Τον πειραματιστή Moody Alien από την Θεσσαλονίκη τον ξέρουμε, εδώ
στο δισκορυχείον, από το άλμπουμ του (με
τον Andrei Kivu)
“MaNKiL: part of” [Thirsty Leaves Music, 2018], όπως και από το
LP των MAGAM “Another”
[Thirsty Leaves Music
/ Underflow Record Store
& Art Gallery,
2019]. Τώρα έχουμε στο πλατώ και ακούμε τον πιο νέο δίσκο του, που είναι
προσωπικός και που αποκαλείται “Nations of I” [Thirsty
Leaves Music, 2021] – ένα παράξενο, γενικώς, άλμπουμ, με εννέα tracks που ανήκουν στον ίδιον
τον Moody Alien,
ο οποίος, πέραν των διαφόρων οργάνων που χειρίζεται («πειραγμένο» βιμπράφωνο,
μαρίμπα, glockenspiel),
αυτοσχεδιάζει, συνθέτει, μιξάρει, κάνει το mastering στην ηχογράφησή του, ενώ επιμελείται και το artwork.
Και όμως σ’ αυτή την πολύ προσωπική εργασία ο Moody Alien δεν είναι μόνος του, καθώς τον συνοδεύουν σε κάποια κομμάτια ακόμη τρία πρόσωπα (σε φωνές, bass recorder, ενισχυμένους ήχους από αντικείμενα, ηλεκτρονικά, βούρτσες και σε ήχους από ραδιοφωνικές εκπομπές). Το αποτέλεσμα το ακούμε στο “Nations of I”, ένα άλμπουμ που άλλοτε κρύβει τις επεκτάσεις του, που μπορεί να φθάνουν έως και την λογοτεχνία, ενώ άλλοτε, αυτές, είναι πιο φανερές (ιδίως αν αναφερόμαστε στις μουσικές αναφορές).
Διαβάζεις, λοιπόν, στο bandcamp γύρω από το “I”, πως είναι το ένατο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου, περαιτέρω πως πρόκειται για την αγγλική αντωνυμία «εγώ» και πως μπορεί να ηχεί όπως το αγγλικό «μάτι» (“eye”), ενώ για το “nation” διαβάζεις, ανάμεσα σε άλλα, πως για τον αγγλοϊρλανδό πολιτικό επιστήμονα και ιστορικό Benedict Anderson (1936-2015) είναι απλώς μια «φανταστική κοινότητα» και πως για τον αμερικανό συγγραφέα Kurt Vonnegut (1922-2007) ο όρος αφορά σε κάποιαν ομάδα ανθρώπων, που συνδέονται με μια κοινή ταυτότητα ή σκοπό, αλλά με τις αμοιβαίες μεταξύ τους σχέσεις να στερούνται νοήματος. Επίσης, μαθαίνουμε πως ο τίτλος τού άλμπουμ “Nations of I” είναι επηρεασμένος από το “nation of two” του Vonnegut, έτσι όπως η εν λόγω φράση καταχωρίζεται στο βιβλίο του “Mother Night” του 1962 (το ζευγάρι των εραστών που συμπυκνούται σ’ ένα «έθνος των δύο», σ’ έναν αποτρελαμένο κόσμο), ένα βιβλίο που το είχαμε δει κάποτε και στα ελληνικά (1984) ως «Μητέρα Νύχτα» από τις εκδόσεις Γνώση.
Και αν όλα αυτά σε τοποθετούν σ’ ένα κλίμα, με τους ήχους να πατάνε γερά, σε κάποια θεωρητικά ή λογοτεχνικά γραπτά, προσδίδοντάς τους ακαριαίες «σημασίες», είναι τελικά η μουσική που φθάνει στ’ αυτιά σου, και η οποία νοηματοδοτείται τόσο από την επινοητικότητα του Moody Alien, όσο και από τον τρόπο μέσω του οποίου κλασικές «προχωρημένες» αναφορές, παρεισφρέουν στα ακουστικά patterns. Μάλιστα, ορισμένες από αυτές τις αναφορές, όπως εκείνες στον Steve Reich για παράδειγμα, δεν κρύβονται σε tracks όπως τα “Steve was Reight”, “Steve was Left (pt.1-3)” , μιας και το μινιμαλιστικό πνεύμα, μαζί με τα εθνολογικά στοιχεία και τις ηλεκτρονικές παρασπονδίες διαμορφώνουν το πιο μεγάλος μέρος των μουσικών που καταγράφονται εδώ.
Μπορεί από κομμάτι σε κομμάτι τα ποσοστά να αλλάζουν –τα vibes να μεταφέρονται από το avant / experimental κομμάτι, στο ethnological και από ’κει στο ηλεκτρονικό, και τ’ ανάποδο– όμως, και σε κάθε περίπτωση, αυτές οι τρεις καίριες κατευθύνσεις συνυπάρχουν και καθορίζουν το άκουσμα.
