Δευτέρα 2 Μαρτίου 2020

MOTHER TURTLE άψογο progressive από την Θεσσαλονίκη

Έχουμε ξαναγράψει στο δισκορυχείον για τους προγκρεσιβάδες Mother Turtle από την Θεσσαλονίκη. Πιο συγκεκριμένα για τα άλμπουμ τους “Mother Turtle” (2013) και “II” (2017). Τώρα ένα ακόμη πιο πρόσφατο άλμπουμ των Mother Turtle στρίβει στο πικάπ, ένα άλμπουμ που αποκαλείται Three Sides to Every Story [Sound Effect Records / Musicbazz, 2019] και το οποίο περιλαμβάνει τρία tracks. Ένα 7λεπτο, ένα 15λεπτο και ένα 17λεπτο. Μέλη των Mother Turtle –να το σημειώσουμε κι αυτό– είναι οι Κώστας Κωνσταντινίδης κιθάρες, πλήκτρα, Γιώργος Φιλοπέλου μπάσο και Γιώργος Μπαλτάς ντραμς, κρουστά.
Σαν τρίο οι Mother Turtle θα έλεγα πως διαπρέπουν σε αυτό το LP τους (που κυκλοφορεί και σε CD). Εξάλλου πάντα είχαν το δικό τους ύφος και τη δική τους προσωπικότητα, τέτοια που να κάνει τις αναφορές τους να φαντάζουν εντελώς φυσικές – αν και εδώ, στο “Three Sides to Every Story”, είναι έτοιμοι για το κάτι παραπάνω. Εννοώ πως εμφανίζονται ακόμη καλύτεροι, ακόμη πιο ενδιαφέροντες σαν συνθέτες (και εκτελεστές), ακόμη πιο μπροστά αναφορικώς με τις ιδέες τους και με τον τρόπο που εκείνες θα υλοποιηθούν. Επίσης το δικό τους progressive rock είναι στον ίδιο βαθμό και progressive και rock – εννοώντας πως δεν πέφτουν στην παγίδα του τεχνοκρατισμού, προβάλλοντας complex tracks, άψογα παιγμένα, που να μην κυλάνε όμως φυσικά, δίνοντας χώρο στις κελαριστές ενοργανώσεις τους, που εμπεριέχουν και «προοδευτικές» ηχητικές διακλαδώσεις και «αυθεντικά» rock passages (άκου π.χ. το κλείσιμο του “Notwatch”).
Ναι, ο τρόπος που κυλάει το “Three Sides to Every Story” είναι το πιο μεγάλο ατού των Mother Turtle. Η άνεση, η φυσικότητα και μαζί η ουσία όσων γράφουν, εννοώ, είναι όλα εκείνα που κάνουν τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια τους να ακούγονται με συνεχές ενδιαφέρον – κοινώς να μην κουράζουν, παρά τις εκτάσεις τους στο χρόνο, προσφέροντας μόνιμες συγκινήσεις.
Να πούμε, επίσης, πως τραγούδια με την πιο κοινή ακόμη και progressive λογική δεν υπάρχουν εδώ. Υπάρχουν, όμως, φωνητικά... και από samples (δημοτικό τραγούδι) και θεατρικά-οπερατικά, τα οποία «ρίχνονται» στα σωστά σημεία, δημιουργώντας επιπρόσθετα ενδιαφέροντα.
Γενικώς, έχει γίνει μια τέλεια διαχείριση σ’ αυτό το άλμπουμ. Τέλεια σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορεί να αμφισβητηθεί ακόμη και το παραμικρό δευτερόλεπτο τού “Three Sides to Every Story”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου