ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 462

7/9/2022
Το έχω ξαναγράψει. Το να με αποκαλεί κάποιος μελετητή, ερευνητή, συλλέκτη, αρχειοφύλακα κ.λπ. δεν με τιμά, με υποτιμά. Ιδίως όταν το κάνει συνάδελφος. Ορισμένοι θέλουν να με τοποθετούν κάπου αλλού από εκεί όπου είμαι, για δική τους εξυπηρέτηση.
Ο ερευνητής, ο μελετητής κ.λπ. οφείλει να δίνει σωστά και ακριβή στοιχεία, ενώ ο δημοσιογράφος, που δεν είναι μελετητής και ερευνητής ας κάνει και τα λάθη του, δεν τρέχει τίποτα. Είναι δικαιολογημένος.
Προσπαθούν να καλύψουν τα δικά τους νώτα, ξεχωρίζοντάς με, τοποθετώντας με κάπου πέρα, αλλού.
Θεωρώ τον εαυτό μου απλά και μόνον δημοσιογράφο, γραφιά, μουσικογραφιά (παρότι δεν γράφω μόνο για μουσική) και τίποτ’ άλλο. Είμαι ένας από εσάς (απευθύνομαι στους συναδέλφους), τους ανθρώπους που γράφουν και δημοσιεύουν επαγγελματικά. Τίποτ’ άλλο.
Ούτε το παίζω... ληξίαρχος με το να επιμένω σε μια ορθή χρονολογία, όταν διορθώνω το έτος θανάτου του Αλέξανδρου Πατσιφά. Άμα ήμουνα ληξίαρχος θα ήξερα και πώς λέγανε την μάνα του Πατσιφά, τον πατέρα του, το γένος της μάνας του κλπ. Το να ξέρεις πότε πέθανε ο Αλέξανδρος Πατσιφάς, ένας από τους κορυφαίους μουσικανθρώπους στην Ελλάδα, πληροφορώντας σωστά εκείνους που σε διαβάζουν, δεν σε καθιστά ληξίαρχο, ούτε ερευνητή, αλλά υπεύθυνο γραφιά (και μόνον).

6/9/2022
Πολύ μου αρέσει όταν για δύσκολους δίσκους, improv και τέτοια, που βάζω από το δισκορυχείον, παίρνω ελάχιστα λάικ. Έτσι πρέπει. Συγκινούμαι δε, όταν κάποιοι φίλοι κοινοποιούν αυτά τα «δύσκολα» ποστ, χωρίς να παίρνουν κανένα λάικ.
Σ’ αυτούς αφιερώνω το τραγούδι...
https://www.youtube.com/watch?v=Jysk4NnTQU4

6/9/2022
Τον Γιώργο Πάντζα, ως ηθοποιό, δεν τον έχω πάρει με καλό μάτι. Αν και ξεκίνησε (στο σινεμά) σε ρόλους κάπως ζεν πρεμιέ, έχοντας κάτι το... παριζιάνικο (ήταν και ωραίο παιδί), στην πορεία κύλησε προς κάτι λαϊκότερο, άνοστο επιθεωρησιακό, αδιάφορο και ανέμπνευστο.
Παρά ταύτα για τον ίδιον ως άτομο, όποτε τον άκουγα να μιλάει ή διάβαζα καμιά συνέντευξή του, σχημάτισα, μέσα στα χρόνια, άλλη γνώμη. Θετική.
Τώρα μαθαίνω πως έχει καταγωγή από την Κέρκυρα, με τον κερκυραίο πατέρα του, και ταλαιπωρημένο κομμουνιστή, να είναι και βραβευμένος ποιητής (με βιβλία κ.λπ.).
Σωστά τα λέει ο Γιώργος Πάντζας στην ΕφΣυν...
>>Η φασιστική Δεξιά είναι η ίδια από την εποχή του διχασμού, με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο, στη δικτατορία του Ι. Μεταξά, συνεχίζει με τις δωσιλογικές προδοτικές κυβερνήσεις της Κατοχής, στα καραμανλικά καθεστώτα του 1961, που ψήφισαν και τα δέντρα, τη δραπέτευση με το όνομα «Τριανταφυλλίδης» και την επάνοδό του ως «Καραμανλής», με τη μεσολάβηση του Αβέρωφ. Ενδιάμεσα υπήρξε η συνεργασία της Δεξιάς του Παναγιώτη Κανελλόπουλου με τους αποστάτες του Μητσοτάκη, που ανέτρεψαν τη νόμιμη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, αφού βέβαια πρώτα δωροδοκήθηκαν πλουσιοπάροχα και άνοιξαν την πόρτα για να έρθει η χούντα. Το ’81... η δημοκρατία άρχισε να λειτουργεί.<<
Όπως είχε πει και ο Ανδρέας Παπανδρέου ο Καραμανλής δεν έκανε τίποτ’ άλλο από το να ανασυντάξει την δεξιά (βασιλόφρονες, χουντικούς και καραμανλικούς), ανασυγκροτώντας το παραδοσιακό κράτος της δεξιάς, κατοχυρωμένο μέσα από ένα αυταρχικό σύνταγμα – το σύνταγμα της Νέας Δημοκρατίας.
Η «λύση Καραμανλή» δηλαδή είχε επιβληθεί κάπως σαν ο εκδημοκρατισμός της δικτατορίας. Αληθινή μεταπολίτευση βιώνει η χώρα, για πρώτη φορά, μετά το 1981...

