σ’ αυτούς απευθυνόμαστε)
σχεδόν άγνωστος; Ναι, συμβαίνει, αν αναφερόμαστε στον συνθέτη Θεόφιλο Ν.
Βουρλιώτη.
Ο Θ. Βουρλιώτης έχει μακριά ιστορία στον μουσικό χώρο, η
αρχή της οποίας τοποθετείται στο 1970, όταν ως μέλος του φωνητικού κουαρτέτου
Αγγελιαφόροι ηχογράφησε ένα 45άρι με αμερικάνικα (νέγρικα) gospel, τραγουδισμένα στα ελληνικά. (Κάτι
οπωσδήποτε πρωτότυπο για ’κείνη την εποχή). Τα επόμενα χρόνια ο Θ. Βουρλιώτης
θα βρεθεί στην Καλιφόρνια για σπουδές και πιο συγκεκριμένα στο Oakland (ανατολικά του San Francisco), εκεί όπου το 1982
θα κυκλοφορήσει το ενδιαφέρον xian-rock LP “Nothing Will Change Our Love / Τίποτα δεν θα Αλλάξει
την Αγάπη μας” [Orama Music],
δείχνοντας από τότε το είδος της μουσικής που τον ενδιέφερε να ακολουθήσει.
Βασικά, να συνθέτει θρησκευτικά / χριστιανικά έργα ή απλώς τραγούδια,
ενορχηστρώνοντάς τα για ηλεκτρικά και ακουστικά όργανα, επηρεασμένος από
διαφορετικά είδη (βυζαντινή μουσική, κλασική, jazz, rock, pop
κ.λπ.).
Κατά καιρούς ο Θ. Βουρλιώτης, που είναι και συγγραφέας, έχει
δώσει το παρόν στη δισκογραφία με διάφορα χριστιανικά CD («Ρίξε το Πνεύμα σου / Let your Spirit Fall» το 2003, «Άγιος / Holy» το 2004), όμως είναι
τώρα, πέρυσι, που έκανε ένα γερό comeback, τόσο με τη συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
(Αίθουσα Λίλιαν Βουδούρη, 20 Απρ. 2019) και την έκδοση του βιβλίου του Έλληνες β’ Κατηγορίας [24 Γράμματα], όσο
και με την κυκλοφορία ενός CD,
σε λίγα αντίτυπα, στο οποίον καταγράφεται η συγκεκριμένη συναυλία του στο ΜΜΑ.
Σ’ αυτό το CD θα
αναφερθούμε τώρα...
Το άλμπουμ έχει τίτλο «...άνωθεν / LIVE / συναυλία θρησκευτικής μουσικής»,
είναι ανεξάρτητης, εννοείται, παραγωγής (ΤΗΕΟSMUSIC) και είναι φυλαγμένο σε πλαστική slim-case, διαθέτοντας 8σέλιδο έγχρωμο booklet (με στίχους και λοιπές
πληροφορίες).
Τα θέματα που καταγράφονται εδώ είναι δώδεκα στον αριθμό,
όλα συνθέσεις του Θ. Βουρλιώτη, ο οποίος γράφει και στίχους ανά περιπτώσεις,
διασκευάζοντας βιβλικά και πατερικά κείμενα – με την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση
των πάντων (θα πούμε τι ακριβώς είναι αυτά τα «πάντα») να ανήκουν στον Σπύρο
Καραβιώτη.
Υπάρχουν τρία sections στο live
(και στην εγγραφή). Ένα οργανικό (πιάνο, φλάουτο, βιολί, ηλεκτρικό μπάσο,
κρουστά), ένα χορωδιακό (10μελής μεικτή χορωδία) και ένα τραγουδιστικό (ένας ψάλτης
και τρεις σολίστ), τα οποία συνεργάζονται και συμπλέκονται προκειμένου να
αποδοθεί το συνολικό υλικό.
Το οποίον είναι ακριβώς τι; Μελοποιήσεις του Θ. Βουρλιώτη σε
πασίγνωστα θρησκευτικά κείμενα (Πάτερ Ημών, Πιστεύω, Τριαδικός ύμνος, Παναγία
Τριάς), νέες πρωτότυπες μελοποιήσεις εννοούμε, και ακόμη μελοποιήσεις λιγότερο
γνωστών κειμένων (ψαλμοί, απόσπασμα από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο κ.λπ.), τα
οποία, προηγουμένως, έχουν διασκευαστεί στιχουργικώς.
Το αποτέλεσμα είναι πολύ ενδιαφέρον. Οι μελοποιήσεις τού Θ.
Βουρλιώτη διαθέτουν μιαν απλότητα, η οποία (απλότητα) τις κάνει ξεχωριστές. Είναι
εύκολες στο αυτί εννοούμε, χωρίς να είναι εύκολες (οι μελοποιήσεις) στην
διάρθρωσή τους. Τούτο σημαίνει, από την μεριά του συνθέτη, πως έχει κατακτηθεί
ένας τρόπος προσέγγισης του μέλους, ο οποίος υπονοεί και ταλέντο και άσκηση. Το
αποτέλεσμα φαίνεται – και καταγράφεται. Κομμάτια όπως τα «Το πάθος του Κυρίου
(Ησαΐας, Κεφ.53)» και «Η κραυγή του Πατέρα» ηχούν με εντυπωσιακό τρόπο και δικαίως
καταχειροκροτούνται. Ενώ οι ωραίες μελωδίες δεν απολείπουν από το σύνολο του
έργου – από tracks όπως τα «Άσμα Ασμάτων» (και με στοιχεία rap), «Ο Θεός αγαπάει τον κόσμο» κ.λπ.
Αυτό που πράττει ο Θ. Βουρλιώτης στο «...άνωθεν / LIVE / συναυλία θρησκευτικής
μουσικής» δεν είναι αυτονόητο. Για παράδειγμα, κανείς δεν περιμένει να ακούσει
μια μελοποίηση του «Πάτερ Ημών» ή του «Πιστεύω», που να γίνεται αμέσως
αποδεκτή. Που να έχει την ορμή να σε «κρατήσει» και γιατί όχι και να σε
συγκινήσει. Γιατί, το έχουν και αυτό το χάρισμα οι μουσικές τού Θ. Βουρλιώτη –
την ανάταση, τη συγκίνηση, την έκσταση (μαζί με την αυτονόητη κατάνυξη).
Νομίζω πως τα καλύτερα έρχονται-έπονται για τον Θ.
Βουρλιώτη. Με μια στουντιακή επεξεργασία και καταγραφή τού επόμενου έργου του
(που λογικώς θα περιέχει και tracks
από το παρόν) το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη πιο άρτιο. Με τις διαφορετικές
ηχητικές «μάζες» στα ύψη τους, στις θέσεις τους κ.λπ.
Ελπίζω και εύχομαι σύντομα να το δούμε. Και να το ακούσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου