FREDERIK VILLMOW TRIO: Motion [Losen Records,
2021]
Ο Frederik Villmow είναι ένας 28χρονος γερμανός τζαζ ντράμερ, ο οποίος ζει στην Νορβηγία. Σ’ αυτήν την χώρα με την ακμαιότατη τζαζ σκηνή δεν θα ήταν δύσκολο, φυσικά, να βρει τον δρόμο του, να γνωρίσει τοπικούς μουσικούς και ν’ αρχίσει να εμφανίζεται στα πάλκα, όπως και να ηχογραφεί.
Το “Motion” λοιπόν, για το οποίον θα κάνουμε
λόγο τώρα, δεν είναι το πρώτο νορβηγικό άλμπουμ τού Villmow, αλλά είναι κατά πάσα
πιθανότητα το πρώτο του μ’ ένα τζαζ-τρίο, το οποίο συναποτελούν οι Νορβηγοί Vigleik Storaas πιάνο και Bjørn Marius Hegge μπάσο.
Το Frederik Villmow Trio καταθέτει εδώ επτά tracks – τέσσερα πρωτότυπα του Villmow και τρεις διασκευές στα στάνταρντ “Blame it on my youth” του Oscar Levant, “Like someone in love” του Jimmy Van Heusen και “A lovely way to spend an evening” του Jimmy McHugh.
Έχουμε λοιπόν ένα ρεπερτόριο περίπου μοιρασμένο σε originals και versions, αλλά καθόλου... μοιρασμένο, όσον αφορά στα vibes και την γενικότερη ατμόσφαιρα, που αφήνει το “Motion”, ένα άλμπουμ ήρεμο, ήπιο, με τις μελωδίες να στάζουν... βραδέως και να εξελίσσονται μέσα σ’ ένα περιβάλλον, στο οποίον επικρατεί ο (παγωμένος έστω) λυρισμός.
Η διάδραση που υπάρχει ανάμεσα στους τρεις οργανοπαίκτες είναι πολύ καλή και αρκούντως παραγωγική, καθότι ο Villmow δεν αφήνει μόνον όλα τα περιθώρια στον πιανίστα του Storaas να αναπτύξει τις ποικίλες μελωδίες, αλλά δίνει πατήματα και στον Hegge να δείξει τις ικανότητές του, όταν το μπάσο βγαίνει «μπροστά» σε κομμάτια όπως το “Slow motion” για παράδειγμα.
Γλαφυρότατο επίσης το “December waltz”, με τα tracks “Open landscape two” και “Open landscape one”, που ανοίγουν και κλείνουν το άλμπουμ αντιστοίχως, να συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων όπου το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο επικρατεί, μέσα από τους κλυδωνισμούς και τις μετατροπές τής ωραίας οκτάμετρης μελωδίας.
CHRISTIAN JORMIN TRIO: See the Unseen [Losen
Records, 2021]
Πολλοί μπορεί να ξέρουν τον κορυφαίο μπασίστα Anders Jormin (με εγγραφές στην ECM και αλλού), όμως και ο αδελφός του (πιανίστας βασικά) Christian Jormin έχει κι αυτός την ιστορία του, καθώς έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από πενήντα άλμπουμ, παίζοντας με πολλούς και διάφορους σχηματισμούς.
Παρά ταύτα, παρά την μεγάλη διαδρομή του, ο Christian Jormin δεν έχει ηχογραφήσει εκτενώς με πιάνο-τρίο, με αποτέλεσμα το πρόσφατο “See the Unseen” να είναι μόλις το δεύτερό του (είχε προηγηθεί το “Sol Salutis”, το 2004, με άλλη όμως line-up).
Σ’ αυτό το CD τον Christian Jormin, που έχει συνθέσει όλο το υλικό, και τα δέκα tracks, συνοδεύουν οι Magnus Bergström κοντραμπάσο και Adam Ross ντραμς. Έχουμε λοιπόν ένα κλασικό setting, στο οποίο δεν παρεμβάλλεται κανένα άλλο όργανο, από τους ίδιους ή άλλους (guests) μουσικούς, κανένα εφφέ, κανένα πρόσθετο, κανένα στουντιακό «κόλπο».
Ένα καθαρό λοιπόν άλμπουμ, με συνθέσεις, που προτείνουν δημιουργικά μελωδικά περιβάλλοντα, ήπια γενικώς, αλλά όχι «αποβουτυρωμένα», μέσα από τα οποία φέγγει μια αχτίδα πνευματικότητας, όχι «τραβηγμένης», αλλά σε κάθε περίπτωση ανιχνεύσιμης.
Είναι προϊόν των καραντινών το “See the Unseen”; Σίγουρα ναι – και αυτό φαίνεται-ακούγεται χωρίς να μας το λέει ο ίδιος ο Christian Jormin, στις liner notes του all paper sleeve. Και κάπως σαν αντίδραση σ’ αυτή την αφύσικη κατάσταση, που πριμοδοτεί την «απόσταση», το τρίο των Jormin / Bergström / Ross βρίσκεται εκεί για να γεφυρώσει αποστάσεις, για να προτάξει την επικοινωνία, την συμμετοχή και την προσφορά, σε μιαν εγγραφή και σ’ ένα σετ σκοπών που στοχεύουν, οπωσδήποτε, στο συναίσθημα, μέσα από μία cool και ανεπαίσθητη διαδικασία.
