Είναι γνωστό σε όλους πως η «μεταλλική» σκηνή στην Ελλάδα
είναι και άξια, σε ποιότητα και πολυπληθής, σε ποσότητα. Παντού, σε κάθε μεριά
της χώρας, υπάρχουν «μεταλλικά» γκρουπ, που παίζουν live, που ηχογραφούν και που γνωρίζουν
επιτυχία ή και μεγάλη επιτυχία εδώ και στο εξωτερικό. Τα ελληνικά γκρουπ, όπως
το έχουμε ξανασημειώσει εδώ κι άλλες φορές, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα
μεγάλα ονόματα του εξωτερικού (σε επίπεδο συνθέσεων, παιξιμάτων και παραγωγής)
και αυτό το αναγνωρίζουν οι πάντες – και εδώ, και έξω.
Τα λέμε αυτά με αφορμή τις δύο δουλειές των Afterimage από την Ερμούπολη της Σύρου. Το πρόσφατο “II: Beyond Horizons Infinite” και το παλαιότερο “Traveler in Crystal Visions”, που έφθασαν εσχάτως στα χέρια μας...
AFTERIMAGE: II: Beyond Horizons Infinite [Steel Gallery Records, 2022]
Πρόκειται για το δεύτερο CD των Afterimage, που κυκλοφόρησε στις αρχές του καλοκαιριού και που έχει τίτλο “II: Beyond Horizons Infinite”. Σήμερα Afterimage είναι οι: Chris Papadakis φωνή, στίχοι, Kostas Moiragias ντραμς, Petros Printezis κιθάρες, James “Cook” Mageiras κιθάρες, Jason Manousos κιθάρες και Petros Vasiliadis μπάσο, πλήκτρα.
Το άλμπουμ, που έχει περάσει από διάφορα στούντιο (σε Ερμούπολη, Αθήνα και Θεσσαλονίκη), σε όλα τα στάδια της παραγωγής, αποτελεί μία εξαίρετη progressive, power-metal, πρόταση, η οποία εντυπωσιάζει, όχι κατά τόπους, αλλά συνολικώς, με το υψηλό επίπεδό της προς πάσα κατεύθυνση.
Ξεκινώντας από τον frontman Chris Papadakis θα λέγαμε αμέσως και από την πρώτη στιγμή πως ξεχωρίζει για τα ιδιόμορφα φωνητικά του, που ανακαλούν στην μνήμη τον Geddy Lee των Rush – κάτι που δίνει αμέσως μια ταυτότητα στους Afterimage. Έπειτα είναι τα λόγια των τραγουδιών (ξανά από τον Papadakis), που είναι ποιητικά-φιλοσοφικά, και που ταιριάζουν ωραία με το γενικότερο ύφος και τα μουσικά passages.
Έπειτα έχουμε τους τρεις κιθαρίστες (Printezis, Mageiras, Manousos), που συνεργάζονται άψογα, συνδυάζοντας επικά παιξίματα, με κάπως πιο «χαμηλόφωνα», έως και ακουστικά, δημιουργώντας όλο εκείνο το lead περιβάλλον, που χαρακτηρίζει απ’ άκρη σ’ άκρη τα κομμάτια – είτε με τα «μονήρη» σόλο, είτε με τα riffs, είτε με τους «τοίχους».
Τέλος υπάρχει το μπάσο-ντραμς (Vasiliadis, Moiragias), που κινείται όπως πρέπει, φτιάχνοντας δυναμικές και συνάμα περίτεχνες και ευλύγιστες βάσεις, προκειμένου να πατήσουν επάνω τα κομμάτια, πριν αυτά απογειωθούν.
Όλα αυτά, κοντολογίς, μεταφράζονται σε μια σειρά από τραγούδια που κυλάνε με τέλεια ροή, χωρίς την παραμικρή κοιλιά, χωρίς το παραμικρό «τράβηγμα», με το “Talisman” ή με το “Morgana” απλώς να ταρακουνούν και να εντυπωσιάζουν – δίχως, στην πράξη, κάποιο κομμάτι να υπολείπεται ή να ακούγεται κάπως «λιγότερο».
Θα το χαρακτηρίζαμε φοβερό το “II: Beyond Horizons Infinite” των Afterimage, αν δεν ξέραμε πως αυτή η λέξη είναι πλέον «κοινός τόπος» για την εγχώρια «μεταλλική» σκηνή, περιγράφοντας απλώς το αυτονόητο.