Υπάρχουν tracks, λοιπόν, για δύο ή περισσότερες ηχητικές πηγές, που βαραίνουν πότε από την μια μεριά και πότε από την άλλη, χωρίς να χάνεται ποτέ το στοιχείο τού απρόσμενου και της έκπληξης, εκείνο που κατευθύνει και ελέγχει ο αυτοσχεδιασμός, δίνοντας διέξοδο σε αληθινά συναρπαστικά tracks, όπως είναι στην δεύτερη πλευρά το “Of things unknown” και το σύντομο στο χρόνο “Of music”.
Πολύ ενδιαφέρον LP, ασυζητητί, για ειδικά όμως γούστα.
Επαφή: https://thirstyleavesmusic.bandcamp.com/album/nations-of-i
Και όμως σ’ αυτή την πολύ προσωπική εργασία ο Moody Alien δεν είναι μόνος του, καθώς τον συνοδεύουν σε κάποια κομμάτια ακόμη τρία πρόσωπα (σε φωνές, bass recorder, ενισχυμένους ήχους από αντικείμενα, ηλεκτρονικά, βούρτσες και σε ήχους από ραδιοφωνικές εκπομπές). Το αποτέλεσμα το ακούμε στο “Nations of I”, ένα άλμπουμ που άλλοτε κρύβει τις επεκτάσεις του, που μπορεί να φθάνουν έως και την λογοτεχνία, ενώ άλλοτε, αυτές, είναι πιο φανερές (ιδίως αν αναφερόμαστε στις μουσικές αναφορές).
Διαβάζεις, λοιπόν, στο bandcamp γύρω από το “I”, πως είναι το ένατο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου, περαιτέρω πως πρόκειται για την αγγλική αντωνυμία «εγώ» και πως μπορεί να ηχεί όπως το αγγλικό «μάτι» (“eye”), ενώ για το “nation” διαβάζεις, ανάμεσα σε άλλα, πως για τον αγγλοϊρλανδό πολιτικό επιστήμονα και ιστορικό Benedict Anderson (1936-2015) είναι απλώς μια «φανταστική κοινότητα» και πως για τον αμερικανό συγγραφέα Kurt Vonnegut (1922-2007) ο όρος αφορά σε κάποιαν ομάδα ανθρώπων, που συνδέονται με μια κοινή ταυτότητα ή σκοπό, αλλά με τις αμοιβαίες μεταξύ τους σχέσεις να στερούνται νοήματος. Επίσης, μαθαίνουμε πως ο τίτλος τού άλμπουμ “Nations of I” είναι επηρεασμένος από το “nation of two” του Vonnegut, έτσι όπως η εν λόγω φράση καταχωρίζεται στο βιβλίο του “Mother Night” του 1962 (το ζευγάρι των εραστών που συμπυκνούται σ’ ένα «έθνος των δύο», σ’ έναν αποτρελαμένο κόσμο), ένα βιβλίο που το είχαμε δει κάποτε και στα ελληνικά (1984) ως «Μητέρα Νύχτα» από τις εκδόσεις Γνώση.
Και αν όλα αυτά σε τοποθετούν σ’ ένα κλίμα, με τους ήχους να πατάνε γερά, σε κάποια θεωρητικά ή λογοτεχνικά γραπτά, προσδίδοντάς τους ακαριαίες «σημασίες», είναι τελικά η μουσική που φθάνει στ’ αυτιά σου, και η οποία νοηματοδοτείται τόσο από την επινοητικότητα του Moody Alien, όσο και από τον τρόπο μέσω του οποίου κλασικές «προχωρημένες» αναφορές, παρεισφρέουν στα ακουστικά patterns. Μάλιστα, ορισμένες από αυτές τις αναφορές, όπως εκείνες στον Steve Reich για παράδειγμα, δεν κρύβονται σε tracks όπως τα “Steve was Reight”, “Steve was Left (pt.1-3)” , μιας και το μινιμαλιστικό πνεύμα, μαζί με τα εθνολογικά στοιχεία και τις ηλεκτρονικές παρασπονδίες διαμορφώνουν το πιο μεγάλος μέρος των μουσικών που καταγράφονται εδώ.
Μπορεί από κομμάτι σε κομμάτι τα ποσοστά να αλλάζουν –τα vibes να μεταφέρονται από το avant / experimental κομμάτι, στο ethnological και από ’κει στο ηλεκτρονικό, και τ’ ανάποδο– όμως, και σε κάθε περίπτωση, αυτές οι τρεις καίριες κατευθύνσεις συνυπάρχουν και καθορίζουν το άκουσμα.
Υπάρχουν tracks, λοιπόν, για δύο ή περισσότερες ηχητικές πηγές, που βαραίνουν πότε από την μια μεριά και πότε από την άλλη, χωρίς να χάνεται ποτέ το στοιχείο τού απρόσμενου και της έκπληξης, εκείνο που κατευθύνει και ελέγχει ο αυτοσχεδιασμός, δίνοντας διέξοδο σε αληθινά συναρπαστικά tracks, όπως είναι στην δεύτερη πλευρά το “Of things unknown” και το σύντομο στο χρόνο “Of music”.
Πολύ ενδιαφέρον LP, ασυζητητί, για ειδικά όμως γούστα.
Επαφή: https://thirstyleavesmusic.bandcamp.com/album/nations-of-i
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου