Το Claudio Scolari Project είναι ένα ιταλικό συγκρότημα σύγχρονης jazz, σύγχρονης πειραματικής progressive jazz, το οποίον τώρα
κυκλοφορεί το πέμπτο άλμπουμ του. Ο τίτλος του είναι “Cosmology” [Principal Records, 2021] και
σ’ αυτό παίρνουν μέρος οι: Claudio Scolari πρώτο drum set,
προγραμματισμός, Daniele Cavalca δεύτερο drum set,
live synths, fender rhodes, πιάνο, Simone Scolari τρομπέτα και Michele Cavalca μπάσο. Το άλμπουμ
περιέχει δεκατρία tracks,
ηχογραφημένα τον Δεκέμβριο του 2020, όλα πρωτότυπα και όλα συνθέσεις των μελών
του συγκροτήματος (βασικά των Claudio Scolari και Daniele Cavalca).
Μερικά πράγματα είναι ολοφάνερα στο “Cosmology” από το πρώτο κιόλας άκουσμα.
Κατ’ αρχάς υπάρχει ένας υπερτονισμός του ρυθμικού τμήματος με μπάσο, συν δύο
ντραμ-σετ. Έπειτα υπάρχει ένας υπερτονισμός των πλήκτρων, καθώς οι δύο ντράμερ
χειρίζονται (και) ποικίλα keyboards.
Αυτά τα δύο βασικά μορφολογικά γνωρίσματα του setting των Claudio Scolari Project, λοιπόν, δεν μπορεί
να είναι –και δεν είναι– άμοιρα του τελικού ακροαματικού αποτελέσματος.
Χωρίς να έχουν κάποια πολύ ισχυρή σχέση με το funk, οι Ιταλοί παίζουν κοντά σ’ ένα στυλ eighties Miles Davis, ενώ, παράλληλα, οι υπαινιγμοί τους προς την electro-jazz των Toshinori Kondo & IMA ή και προς την electronic avant-jazz του Sun Ra δεν είναι επουδενί αμελητέες. Πέραν όμως από τις αναφορές και τις επιρροές, που συνδυάζονται βεβαίως και με τις «προσωπικές» καταδείξεις του γκρουπ, υπάρχει και κάτι άλλο που βγαίνει απ’ όλα.
Και αυτό είναι η συνθετική και εκτελεστική (εννοείται) επάρκεια των μελών των Claudio Scolari Project, που αναβιβάζει κάθε μεμονωμένο track, εντάσσοντάς το σ’ ένα «σύστημα» εκεί όπου το κάθε επόμενο έχει ανάγκη το προηγούμενό του. Υπό αυτήν την έννοια το “Cosmology” είναι ένα πολύ συμπαγές CD, με ακατάπαυστη ροή, ικανό να δημιουργήσει «τζαζικά» τετελεσμένα, με τις ultra εμπνευσμένες στιγμές του, οι οποίες πουθενά δεν χάνουν το μέτρο και τον μπούσουλα.
Έτσι λοιπόν σ’ ένα άλμπουμ τόσο ηχητικά όσο και συνθετικά συμπαγές είναι δύσκολο να επιλέξεις κάποια tracks ως απολύτως χαρακτηριστικά του ύφους του. Θα το επιχειρήσουμε όμως δίνοντας προτεραιότητα στα “Magnitude”, “Zenith”, “Aphelion” και “Collision”, δίχως, εννοείται, να υστερεί κάποιο από τα υπόλοιπα.
Εξαιρετικό ηλεκτρικό / ηλεκτρονικό τζαζ άλμπουμ, που θα ενθουσιάσει.
Επαφή: https://claudioscolariproject.bandcamp.com/album/cosmology
Χωρίς να έχουν κάποια πολύ ισχυρή σχέση με το funk, οι Ιταλοί παίζουν κοντά σ’ ένα στυλ eighties Miles Davis, ενώ, παράλληλα, οι υπαινιγμοί τους προς την electro-jazz των Toshinori Kondo & IMA ή και προς την electronic avant-jazz του Sun Ra δεν είναι επουδενί αμελητέες. Πέραν όμως από τις αναφορές και τις επιρροές, που συνδυάζονται βεβαίως και με τις «προσωπικές» καταδείξεις του γκρουπ, υπάρχει και κάτι άλλο που βγαίνει απ’ όλα.
Και αυτό είναι η συνθετική και εκτελεστική (εννοείται) επάρκεια των μελών των Claudio Scolari Project, που αναβιβάζει κάθε μεμονωμένο track, εντάσσοντάς το σ’ ένα «σύστημα» εκεί όπου το κάθε επόμενο έχει ανάγκη το προηγούμενό του. Υπό αυτήν την έννοια το “Cosmology” είναι ένα πολύ συμπαγές CD, με ακατάπαυστη ροή, ικανό να δημιουργήσει «τζαζικά» τετελεσμένα, με τις ultra εμπνευσμένες στιγμές του, οι οποίες πουθενά δεν χάνουν το μέτρο και τον μπούσουλα.
Έτσι λοιπόν σ’ ένα άλμπουμ τόσο ηχητικά όσο και συνθετικά συμπαγές είναι δύσκολο να επιλέξεις κάποια tracks ως απολύτως χαρακτηριστικά του ύφους του. Θα το επιχειρήσουμε όμως δίνοντας προτεραιότητα στα “Magnitude”, “Zenith”, “Aphelion” και “Collision”, δίχως, εννοείται, να υστερεί κάποιο από τα υπόλοιπα.
Εξαιρετικό ηλεκτρικό / ηλεκτρονικό τζαζ άλμπουμ, που θα ενθουσιάσει.
Επαφή: https://claudioscolariproject.bandcamp.com/album/cosmology
(Με αφορμή την αναφορά, στη σημερινή –5.3.2022– παρουσίαση του δίσκου του Dan Cavalca)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαμε πάρει το άλμπουμ "Cosmology", αφότου διαβάσαμε την ανάρτηση, και μας ενθουσίασε με τους υπέροχους αστρικούς τίτλους και την διακτινιστική μουσική. Στα "πεδία" του, ο Βουλκάνιος ειδικός, Mr.Spock, θα αποφαινόταν: "Fascinating!"