6/9/2022
Αυτό το κείμενο, που βάζω στο λινκ, το είχα γράψει το 2016, για τα 50 χρόνια από το «Φορτηγό» του Σαββόπουλου.
Δεν ξέρω αν ήμουν ο πρώτος που είχε συνδέσει τον Σαββόπουλο με τον Γιώργο Μανιάτη σε κείμενο τα τελευταία χρόνια (δεν έχει και κάποια ιδιαίτερη σημασία αυτό), αλλά ο Χριστόφορος Κάσδαγλης αυτό το κείμενο διάβασε (το λέει και ο ίδιος), για να γράψει το σχετικό κεφάλαιο στο βιβλίο του «Βρώμικο Ψωμί».
Μην νομίζετε ότι όταν έγραψα την κριτική στο βιβλίο του Κάσδαγλη κάθισα και ψείρισα τα πάντα. Αυτή είναι δουλειά ενός επιμελητή, που πρέπει να πληρωθεί. Δεν θα κάνω εγώ, τζάμπα, τον επιμελητή του Κάσδαγλη! Λέω όμως πως στο κεφάλαιο αυτό υπάρχουν δύο τουλάχιστον λάθη, τα οποία δεν ανέφερα στο κείμενο στο LiFO.gr (με την κριτική στο βιβλίο του).
Κατ’ αρχάς ο Μανιάτης δεν πέθανε το 2019, όπως γράφει ο Κάσδαγλης, αλλά το 2018, ενώ έχει «σκοτώσει» κιόλας το επώνυμο του Γιάννη Μ. Καλιόρη, γράφοντάς τον «Καλλιώρη»!

Έχοντας διαβάσει στο κείμενό μου για το «Φορτηγό» (που είχε δημοσιευθεί στο LiFO.gr, στις 29 Νοε. 2016) τα σχετικά περί Σαββόπουλου και Μανιάτη, η Ναταλί Χατζηαντωνίου είχε ρωτήσει σχετικώς τον Διονύση Σαββόπουλο, σε μια συνέντευξη, που είχε δημοσιευθεί επίσης στο LiFO.gr στις 22 Δεκ. 2016:
>>— Μετά την κυκλοφορία του «Φορτηγού», ο Γιώργος Μανιάτης έγραφε για εσάς στην «Ελευθερία»: «... Απομένει να δούμε ποια πίστη θα ασπαστεί: του Χριστού ή του Βαραββά». Τελικώς, ποια πίστη ασπαστήκατε;<<
Μόνο που η αγαπητή Ναταλί είναι προχειρογράφος σε αυτά τα θέματα και δεν είχε προσέξει πως ο Μανιάτης αυτά τα είχε πει στην «Ελευθερία» στις 14 Απρ. 1966 (το γράφω στο δικό μου κείμενο), πολύ πριν κυκλοφορήσει το «Φορτηγό» (22 Νοε. 1966).
Ο Κάσδαγλης να ξέρει πως η Χατζηαντωνίου ρώτησε τον Σαββόπουλο για τον Μανιάτη, επειδή είχε διαβάσει τα σχετικά πριν, στο δικό μου άρθρο. Δεν είχε κάνει την ερώτηση από δική της έρευνα.
Ακόμη και όταν σε διαβάζουν κάποιοι και αντιγράφουν αυτά που λες είναι «αλλού» και τα αναπαράγουν με ανακρίβειες και λάθη. Φοβερές καταστάσεις...
https://www.lifo.gr/culture/music/dionysis-sabbopoylos-50-hronia-apo-fortigo

6/9/2022
Όλος αυτός ο μπουχός, που έχει σηκωθεί με τον Βραζιλιάνο του Ολυμπιακού είναι βγαλμένος από τις πιο σκοτεινές εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τα σχέδια της χούντας (και τον αλήστου μνήμης Ασλανίδη) να θέσει υπό τον έλεγχό της ένα εκτός ελέγχου (όπως πρέπει από την φύση του να είναι) λαοφιλές άθλημα, παραδίδοντάς το αύτανδρο στην λματ (εφοπλιστές κ.λπ.) και βεβαίως από τον εγκληματικό εναγκαλισμό του αθλήματος με τους νέους θατσερο-ρηγκανικούς ολιγάρχες και μιντιακούς απατεώνες εποχής Κοσκωτά.

