GORDON GRDINA’S NOMAD TRIO σημείο βρασμού

Ο καναδός συνθέτης, αυτοσχεδιαστής, κιθαρίστας και ουτίστας Gordon Grdina βρίσκεται σε δημιουργική έξαρση. Βασικά, τού έχει λύσει τα χέρια το δικό του label Attaboygirl Records – αλλά όχι μόνο, γιατί ηχογραφεί και αλλού. Εννοείται πως ο Grdina τρέχει παραλλήλως διάφορα projects, προσανατολίζοντας, όμως, τα ενδιαφέροντά του, συχνά, και προς την κατεύθυνση του trio.
[Ίσως θυμούνται οι φίλοι μας πως τους προηγούμενους μήνες γράψαμε για τα έξοχα “The Music of Tim Berne / Oddly Enough” (προσωπικό του) και “Night’s Quietest Hour”, με τους Gordon Grdina’s Haram, αμφότερα στην Attaboygirl].
Εσχάτως, λοιπόν, ο καναδός μουσικός κυκλοφόρησε ακόμη δύο CD, και τα δύο ηχογραφημένα με trios, που έρχονται να πλασαριστούν μεταξύ των πολύ ενδιαφερουσών κυκλοφοριών της χρονιάς.
Εδώ θα ασχοληθούμε με το πρώτο απ’ αυτά, το “Boiling Point” [Astral Spirits, 2022], το οποίον υπογράφουν οι Gordon Grdina’s Nomad Trio. 

Κατ’ αρχάς να πούμε πως το “Boiling Point” είναι το δεύτερο άλμπουμ του γκρουπ, μετά το φερώνυμο CD, στην Skirl Records, το 2020 (δες και την σχετική δισκοκριτική, από τις 31 Ιαν. 2020), με την σύνθεση του trio να παραμένει βεβαίως σταθερή – δηλαδή Gordon Grdina κιθάρα, ούτι, Matt Mitchell πιάνο και Jim Black ντραμς (ο Black είναι ένας ντράμερ με άπειρες συνεργασίες και με δισκογραφία δεκάδων άλμπουμ, και ο Mitchell ένας πιανίστας, που, τα τελευταία 20 χρόνια, δείχνει μεγάλη και σοβαρή δραστηριότητα).
Το “Boiling Point” περιέχει έξι tracks, όλα συνθέσεις του Gordon Grdina, έχοντας συνολική διάρκεια λίγο μεγαλύτερη από 48 λεπτά.
Θα αποκαλούσαμε τούτη την ηχογράφηση του Grdina... δύσκολη και απαιτητική. Απαιτητική κατ’ αρχάς για τους ίδιους τους μουσικούς του γκρουπ, και περαιτέρω για τους ακροατές.
Βεβαίως, επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με άτομα-μουσικάρες το «απαιτητική» για το ίδιο το trio δεν σημαίνει κάτι. Μπορεί τα κομμάτια να είναι σύνθετα, μπορεί οι αρμονίες να είναι παράξενες, μπορεί οι μελωδίες να φαίνονται κάπως... ηφαιστειογενείς, μπορεί από ρυθμικής άποψης το “Boling Point” να μοιάζει με... εργαστήρι παραγωγής (ρυθμών), όμως και σε κάθε περίπτωση όλα αυτά είναι... βούτυρο στο ψωμί, για τους Grdina, Mitchell και Black. Και δεν είναι μόνον η επιδεικνυόμενη άνεση, φυσικά, μα και το δέσιμο του trio, και φυσικά το οριστικό αποτέλεσμα, που είναι ογκώδες, δυναμικό, στιβαρό και ουσιαστικό.
Εντάξει, (και) ακροατές με εμπειρία σε τέτοιου τύπου μουσικές δεν θα έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα στην παρακολούθηση του “Boiling Point” – πόσω μάλλον, όταν εδώ υπάρχουν tracks σαν το 10λεπτο “Shibuya” ή σαν το 13λεπτο “Cali-lacs”, με την εισαγωγή στο ούτι και την γενικότερη ethnic-improv-jazz εξέλιξη, που είναι ικανά να συναρπάσουν. 
Επαφή: www.gordongrdina.bandcamp.com, www.astralspirits.bandcamp.com