AFTERIMAGE: Traveler in Crystal Visions [Steel Gallery Records, 2018]
Η πρώτη κυκλοφορία των Afterimage, το “Traveler in Crystal Visions”, προέρχεται από το 2018. Κι αυτό έκδοση της Steel Gallery Records από την Θεσσαλονίκη, εμφανίζοντας, όμως, μία κάπως διαφορετική line-up του γκρουπ (πενταμελή αντί για εξαμελή).
Υπάρχουν λοιπόν οι Papadakis, Moiragias και Printezis, με τους Andreas Hatziioannou κιθάρες και Sideris Dalezios μπάσο, να συμπληρώνουν την πεντάδα.
Και εδώ τα βασικά γνωρίσματα του ήχου των Afterimage, έτσι όπως παρουσιάζονται αυτά στο εφετινό “II: Beyond Horizons Infinite” υπάρχουν, απλώς η παραγωγή είναι κάπως πιο «σκληρή» και λιγότερο ραφιναρισμένη – με αποτέλεσμα το συνολικό άκουσμα να είναι διαφορετικό.
Σίγουρα υπάρχουν «μεταλλικοί» fans, που μπορεί να γουστάρουν πιο πολύ τις πιο aggressive εγγραφές και λιγότερο τις ραφιναρισμένες, αλλά αυτό, στην βάση του, δεν σημαίνει κάτι, από την στιγμή που οι συνθέσεις παραμένουν, πάντα, το ίδιο καλές, και με τις ίδιες ποιότητες στα βασικά ζητήματα.
Από ’κει και πέρα καλόν είναι τα άλμπουμ να διαφέρουν μεταξύ μας, σε σημεία, καθότι αυτό σημαίνει εξέλιξη, εμπειρία και τα λοιπά.
Ακούγοντας, λοιπόν, το “Traveler in Crystal Visions” αντιλαμβάνεσαι όλες τις ποιότητες των Afterimage, ενώ αντιλαμβάνεσαι αμέσως πως το συγκρότημα δεν θα μπορούσε παρά να είχε την εξέλιξη που είχε.
Μου άρεσαν διάφορα κομμάτια και από εδώ (“Control”, “Connection missing” κ.λπ,), κομμάτια που γενικώς ανήκουν στο ύφος του power metal, χωρίς βεβαίως τις κιμπορντικές προγκρεσιβιές της πιο νέας εγγραφής, αλλά με την ίδια επιμέλεια σε πολλά από τα επιμέρους θέματα.
Επαφή: www.steelgallery.com, www.afterimageweb.bandcamp.com
Τα λέμε αυτά με αφορμή τις δύο δουλειές των Afterimage από την Ερμούπολη της Σύρου. Το πρόσφατο “II: Beyond Horizons Infinite” και το παλαιότερο “Traveler in Crystal Visions”, που έφθασαν εσχάτως στα χέρια μας...
AFTERIMAGE: II: Beyond Horizons Infinite [Steel Gallery Records, 2022]
Πρόκειται για το δεύτερο CD των Afterimage, που κυκλοφόρησε στις αρχές του καλοκαιριού και που έχει τίτλο “II: Beyond Horizons Infinite”. Σήμερα Afterimage είναι οι: Chris Papadakis φωνή, στίχοι, Kostas Moiragias ντραμς, Petros Printezis κιθάρες, James “Cook” Mageiras κιθάρες, Jason Manousos κιθάρες και Petros Vasiliadis μπάσο, πλήκτρα.
Το άλμπουμ, που έχει περάσει από διάφορα στούντιο (σε Ερμούπολη, Αθήνα και Θεσσαλονίκη), σε όλα τα στάδια της παραγωγής, αποτελεί μία εξαίρετη progressive, power-metal, πρόταση, η οποία εντυπωσιάζει, όχι κατά τόπους, αλλά συνολικώς, με το υψηλό επίπεδό της προς πάσα κατεύθυνση.
Ξεκινώντας από τον frontman Chris Papadakis θα λέγαμε αμέσως και από την πρώτη στιγμή πως ξεχωρίζει για τα ιδιόμορφα φωνητικά του, που ανακαλούν στην μνήμη τον Geddy Lee των Rush – κάτι που δίνει αμέσως μια ταυτότητα στους Afterimage. Έπειτα είναι τα λόγια των τραγουδιών (ξανά από τον Papadakis), που είναι ποιητικά-φιλοσοφικά, και που ταιριάζουν ωραία με το γενικότερο ύφος και τα μουσικά passages.
Έπειτα έχουμε τους τρεις κιθαρίστες (Printezis, Mageiras, Manousos), που συνεργάζονται άψογα, συνδυάζοντας επικά παιξίματα, με κάπως πιο «χαμηλόφωνα», έως και ακουστικά, δημιουργώντας όλο εκείνο το lead περιβάλλον, που χαρακτηρίζει απ’ άκρη σ’ άκρη τα κομμάτια – είτε με τα «μονήρη» σόλο, είτε με τα riffs, είτε με τους «τοίχους».
Τέλος υπάρχει το μπάσο-ντραμς (Vasiliadis, Moiragias), που κινείται όπως πρέπει, φτιάχνοντας δυναμικές και συνάμα περίτεχνες και ευλύγιστες βάσεις, προκειμένου να πατήσουν επάνω τα κομμάτια, πριν αυτά απογειωθούν.
Όλα αυτά, κοντολογίς, μεταφράζονται σε μια σειρά από τραγούδια που κυλάνε με τέλεια ροή, χωρίς την παραμικρή κοιλιά, χωρίς το παραμικρό «τράβηγμα», με το “Talisman” ή με το “Morgana” απλώς να ταρακουνούν και να εντυπωσιάζουν – δίχως, στην πράξη, κάποιο κομμάτι να υπολείπεται ή να ακούγεται κάπως «λιγότερο».
Θα το χαρακτηρίζαμε φοβερό το “II: Beyond Horizons Infinite” των Afterimage, αν δεν ξέραμε πως αυτή η λέξη είναι πλέον «κοινός τόπος» για την εγχώρια «μεταλλική» σκηνή, περιγράφοντας απλώς το αυτονόητο.
AFTERIMAGE: Traveler in Crystal Visions [Steel Gallery Records, 2018]
Η πρώτη κυκλοφορία των Afterimage, το “Traveler in Crystal Visions”, προέρχεται από το 2018. Κι αυτό έκδοση της Steel Gallery Records από την Θεσσαλονίκη, εμφανίζοντας, όμως, μία κάπως διαφορετική line-up του γκρουπ (πενταμελή αντί για εξαμελή).
Υπάρχουν λοιπόν οι Papadakis, Moiragias και Printezis, με τους Andreas Hatziioannou κιθάρες και Sideris Dalezios μπάσο, να συμπληρώνουν την πεντάδα.
Και εδώ τα βασικά γνωρίσματα του ήχου των Afterimage, έτσι όπως παρουσιάζονται αυτά στο εφετινό “II: Beyond Horizons Infinite” υπάρχουν, απλώς η παραγωγή είναι κάπως πιο «σκληρή» και λιγότερο ραφιναρισμένη – με αποτέλεσμα το συνολικό άκουσμα να είναι διαφορετικό.
Σίγουρα υπάρχουν «μεταλλικοί» fans, που μπορεί να γουστάρουν πιο πολύ τις πιο aggressive εγγραφές και λιγότερο τις ραφιναρισμένες, αλλά αυτό, στην βάση του, δεν σημαίνει κάτι, από την στιγμή που οι συνθέσεις παραμένουν, πάντα, το ίδιο καλές, και με τις ίδιες ποιότητες στα βασικά ζητήματα.
Από ’κει και πέρα καλόν είναι τα άλμπουμ να διαφέρουν μεταξύ μας, σε σημεία, καθότι αυτό σημαίνει εξέλιξη, εμπειρία και τα λοιπά.
Ακούγοντας, λοιπόν, το “Traveler in Crystal Visions” αντιλαμβάνεσαι όλες τις ποιότητες των Afterimage, ενώ αντιλαμβάνεσαι αμέσως πως το συγκρότημα δεν θα μπορούσε παρά να είχε την εξέλιξη που είχε.
Μου άρεσαν διάφορα κομμάτια και από εδώ (“Control”, “Connection missing” κ.λπ,), κομμάτια που γενικώς ανήκουν στο ύφος του power metal, χωρίς βεβαίως τις κιμπορντικές προγκρεσιβιές της πιο νέας εγγραφής, αλλά με την ίδια επιμέλεια σε πολλά από τα επιμέρους θέματα.
Επαφή: www.steelgallery.com, www.afterimageweb.bandcamp.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου