ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 229

14/3/2020

Σκέφτηκα να κάτσω να γράψω κάποιο κείμενο με τραγούδια που να αναφέρονται σε αρρώστιες, σε viruses, σε δυστοπίες, και στο τέλος να κλείσω με το «Θα κάτσω σπίτι» του Κηλαηδόνη. Αλλά είναι μαλακίες όλα αυτά. Το να είσαι προβλέψιμα επίκαιρος δεν βοηθάει να βελτιωθούν τα πράγματα - σ' ένα «εσωτερικό» πρώτα-πρώτα επίπεδο.
Γι' αυτό, το μεσημέρι, πιο μετά δηλαδή, θα ανεβάσω στο blog κείμενο για όλους τους fans του ελληνικού ροκ – απ' αυτά τα κείμενα που μόνο στο δισκορυχείον μπορείτε να διαβάσετε.

[Το κείμενο ανέβηκε και ήταν για τους Gazuama Sinchartchas]

13/3/2020

Περιμένω την πρώτη μ@λ@κισμένη «ανάλυση» από τους φιλερέρες, για το πώς θα μετατρέψουμε των κορωνοϊό σε ευκαιρία. Ήδη κάποιοι το παλεύουν.
Μάσκες 7 ευρώ, αντισηπτικά 30 ευρώ, τεστ από 150 ευρώ και πάει λέγοντας.

13/3/2020

Εν τω μεταξύ με τον κορωνοϊό διαβρώνεται και το λεξιλόγιό μας από τους «από πάνω». Όλο η «κοινότητα» και η «κοινότητα» ακούς από κάτι... κοστουμάτους του Χάρβαρντ και του Αμέρικαν Κομιούνιτι. Και από δίπλα κι από κάτι λιμοκοντόρους των μίντια.
Άμα δεν το ξέρετε, εδώ στην Ελλάδα μιλάγαμε παλιά για δήμους και κοινότητες, τις οποίες κατάργησε ο «Καποδίστριας». Κι από ’κει και πέρα μάς έχει ξεμείνει μόνο ο Σαββόπουλος, μ’ εκείνο το παλιό νεο-ορθόδοξο «των Ελλήνων οι κοινότητες», για να μας τις θυμίζει.
Δεν θα σας πέσουν τα μούτρα, ούτε θα ζαρώσει η γραβάτα σας, άμα πείτε «ο κόσμος», «ο λαός», «το πλήθος» κ.λπ.

12/3/2020

Λογικά θα πάρουν φωτιά τα πορνοσάιτ αυτές τις νύχτες (θα βαρεθεί ο κόσμος να διαβάζει συνέχεια δέκα παπαριές και μισό σωστό για τον κορωνοϊό), πιθανώς να έχουμε και κανα baby boom περί τα Χριστούγεννα. 

Εγώ, πάντως, είμαι παραδοσιακός. Δεν γουστάρω πορνοχάμπ και τέτοιες μ@λ@κίες.
Έχω βίντεο που παίζει κι έχω και το σωστό απόθεμα...

12/3/2020

Πετάνε το μπαλάκι ξανά στον κόσμο –το είπε πριν από λίγο ο γιατρός Τσιόδρας– για να αποσείσουν από πάνω τους την καταστροφική επίδραση των μνημονιακών πολιτικών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Τρέμουν στην ιδέα πως μπορεί να βρεθούμε σε χειρότερη θέση από την Ιταλία και είναι ήδη έτοιμοι να ενοχοποιήσουν γι’ αυτό τον παππού και τη γιαγιά. Και τον μαθητή, που θα πάει στην καφετέρια το Σάββατο.

12/3/2020

Από τον λόγο του ΠΘ...

>>Και στις ανοιχτές δημοκρατικές κοινωνίες μας, καμία κεντρική απόφαση δεν αποδίδει αν δεν την συμμεριστούν πρώτα όλοι οι πολίτες.<<
Φτηνή και ευθεία προσβολή (με ισχυρές δόσεις παλαιοκομματικού αντικομμουνισμού) προς το κινέζικο σύστημα (το... κλειστό και το αντιδημοκρατικό), που κατόρθωσε να ελέγξει την εξάπλωση του κορωνοϊού, με μέτρα (σήκωμα νέων νοσοκομείων στο πι και φι, αυστηρές καραντίνες κ.λπ.), που καμμία «ανοιχτή» και «δημοκρατική» κοινωνία (με τα διαλυμένα «μικρά και ευέλικτα» κράτη) δεν θα μπορέσει να πετύχει.

