ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ – ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ σημαντικότατο άλμπουμ, από δύο οργανοπαίκτες με μεγάλη ιστορία στο χώρο της δικής μας «άλλης» μουσικής

Δύο ξεχωριστοί μουσικοί της ελληνικής jazz / improv / avant / world / ηλεκτρονικής σκηνής, που κατοικοεδρεύουν στην Πάτρα (έτσι φρονώ πως συμβαίνει ακόμη), ο keyboard player Γιάννης Μουρτζόπουλος (John Mourjopoulos) και ο κιθαρίστας Ανδρέας Γεωργίου (Andreas Georgiou) συνεργάζονται για πρώτη φορά νομίζω και στη δισκογραφία (στο πάλκο συνεργάζονται εδώ και χρόνια – εξάλλου οι ηχογραφήσεις, που ακούγονται εδώ, προέρχονται από το διάστημα 2011-2019), προσφέροντας ένα άλμπουμ, που διεκδικεί, δικαίως, το μέγιστο ενδιαφέρον μας. Το άλμπουμ αποκαλείται “icarus _ asylym” (2020) και είναι τυπωμένο μόνο σε CD από την Same Difference Music (με διανομή από την Inner Ear).

Σ’ αυτόν τον δίσκο ο Γ. Μουρτζόπουλος χειρίζεται keyboards φυσικά, μεταχειρίζεται samples, ενώ έχει και την γενικότερη ηχητική επεξεργασία, με τον Α. Γεωργίου να παίζει κιθάρες βεβαίως, δηλ. ηλεκτρική και άταστη ηλεκτρική και ακόμη 12χορδη και 8χορδη ακουστικές. Οι δύο μουσικοί δεν είναι, όμως, μόνοι τους εδώ. Δίπλα τους ακούγονται έξι ακόμη guests, σε μπάσο, κρουστά, τούμπα, φωνή και γκάιντα. Άρα το άκουσμα είναι αυτό που λέμε «πλήρες» (χωρίς να υπονοούμε κάτι, εννοείται, για τα σόλο, ντούο και λοιπά ακούσματα).

Εν προκειμένω «πλήρες» θα ήταν το αποτέλεσμα και μόνο λόγω των πλήκτρων τού Μουρτζόπουλου, που καλύπτουν και δημιουργούν συνεχώς καινούριους χώρους, ενώ και οι κιθάρες του Γεωργίου, κατά ανάλογο τρόπο, με τα ποικίλα timbre τους, φροντίζουν, και αυτές από την μεριά τους, στο πολυεπίπεδο του πράγματος.

Το άλμπουμ ανοίγει με το 10λεπτο “long night asylum”, που είναι σύνθεση του Γ. Μουρτζόπουλου. Σ’ αυτό το track ακούγονται μόνον οι δύο μουσικοί (Μουρτζόπουλος-Γεωργίου), κάτι που, σε κάθε περίπτωση, δεν το αντιλαμβάνεσαι (εννοώ πως ό,τι ακούς θα μπορούσε να προέρχεται και από τέσσερα ή πέντε άτομα). Το αποτέλεσμα είναι βαρύ, δυναμικό, κάπως ιεροτελεστικό, με πολλά εφφέ (ήχους δηλαδή, που «σκάνε» από παντού γεμίζοντας τον χώρο), οπωσδήποτε παραπέμπει σε σάουντρακ, υπό την έννοια ότι προκαλεί οπτικούς συνειρμούς, διαθέτοντας μιαν μόνιμη ένταση. Πολύ καλό!

Το 5λεπτο “firewalk” που ακολουθεί (επίσης σύνθεση του Μουρτζόπουλου) σχετίζεται με την πυροβασία (των αναστενάρηδων να υποθέσω). Υπάρχει σχετικό φωνητικό sample, πλήρης πληκτρονική παράταξη, ήχος γκάιντας (Μάρκος Παύλου), χωμένος μέσα στην ηλεκτρονική πληθώρα, που διατηρεί και σκοτεινά (απολλώνια) και τελετουργικά (διονυσιακά) χαρακτηριστικά. Υποβλητικό στο έπακρον.

Ακολουθεί το 11λεπτο “soundscape with the fall of Icarus” (που είναι βασισμένο σε αυτοσχεδιασμό των Μουρτζόπουλου-Γεωργίου). Το κομμάτι είναι πιο αργό, φέρνει στη μνήμη... κάπως 90s και 00s Vangelis, διαθέτει επίσης μπάσο (Βασίλης Στεφανόπουλος), όπως και στρατοσφαιρική ηλεκτρική κιθάρα, που «πιάνει» παραδοσιακό (δημοτικό) μοτίβο. Απολύτως space track, και οπωσδήποτε ένα από τα ωραιότερα του άλμπουμ.

Το προτελευταίο κομμάτι είναι το 8λεπτο “Deep waltzing”, μια σύνθεση του Μουρτζόπουλου, που είναι βασισμένη στο “Waltz No. 2” του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Πέραν των πλήκτρων και των κιθαρών ακούγονται και snare drums (Stephan Müller-Klieser), καταγράφονται υπαινιγμοί από Pink Floyd, διακρίνονται εξαιρετικά κιθαριστικά παιξίματα από τον Γεωργίου, όπως και ολική κάλυψη από τα πλήκτρα, που δρουν μ’ έναν πληθωρικό τρόπο.

Το “icarus _ asylym” θα ολοκληρωθεί με το 11λεπτο “shy Dionysus”, σύνθεση του Μουρτζόπουλου, που διαθέτει πέραν των κιθαρών του Γεωργίου, μπάσο, τούμπα (Sarah De Wilde), φωνή (Κωνσταντίνα Μάντζαρη), γκάιντα (Μάρκος Παύλου) και κρουστά (Βαγγελιώ Κιντσαρή). Το άκουσμα και εδώ είναι το ίδιο εντυπωσιακό, σ’ ένα track  που περνά από διάφορα στάδια και που αναπτύσσεται μέσα σ’ ένα κλίμα περιβαλλοντικού new-age, φέρνοντας στη μνήμη εγγραφές της Hearts of Space (Robert Rich, Steve Roach κ.ά.).

Ένα σημαντικότατο άλμπουμ, από δύο μουσικούς με μεγάλη ιστορία στο χώρο της δικής μας «άλλης» μουσικής. 

Επαφή: www.johnmourjopoulos.bandcamp.com/album/icarus-asylum