οι MAGALÍ SARE & MANEL FORTIÀ σε μία ιδιαίτερη ηχογράφηση, που κινείται σε jazz και folk περιοχές

Όπως έχουμε ξαναγράψει ο Manel Fortià (γενν. 1984) είναι ένας καταλανός συνθέτης και κοντραμπασίστας, μία υπολογίσιμη δύναμη της ευρύτερης ισπανικής σκηνής. Τούτο το λέμε έχοντας κατά νου και την δισκογραφία του, μα και την επικοινωνία του στο πάλκο με μουσικούς σαν τους Dave Liebman, Chris Cheek, Ari Hoenig, Arturo O'Farrill, Stéphane Belmondo κ.ά. Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του Manel Fortià αποκαλείται “re.tornar” [Segell Microsxopi, 2023] και γίνεται σε συνεργασία βασικά με την τραγουδίστρια Magalí Sare (γενν. 1991). 

Στο CD αυτό ο Fortià χειρίζεται κοντραμπάσο, μπάσο ukulele και μικρά κρουστά, ενώ η Sare εκτός από το να τραγουδά, παίζει επίσης φλάουτο και μικρά κρουστά. Περαιτέρω στο άλμπουμ συμμετέχει και ο David Domínguez σε κρουστά (στα επτά από τα δέκα tracks), οπότε δεν θα ήταν άτοπο αν συζητούσαμε για ένα κάπως ιδιόμορφο trio, που κινείται σε jazz και folk περιοχές – δηλαδή σ’ έναν συνδυασμό τους.
Ας πούμε λοιπόν πως το ρεπερτόριο των Sare και Fortià περιλαμβάνει σκοπούς του Carlos Gardel, του Enrique Santos Discépolo (έξοχο το “Cambalache”), του Caco Velho, της Consuelo Velazquez, του Antonio Carlos Jobim και άλλων, μαζί με παραδοσιακά (το “Roseret” από την Μινόρκα, το εκπληκτικό πορτογαλικό “Senhora do almortão”) και παγκόσμια τραγούδια σαν το “Guantanamera”.
Άρα υπάρχει ποικιλία και διάθεση για λελογισμένο πειραματισμό, καθώς το μπάσο του Fortià κάνει έξοχη δουλειά δημιουργώντας, συνεχώς, ένα δυνατό υπόστρωμα, άλλοτε καταιγιστικό και άλλοτε περισσότερο χαμηλών τόνων, πάνω στο οποίο επικάθονται η εύπλαστη (και κατά τόπους εντυπωσιακή) φωνή της Sare και βεβαίως τα κρουστά – που είναι εξόχως καθοριστικά, σε σχέση με τον συνολικότερο ήχο του δίσκου.
Φαινομενικώς ένα απλό άλμπουμ, αλλά με πολλή δουλειά στο βάθος του, με άποψη για το πώς μπορεί να ηχούν ποικίλων ειδών κομμάτια και βεβαίως με ξέχειλο συναίσθημα, από μουσικούς με εμφανείς δυνατότητες (ή και περγαμηνές).
Επαφή: www.microscopi.cat