>>Σήμερα, δεν δοκιμάζονται τα «πιστεύω» μας, αλλά η πίστη μας στην υγεία του ανθρώπου.<<
Νεοφιλελέ μ@λ@κία, που δεν βγάζει απολύτως κανένα νόημα. Άκου «πίστη στην υγεία του ανθρώπου»! Πίστη στις ικανότητες του ανθρώπου υπάρχει ή πίστη στον ίδιον τον άνθρωπο.

>>Γι’ αυτό και τα θρησκευτικά καθήκοντα πρέπει κι αυτά να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα. Και να επιτελούνται, όσο είναι εφικτό, απ’ το σπίτι, ώστε να περιορίζονται οι μεγάλες συναθροίσεις.<<
Με το «όσο είναι εφικτό» ακυρώνεται το πλέον αυτονόητο. Πως η εκκλησία, που είναι απείρως πιο επικίνδυνη ως χώρος από το σχολείο σε σχέση με το θέμα μας (το οποίο σχολείο ο ίδιος ο ΠΘ έκλεισε στο άψε-σβήσε), εξακολουθεί να πορεύεται με τους δικούς της άγραφους νόμους, με την πολιτεία να κάνει απλώς τα στραβά μάτια. Όταν δεν επιδεικνύει υπερβάλλοντα ζήλο στα θέματα της πίστης, με τον πιο ανεύθυνο τρόπο, με την πιο εμετική και επικίνδυνη δουλοπρέπεια.

>>Αλλά ο θεσμικός μου ρόλος μού επιβάλλει να τοποθετηθώ με σαφήνεια στο θέμα.<<
Έτερη μπούρδα ολκής. Καμμία σαφήνεια δεν εμπεριέχει το «όσο είναι εφικτό». Καθώς επαφίεται στον... πατριωτισμό του καθενός το να μην πράξει το αυτονόητο, δηλαδή το επικίνδυνο. Αλλά αυτά συμβαίνουν στις «ανοιχτές» φιλελερο-ταλιμπανικές κοινωνίες.

12/3/2020

Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η αθεΐα, ζήτω η Νέα Δημο-κρα-τία... (γέλια)

12/3/2020

Τα ποδόσφαιρα 5Χ5, έξω στον καθαρό αέρα, τα έκλεισε ο Μητσοτάκης στο πι και φι, για τις εκκλησίες με βαριά καρδιά είπε... όσο είναι εφικτό (άμα είναι δηλαδή) να περιορίζονται οι μεγάλες συναθροίσεις.
Σαν να σου λέει άμα θες να παντρευτείς πήγαινε σε κανα ξωκλήσι... ζευγάρι, κουμπάρος και παπάς. Έως εκεί.
Σκληρά λόγια (γέλια), από πατέρα του έθνους...

11/3/2020

Για το άλμπουμ αυτό είχα διαβάσει στον Ήχο, σε μια συνέντευξη του Edward Ka-Spel (τέλη 80s). To έχω ξαναγράψει αυτό. Ο Ka-Spel θεωρούσε πως το “Spiral Staircase Sass” των Ολλανδών Sweet Okay Supersister από το 1974 ήταν ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ που είχε ποτέ ακούσει μαζί με Brainticket “Cottonwoodhill”, Magma “Mekanïk Destruktïw Kommandöh”, πρώτο Faust και ίσως ένα-δυο ακόμη.
Είχα αναζητήσει το άλμπουμ από εκείνη ήδη την εποχή, αλλά ήταν αδύνατον να το βρω. Αν αντιθέσει με τα πρώτα τέσσερα LP του γκρουπ, που βρίσκονταν πιο εύκολα. Στην πορεία το ξέχασα και κάποια στιγμή, στα 00s, το είδα κρεμασμένο σε τοίχο αθηναϊκού δισκάδικου, αλλά ήταν ακριβό (παραπάνω απ’ όσο έπρεπε). Πριν μερικά χρόνια το άκουσα on line και χθες το αγόρασα, τελικά, στην έξοχη επανέκδοση της Music On Vinyl.  

Το άκουσα λοιπόν μία πρώτη φορά από το βινύλιο, αλλά δεν μπορώ να σχηματίσω γνώμη. Είναι παράξενο άλμπουμ, δύσκολο, θέλει το χρόνο του, κάπου θυμίζει και Gentle Giant, αλλά είναι πιο περίεργο – και άρα αναζητείται χρόνος, βασικά, για τουλάχιστον 3-4 ακόμη ακροάσεις.

11/3/2020

Το ότι έχουμε ένα από τα πιο αστεία κράτη στην Ευρώπη είναι παγκοίνως γνωστό. Δυστυχώς αυτό το φαιδρό κράτος καλείται τώρα να αντιμετωπίσει ένα θέμα, που το ξεπερνά. Άρα, θα πρέπει να ξεπεράσει, το ίδιο το κράτος, τον εαυτό του. Πράγμα όχι δύσκολο, αλλά αδύνατο.
Περαιτέρω, κάθε απόφαση που μας μεταφέρεται λαμβάνεται υπό την πίεση τού πανικού, καθώς ο μόνος ουσιαστικός φόβος τού κράτους είναι να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα στους υπηκόους του.
Γνωρίζει, θέλω να πω, το κράτος πως σε μια φάση κρίσης δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα, θα αμφισβητηθεί η «ορθότητα» των επί της ουσίας καταπιεστικών μηχανισμών του και το πράγμα θα μπλέξει.
Μια πανικόβλητη κρατική μηχανή, όπως είναι αυτή τη στιγμή η ελληνική, είναι πιο επικίνδυνη και από την διάδοση του κορωνοϊού.

10/3/2020

H πρώτη μέρα της άνοιξης θ' αργήσει να έρθει, φέτος, στη φίλη χώρα - θα έρθει όμως.
Σκεφτόμαστε (το μόνο που μπορούμε να κάνουμε) τους Ιταλούς και την Ιταλία...

https://www.youtube.com/watch?v=heQI9KA35qA

10/3/2020

Το MAD, το ελληνικό περιοδικό MAD, το διάβαζα στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές εκείνης του '80. Θεωρούσα το χιούμορ του αρκετά προχωρημένο για τότε (αρκούντως αμερικάνικο βέβαια), και γι' αυτόν ίσως το λόγο κράτησα μερικά τεύχη, που τα έχω μέχρι σήμερα.
Πριν λίγη ώρα, όμως, ανακάλυψα κάτι που δεν το ήξερα. Πως το MAD την ίδιαν εποχή κυκλοφορούσε και σε βίπερ!
Βρήκα ένα από τον Μάρτιο του 1981, με σκίτσα και ιστορίες του τρομερού Don Martin. 

Κορυφαία η βιοϊστορία των... κατσαρίδων. Λέμε για πολύ γέλιο...

10/3/2020

Θυμάμαι τον πατέρα μου, κάθε χειμώνα, να αλείφεται επί χρόνια με βάμμα ιωδίου και να κάνει εντριβές με οινόπνευμα. Δεν κρύωσε και δεν αρρώστησε ποτέ. Δεν γνώρισε τι θα πει πυρετός, συνάχι κ.λπ.
Κάθε άνθρωπος, νομίζω, πως από μια ηλικία και μετά έχει μια φόρμουλα αυτοπροστασίας. Φυσικά, δεν προτείνω σε κανέναν να εφαρμόσει την συνταγή τού πατέρα μου –ούτε εγώ την εφαρμόζω εξάλλου– και τούτο επειδή θεωρώ ανάξιο το να παριστάνει κάποιος τον σωτήρα του κόσμου, προτρέποντας, εμμέσως ή όχι, όσους τον ακούν ή τον διαβάζουν να πράξουν το ένα ή το άλλο. Υπάρχει αφέλεια στον κόσμο, την οποία μεγεθύνουν οι με καλή προαίρεση επιπόλαιοι και εκμεταλλεύονται οι αγύρτες.
Ούτε πρόπολη εγώ θα προτείνω (όπως πρότεινε ο Κραουνάκης), σ’ αυτούς τους λίγους που με ακολουθούν και με διαβάζουν, ούτε τίποτα απ’ αυτά.
Θα προτείνω μόνο χιούμορ, πολύ χιούμορ, χαλαρότητα, ψυχραιμία, γενικά πράγματα δηλαδή, και ειδικότερα σε κάθε έναν ξεχωριστά να ψάξει και να βρει τη δική του, τη μοναδική, την προσωπική και στα μέτρα του, μέθοδο αυτοπροστασίας (έναντι των πάντων ε; – και όχι μόνο των ιών).

9/3/2020

Εγώ πάντως, καθότι και ΑΕΚτζής, θα έπινα, αν είχα, λίγο νεράκι Καματερού, για προστασία από τον κορονιό. 

Μπας κι έχει φυλάξει κανένας κανα μπουκαλάκι από το ’76... (γέλια)

9/3/2020

Χθες πέθανε ο ισπανός συγγραφέας Luis Racionero – ήταν 80 ετών.
Στην Ελλάδα τον μάθαμε από το πρώτο-πρώτο βιβλίο του, το “Filosofías del underground” του 1977, το οποίον είδαμε κάποτε και στη γλώσσα μας (1980 και ’83 - επανεκδόθηκε και πιο μετά) ως «Οι Φιλοσοφίες του Underground» από τις εκδόσεις Οδυσσέας.
Το βιβλίο εκείνο είχε διαβαστεί «στραβά» από τους ροκάδες της εποχής, επιδεινώνοντας την άγνοια γύρω από τα θέματα της ροκ και underground κουλτούρας, παρά βοηθώντας για να ξεκαθαρίσουν κάπως τα πράγματα. Θυμάμαι, μάλιστα, να γράφονται και βιβλία στην Ελλάδα για το ροκ επηρεασμένα μόνον από το βιβλίο του Ραθιονέρο! (Κάτι που συνέβαινε και ελλείψει άλλων πηγών).
Εδώ είχαμε γράψει κάτι λίγα, με άλλη αφορμή...

https://diskoryxeion.blogspot.com/2014/03/lord-byron.html

9/3/2020

83 άνθρωποι έχουν πεθάνει από γρίπη αυτή τη χειμερινή σεζόν. Κανείς δεν έψαξε να δει πώς κόλλησαν αυτοί οι άνθρωποι και πέθαναν (κάποιοι ήταν και απολύτως υγιείς, δεν ανήκαν σε «ομάδες υψηλού κινδύνου» δηλαδή).
Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει αν πήγαιναν εκκλησία, αν ήταν γέροι των ΚΑΠΗ, αν ήταν Γαύροι ή Βαζέλες και πήγαιναν συνεχώς στα γήπεδα, αν ήταν καφενόβιοι, αν ήταν σινεφίλ ή θεατρόφιλοι ή αν απλώς κυκλοφορούσαν με μέσα μαζικής μεταφοράς. Το κράτος σού λέει... κύριε έχω εμβόλιο, πάρε, κάνε και από κει και πέρα όποιον πάρει ο χάρος (κυριολεκτικά). Και τούτο παρότι και εμβολιασμένοι πεθαίνουν. Πλήρης αδιαφορία δηλαδή.
Το μόνο «πρόβλημα» με τον κορονοϊό, που είναι σαν γρίπη, που έχει τα ίδια συμπτώματα και την ίδια πάνω-κάτω θνησιμότητα, είναι πως δεν έχει βρεθεί ακόμη εμβόλιο. Μόνον αυτό. Όταν βρεθεί θα σου πούνε... τράβα κάνε και απ’ αυτό και ξεφορτώσου μας.
Έτσι συμπεριφέρεται το «λιγότερο κράτος» στον αγοραίο μπουρδελοφιλελερισμό.