οι GIMBAYASHI / HELIAS / WAZINIAK σ’ ένα tribute στον Paul Motian

Γάλλος ντράμερ περκασιονίστας, που τον έχουμε δει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον (με Yoko Miura/Gianni Mimmo, με We Free, με Trio Rives), ο Thierry Waziniak έχει νέο CD, αυτή την εποχή, στο οποίο συνεργάζεται με την ιαπωνίδα πιανίστρια Masaé Gimbayashi και τον κοντραμπασίστα Fabrice Hélias. Ένα πιάνο-μπάσο-ντραμς είναι δηλαδή το “Motian’s Traces” [Intrication label, 2019/20], το οποίον, όπως μαρτυρά και το τίτλος του, αποτελεί tribute στον σημαντικό αμερικανό τζαζ ντράμερ και συνθέτη Paul Motian (1931-2011). Και τα επτά tracks που ακούγονται εδώ είναι συνθέσεις του Motian, παρμένες από διάφορα άλμπουμ της διαδρομής του (βασικά της ECM των δεκαετιών ’70 και ’80). Πιο συγκεκριμένα διασκευάζονται τα: “Once around the park” (1986), “Good idea” (1989), “Abacus” (1979), “Conception vessel” (1973), “Asia” (1978), “Fiasco” (1985) και “Tuesday ends Saturday” (1975).

Ο Paul Motian υπήρξε ένας πολύ ιδιαίτερος συνθέτης μέσα, βεβαίως, στο κυρίως τζαζ σώμα. Οι συνθέσεις του είναι προχωρημένες, contemporary όπως τις λέμε, και γι’ αυτόν το λόγο βρήκε εύκολα στέγη, ο ίδιος, σαν leader, στην ECM (ήδη από τα χρόνια του ’70). Οι επιρροές του μπορεί να αναζητηθούν τόσο σε κεφάλαια της «σύγχρονης μουσικής», όσο και της jazz, με ονόματα όπως εκείνα των Thelonious Monk, Paul Bley και Keith Jarrett κατά καιρούς να τον επηρεάζουν. Παρά ταύτα το πιάνο δεν ήταν πάντα στα settings των σχημάτων που χρησιμοποιούσε – μάλλον απουσίαζε, θα λέγαμε, τις πιο πολλές φορές. Ο Motian προτιμούσε περισσότερο τα σαξόφωνα για να «χαράζει» τις μελωδίες του, ή ακόμη και τις ηλεκτρικές κιθάρες. Σαν συνθέτης περιγράφει ψυχικές καταστάσεις με φαινομενικώς απλό, αλλά, στην πράξη, ιδιαιτέρως μελετημένο τρόπο. Η μουσική του διαθέτει μια πνευματικότητα, είναι δε συχνά ήρεμη, με πολλά συναισθηματικά φορτία, αλλά καθώς τούτη «κινείται» συνεχώς προσθέτει θα λέγαμε, στο συνολικό άκουσμα, και δόσεις «άγχους».

Οι τρεις μουσικοί που ακούμε εδώ, οι Masaé Gimbayashi, Fabrice Hélias και Thierry Waziniak, έχουν μελετήσει τις συνθέσεις του Paul Motian, προσαρμόζοντάς τες στα δικά τους μέτρα – δίχως να ακυρώνουν ή να ματαιώνουν εκείνα που έχουμε κατά νου από τα άλμπουμ του αμερικανού συνθέτη (στην ECM κυρίως). Απεναντίας θα έλεγα πως μεγεθύνουν στις αξίες της μουσικής του, με το μπάσο επιπλέον να μελωδεί (παιξίματα με δοξάρι), με το πιάνο συχνά και σε ρυθμικό ρόλο, και με τα ντραμς να στηρίζουν με ελαφρά γεμίσματα και με απαλά χτυπήματα τη γενικότερη «κατασκευή».

Ένα tribute για τζαζ-ρέκτες ετοίμασαν οι Gimbayashi, Hélias και Waziniak, που οπωσδήποτε αφορά στους fans της μουσικής του Paul Motian, αλλά γενικότερα σε κάθε υποψιασμένο τζαζόφιλο.

Επαφή: www.waziniakthierry.bandcamp.com/releases