MARKUS REUTER fusion ηχογραφημένο στην Καταλονία, από έναν σημαντικό touch κιθαρίστα

Ηχογραφημένο live στο La Casa Murada στούντιο, στην Banyeres del Penedes της Καταλονίας, το “Truce” [MoonJune / Iapetus / Markus Reuter, 2020] είναι το πιο τελευταίο άλμπουμ του κιθαρίστα (βασικά παίζει touch guitars) Markus Reuter. Σ’ αυτό το CD τον Reuter συνοδεύουν οι Fabio Trentini άταστο μπάσο, bass synthesizer και Asaf Sirkis ντραμς.

Ο Reuter μάς είναι γνωστός και από προηγούμενες δουλειές του. Από το άλμπουμ “The Stone House” [WRSS/ MoonJune, 2017], το υπογραμμένο από τους Mark Wingfield / Markus Reuter / Yaron Stavi / Asaf Sirkis, από το “Lighthouse” [MoonJune, 2017] των Mark Wingfield / Markus Reuter / Asaf Sirkis, από το “The Sound of the Earth” [MoonJune, 2018] του Xavi Reija και, τέλος, από το “Fractal Guitar” [MoonJune, 2019] του Stephan Thelen. Όλα αυτά τα άλμπουμ εντάσσονται χοντρικά στην κατηγορία “fusion”, με τις όποιες μικρές ή μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις τους, και φυσικά στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και το “Truce”, που περιλαμβάνει επτά μεγάλης διάρκειας συνθέσεις (η πιο μακριά στο χρόνο αγγίζει τα δώδεκα λεπτά).

Επί της ουσίας εδώ έχουμε ένα «καθαρό» κιθάρα-μπάσο-ντραμς άλμπουμ, που κινείται σε ηλεκτρικούς fusion, μα και σε progressive δρόμους. Εκείνο, δε, που το κάνει ξεχωριστό είναι οι συνθέσεις που περιέχει και βεβαίως τα παιξίματα.

Οι συνθέσεις ανήκουν και στους τρεις μουσικούς και σ’ αυτές διακρίνονται και αυτοσχεδιαστικά στοιχεία. Βασικά στις αναπτύξεις των θεμάτων και στα soli. Επίσης συνδυάζονται κλασικά jazz-rock patterns, με άλλα που κινούνται σε πιο progressive μονοπάτια ή και σε ambient ορισμένες φορές. Γενικώς, όλες οι βασικές εκφάνσεις της ηλεκτρικής μουσικής ανιχνεύονται στο “Truce” (ακόμη και το ηλεκτρικό blues) και τούτο δίνει στην ηχογράφηση μιαν αίσθηση παλίμψηστου, καθώς κάτω από κάθε riff, σόλο, μελωδία και λοιπά, κρύβεται κάτι άλλο. Ένα κομμάτι δηλαδή μπορεί να ξεκινά σαν κλασικό fusion και στην πορεία να μετατρέπεται σε κάτι πιο πειραματικό κ.λπ., διατηρώντας τον βασικό fusion χαρακτήρα του. Κάτι, που δεν είναι άμοιρο των παικτικών προσωπικοτήτων των (τριών) μουσικών.

Είπαμε στην αρχή για τον Markus Reuter, αλλά και οι Fabio Trentini και Asaf Sirkis δεν μένουν πίσω. Για τον Sirkis έχουμε γράψει πολλές φορές στο δισκορυχείον, καθώς τον συναντάμε σε σχήματα όπως τo Sirkis/Bialas IQ, σε άλμπουμ του Reuter εννοείται, του Dusan Jevtovic, του Dwiki Dharmawan κ.ά., ενώ και ο Trentini είναι βασικός μπασίστας και αυτός στους νέους Le Orme κ.λπ.

Αυτά τα διαφορετικά πεδία, η jazz, το fusion, το ambient, το progressive, επικοινωνούν στις συνθέσεις του “Truce” με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Οι Reuter, Trentini και Sirkis είναι παικταράδες και ό,τι βγαίνει από τα χέρια τους μπορεί να φαντάζει τεχνοκρατικό, περφεξιονιστικό και τα ανάλογα, αλλά ταυτοχρόνως έχει και ψυχή, και πάθος, και δύναμη, και τον τρόπο να σε συγκινεί, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον σου γι’ αυτού του τύπου τις μουσικές, για τις οποίες, αν και φαίνεται από χρόνια πως ό,τι είχαν να δώσουν το έχουν δώσει, πάντα θα βρίσκεται ένας τρόπος ώστε να πάνε παρακάτω.

Και κάτι τελευταίο. Το “Truce” αποτελεί την εκατοστή κυκλοφορία της γνωστής μας MoonJune (MJR 100), κάτι που σε κάθε περίπτωση έχει τη σημασία του.

Επαφή: www.markusreuter.com, www.moonjune.com