5/9/2022
Μπάσκετ (και ποδόσφαιρο) δεν παρακολουθώ καθόλου, ούτε από TV, ούτε από πουθενά, εδώ και πολλά χρόνια. Παρότι μέχρι τα 35 μου πήγαινα και στα γήπεδα, κι έχω παρακολουθήσει live, πάμπολλους αγώνες, σήμερα όλα αυτά δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Βασικά, σιχαίνομαι τον σύγχρονο πρωταθλητισμό (όχι τον αθλητισμό).
Φαίνεται πως ζήλεψα, όμως, και είδα 5-10 λεπτά από τον αγώνα της Εθνικής Μπάσκετ με την Ιταλία. Και κάπως έτσι άκουσα πως ανάμεσα στους διεθνείς υπάρχουν και κάποιοι με τα επώνυμα Παπανικολάου, Παπαπέτρου και Λαρεντζάκης.
Για κάποια δευτερόλεπτα θόλωσα, σάστισα, γιατί, αυτά τα επώνυμα αφορούσαν και σε παλαιούς μπασκετμπολίστες τους οποίους έβλεπα παλιά είτε στα γήπεδα, είτε διάβαζα γι’ αυτούς, και κάπως έτσι νόμισα πως έβλεπα μπάσκετ του ’90 ή και πιο παλιό.
Θυμήθηκα τον Δημήτρη Παπανικολάου από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, τον Αργύρη Παπαπέτρου από Παναθηναϊκό και Απόλλωνα Πατρών και βεβαίως τον Αίαντα Λαρεντζάκη από την μεγάλη ΑΕΚ του 1968 (με Σλάβια κ.λπ.). Και κάπως έτσι το έπαθα, κατά μίαν έννοια, το ντεζαβού μου...
Εν τω μεταξύ είδα για πρώτη φορά και τον Αντετοκούνμπο. Ο άνθρωπος έχει φοβερά σωματικά-αθλητικά προσόντα, αλλά ο ρόλος του Γκάλη (που κατέβαζε και μπάλα φυσικά, όταν δεν την κατέβαζε ο Γιαννάκης) δεν του πάει στην Εθνική. Έτσι νομίζω. Άσε δηλαδή που σαν μακρινός σουτέρ δεν κάνει. Άμα θες να παίζεις και έξω από τα 6,25 πρέπει να έχεις τρίποντο. Αλλιώς παίξε «τεσσάρι», «πεντάρι». Μου άρεσε πολύ κι αυτός ο Dorsey, που επίσης πρώτη φορά τον είδα. Με την σταυρωτή του ντρίπλα σε εκθέτει.
[Κι ένα τελευταίο. Αν υπήρχαν σήμερα... Κώστας Δεληκάρης, Γιάννης Δομάζος, Τάκης Κούδας μπορεί να έβλεπα και ποδόσφαιρο]

5/9/2022
Μια ερώτηση για τους «σαββοπουλικούς» ή όποιον άλλον ή άλλη. Στο τέλος στο "λα λα λα", μετά το 2:20, ακούγεται η Δόμνα Σαμίου ή όχι; Ποια είναι η γνώμη σας; Στον δίσκο πάντως, στο 45άρι, αναφέρεται μόνο «Διονύσης Σαββόπουλος και Παιδική Χορωδία»...
https://www.youtube.com/watch?v=RqluJwS01dQ

5/9/2022
>>Άδωνις: Έρχεται ο πιο δύσκολος χειμώνας απο το 1942<<
Και το 1942 το ίδιο έλεγαν οι γκεσταπίτες, οι μαυραγορίτες και οι δωσίλογοι... πως θα ήταν ο χειρότερος χειμώνας από το 1492.

2/9/2022
Εσείς που διασκευάζετε παλιά τραγούδια, αν δεν έχετε τα κότσια να κάνετε τέτοια διασκευή... καθίστε στ' αυγά σας και ασχοληθείτε με τα δικά σας.
[ο Φώτης Ιωαννάτος, ο αδελφός της αείμνηστης Αγγελικής, με διαδρομή, που ξεκινάει από τα συγκροτήματα του '60]
https://www.youtube.com/watch?v=w1_ktxApKIQ