Επαφή: www.losenrecords.no
Ο Frederik Villmow είναι ένας 28χρονος γερμανός τζαζ ντράμερ, ο οποίος ζει στην Νορβηγία. Σ’ αυτήν την χώρα με την ακμαιότατη τζαζ σκηνή δεν θα ήταν δύσκολο, φυσικά, να βρει τον δρόμο του, να γνωρίσει τοπικούς μουσικούς και ν’ αρχίσει να εμφανίζεται στα πάλκα, όπως και να ηχογραφεί.
Το Frederik Villmow Trio καταθέτει εδώ επτά tracks – τέσσερα πρωτότυπα του Villmow και τρεις διασκευές στα στάνταρντ “Blame it on my youth” του Oscar Levant, “Like someone in love” του Jimmy Van Heusen και “A lovely way to spend an evening” του Jimmy McHugh.
Έχουμε λοιπόν ένα ρεπερτόριο περίπου μοιρασμένο σε originals και versions, αλλά καθόλου... μοιρασμένο, όσον αφορά στα vibes και την γενικότερη ατμόσφαιρα, που αφήνει το “Motion”, ένα άλμπουμ ήρεμο, ήπιο, με τις μελωδίες να στάζουν... βραδέως και να εξελίσσονται μέσα σ’ ένα περιβάλλον, στο οποίον επικρατεί ο (παγωμένος έστω) λυρισμός.
Η διάδραση που υπάρχει ανάμεσα στους τρεις οργανοπαίκτες είναι πολύ καλή και αρκούντως παραγωγική, καθότι ο Villmow δεν αφήνει μόνον όλα τα περιθώρια στον πιανίστα του Storaas να αναπτύξει τις ποικίλες μελωδίες, αλλά δίνει πατήματα και στον Hegge να δείξει τις ικανότητές του, όταν το μπάσο βγαίνει «μπροστά» σε κομμάτια όπως το “Slow motion” για παράδειγμα.
Γλαφυρότατο επίσης το “December waltz”, με τα tracks “Open landscape two” και “Open landscape one”, που ανοίγουν και κλείνουν το άλμπουμ αντιστοίχως, να συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων όπου το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο επικρατεί, μέσα από τους κλυδωνισμούς και τις μετατροπές τής ωραίας οκτάμετρης μελωδίας.
Πολλοί μπορεί να ξέρουν τον κορυφαίο μπασίστα Anders Jormin (με εγγραφές στην ECM και αλλού), όμως και ο αδελφός του (πιανίστας βασικά) Christian Jormin έχει κι αυτός την ιστορία του, καθώς έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από πενήντα άλμπουμ, παίζοντας με πολλούς και διάφορους σχηματισμούς.
Παρά ταύτα, παρά την μεγάλη διαδρομή του, ο Christian Jormin δεν έχει ηχογραφήσει εκτενώς με πιάνο-τρίο, με αποτέλεσμα το πρόσφατο “See the Unseen” να είναι μόλις το δεύτερό του (είχε προηγηθεί το “Sol Salutis”, το 2004, με άλλη όμως line-up).
Σ’ αυτό το CD τον Christian Jormin, που έχει συνθέσει όλο το υλικό, και τα δέκα tracks, συνοδεύουν οι Magnus Bergström κοντραμπάσο και Adam Ross ντραμς. Έχουμε λοιπόν ένα κλασικό setting, στο οποίο δεν παρεμβάλλεται κανένα άλλο όργανο, από τους ίδιους ή άλλους (guests) μουσικούς, κανένα εφφέ, κανένα πρόσθετο, κανένα στουντιακό «κόλπο».
Ένα καθαρό λοιπόν άλμπουμ, με συνθέσεις, που προτείνουν δημιουργικά μελωδικά περιβάλλοντα, ήπια γενικώς, αλλά όχι «αποβουτυρωμένα», μέσα από τα οποία φέγγει μια αχτίδα πνευματικότητας, όχι «τραβηγμένης», αλλά σε κάθε περίπτωση ανιχνεύσιμης.
Είναι προϊόν των καραντινών το “See the Unseen”; Σίγουρα ναι – και αυτό φαίνεται-ακούγεται χωρίς να μας το λέει ο ίδιος ο Christian Jormin, στις liner notes του all paper sleeve. Και κάπως σαν αντίδραση σ’ αυτή την αφύσικη κατάσταση, που πριμοδοτεί την «απόσταση», το τρίο των Jormin / Bergström / Ross βρίσκεται εκεί για να γεφυρώσει αποστάσεις, για να προτάξει την επικοινωνία, την συμμετοχή και την προσφορά, σε μιαν εγγραφή και σ’ ένα σετ σκοπών που στοχεύουν, οπωσδήποτε, στο συναίσθημα, μέσα από μία cool και ανεπαίσθητη διαδικασία.
Επαφή: www.losenrecords.no
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου