Ο ντράμερ Γιάννης Ηλιάκης (Yiannis Iliakis) μας είναι γνωστός,
βασικά από τους «αυτοσχεδιαστικούς» Outward Bound, όπως και από τους progsters Ciccada. Εσχάτως, δε, γνωρίσαμε
τον Γ. Ηλιάκη και ως μέλος των Rabbit’s Eye (δες review από 10
Ιουν. 2022).
Με μικρή προσωπική δισκογραφία ο Γιάννης Ηλιάκης κάνει τώρα το ντεμπούτο του στο βινύλιο, μέσω του γερμανικού άλμπουμ του “Mountain Mouth” [Equinox Records, 2022]. Σ’ αυτό το mini-LP, που κυκλοφορεί σε 150 αριθμημένα αντίτυπα, ο Γ. Ηλιάκης παρουσιάζει πέντε συνθέσεις του. Δύο στην πρώτη πλευρά του δίσκου και τρεις στην δεύτερη.
Ο Γιάννης Ηλιάκης δεν είναι μόνον ντράμερ. Μπορεί τα ντραμς να είναι το βασικό όργανό του, αλλά χειρίζεται ακόμη διάφορα πλήκτρα, ηλεκτρονικά κ.λπ. Μπορεί, έτσι, να... αποταθεί στον εαυτό του και μόνον, δημιουργώντας και προτείνοντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Και αυτό κάνει στο “Mountain Mouth”, έναν δίσκο, που, χονδρικώς θα τον αποκαλούσαμε... ηλεκτρονικής μουσικής. Επειδή, όμως, ο όρος electronic music είναι πλέον τελείως ασαφής, θα επιχειρήσουμε, στην συνέχεια, να τον προσδιορίσουμε καλύτερα...
Το πρώτο κομμάτι, το “Mountainmouth” είναι έντονο, ηλεκτρονικό, με ντραμς και πλήκτρα.
«Σπάει» κάπου, αλλά η βασική λογική του είναι το house και τούτο δίχως να είναι στενά «ντανσική»
(η λογική του). Εν τω μεταξύ όσο κυλάει το track και όσο φθάνει προς το τέλος του
γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον.
Στο “Carbonated soap”, που ολοκληρώνει την πλευρά, η χορευτικόττητα μπορεί να είναι ένα πρώτο δεδομένο, κυρίαρχο μάλιστα, αλλά στην διαδρομή του το κομμάτι περνάει και από διάφορα άλλα στάδια (πιο synth / pop-rock, πιο atmospheric κ.λπ.). Ευχάριστο το δίχως άλλο.
Το πρώτο κομμάτι της δεύτερης πλευράς αποκαλείται “Infected walkman” και είναι περισσότερο prog, παρά ό,τι άλλο. Electronic-prog εννοούμε, και αρκετά προχωρημένο (αν και σε συμφωνία φάσης με κάποιες ιστορικές αναφορές του). Δεν θέλω να πω τι ακριβώς ανακαλούν στην μνήμη μου, αλλά γενικώς θα πω. Mid-seventies και πέρα... ιταλική ηλεκτρονική σκηνή. Ενδιαφέρον, οπωσδήποτε.
Με το “Sad plants” περνάμε τώρα σε κάτι άλλο, και εν πολλοίς διαφορετικό. Το beat είναι αργό εδώ, τα πλήκτρα εμφανίζουν μια ωραία και κάπως dark μελωδία (θυμηθείτε τους Goblin ας πούμε), με το cinematic χαρακτηριστικό βασικά να κυριαρχεί. Ωραίο track, με μια υποχθόνια romance, που μπορεί και σε «ταξιδεύει».
Το mini-LP “Mountain Mouth” του Γιάννη Ηλιάκη θα ολοκληρωθεί με το “Exodus denied”, ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον track, ίσως το πιο ενδιαφέρον του δίσκου, περισσότερο πειραματικό, με συνεχή breaks (γεμίσματα) από ήχους synths ή τύπου-synths και με διαρκείς ανατροπές. Μπορεί αν διαρκεί λίγο (2:29), αλλά, στην πράξη, λόγω των συνεχών μεταλλαγών του, νοιώθεις να επεκτείνεται πολύ περισσότερο στο χρόνο.
Μία διαφορετική πρόταση λοιπόν από τον Γιάννη Ηλιάκη, που μπορεί να περικλείει αυθόρμητα και progressive στοιχεία (σχετικά με τις παρουσίες του στους Outward Bound και στους Ciccada), αλλά το πλαίσιο, μέσα στο οποίον τα τοποθετεί, είναι τελείως διαφορετικό.
Επαφή: https://equinoxrecords.bandcamp.com/album/mountainmouth
Με μικρή προσωπική δισκογραφία ο Γιάννης Ηλιάκης κάνει τώρα το ντεμπούτο του στο βινύλιο, μέσω του γερμανικού άλμπουμ του “Mountain Mouth” [Equinox Records, 2022]. Σ’ αυτό το mini-LP, που κυκλοφορεί σε 150 αριθμημένα αντίτυπα, ο Γ. Ηλιάκης παρουσιάζει πέντε συνθέσεις του. Δύο στην πρώτη πλευρά του δίσκου και τρεις στην δεύτερη.
Ο Γιάννης Ηλιάκης δεν είναι μόνον ντράμερ. Μπορεί τα ντραμς να είναι το βασικό όργανό του, αλλά χειρίζεται ακόμη διάφορα πλήκτρα, ηλεκτρονικά κ.λπ. Μπορεί, έτσι, να... αποταθεί στον εαυτό του και μόνον, δημιουργώντας και προτείνοντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Και αυτό κάνει στο “Mountain Mouth”, έναν δίσκο, που, χονδρικώς θα τον αποκαλούσαμε... ηλεκτρονικής μουσικής. Επειδή, όμως, ο όρος electronic music είναι πλέον τελείως ασαφής, θα επιχειρήσουμε, στην συνέχεια, να τον προσδιορίσουμε καλύτερα...
Στο “Carbonated soap”, που ολοκληρώνει την πλευρά, η χορευτικόττητα μπορεί να είναι ένα πρώτο δεδομένο, κυρίαρχο μάλιστα, αλλά στην διαδρομή του το κομμάτι περνάει και από διάφορα άλλα στάδια (πιο synth / pop-rock, πιο atmospheric κ.λπ.). Ευχάριστο το δίχως άλλο.
Το πρώτο κομμάτι της δεύτερης πλευράς αποκαλείται “Infected walkman” και είναι περισσότερο prog, παρά ό,τι άλλο. Electronic-prog εννοούμε, και αρκετά προχωρημένο (αν και σε συμφωνία φάσης με κάποιες ιστορικές αναφορές του). Δεν θέλω να πω τι ακριβώς ανακαλούν στην μνήμη μου, αλλά γενικώς θα πω. Mid-seventies και πέρα... ιταλική ηλεκτρονική σκηνή. Ενδιαφέρον, οπωσδήποτε.
Με το “Sad plants” περνάμε τώρα σε κάτι άλλο, και εν πολλοίς διαφορετικό. Το beat είναι αργό εδώ, τα πλήκτρα εμφανίζουν μια ωραία και κάπως dark μελωδία (θυμηθείτε τους Goblin ας πούμε), με το cinematic χαρακτηριστικό βασικά να κυριαρχεί. Ωραίο track, με μια υποχθόνια romance, που μπορεί και σε «ταξιδεύει».
Το mini-LP “Mountain Mouth” του Γιάννη Ηλιάκη θα ολοκληρωθεί με το “Exodus denied”, ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον track, ίσως το πιο ενδιαφέρον του δίσκου, περισσότερο πειραματικό, με συνεχή breaks (γεμίσματα) από ήχους synths ή τύπου-synths και με διαρκείς ανατροπές. Μπορεί αν διαρκεί λίγο (2:29), αλλά, στην πράξη, λόγω των συνεχών μεταλλαγών του, νοιώθεις να επεκτείνεται πολύ περισσότερο στο χρόνο.
Μία διαφορετική πρόταση λοιπόν από τον Γιάννη Ηλιάκη, που μπορεί να περικλείει αυθόρμητα και progressive στοιχεία (σχετικά με τις παρουσίες του στους Outward Bound και στους Ciccada), αλλά το πλαίσιο, μέσα στο οποίον τα τοποθετεί, είναι τελείως διαφορετικό.
Επαφή: https://equinoxrecords.bandcamp.com/album/mountainmouth
Εφυγε και ο τεραστιος Pharoah Sanders
ΑπάντησηΔιαγραφή