Είναι το τρίτο CD των Valia Calda,
για το οποίο γράφουμε στο blog.
Έχουν προηγηθεί τα “Valia Calda”
από το 2014 και “Methexis”
από το 2018, με το παρόν “Homeland”
[Deep Mountain Records, 2023] να συμπληρώνει με τον καλύτερο τρόπο την πορεία
αυτού του σχήματος, με το μεγάλο ελληνικό, μα και γενικότερο ενδιαφέρον.
Ποιοι αποτελούν τους Valia Calda; Σημειώνουμε ονόματα: Sam Warner τρομπέτα, φλούγκελχορν, James Allsopp τενόρο σαξόφωνο, μπάσο κλαρίνο, Νίκος Ζιάρκας κιθάρες, ηλεκτρονικά, Gaspar Sena ντραμς κρουστά και Θοδωρής Ζιάρκας μπάσο, λύρα. Κάποιοι θα θυμούνται τον Νίκο Ζιάρκα από τους Balothizer ίσως και από αλλού, όπως και τον Θοδωρή Ζιάρκα από τους Elecrtric Litany ίσως και από αλλού, αλλά λίγοι θα γνωρίζουν το παρελθόν των Sam Warmer (Riot Jazz Brass Band), James Allsopp (Nostalgia 77) και Gaspar Sena (Alfa Mist, Maria Chiara Argirò).
Τέλος πάντων... με αυτά θέλουμε να πούμε πως η Valia Calda δεν είναι κάποιο τυχαίο σχήμα, αλλά μια πολύ καλή μπάντα, με πρώτης τάξεως μουσικούς, όπως και με ιδέες και απόψεις γύρω από το πώς θα μπορούσε να ηχεί μία ολωσδιόλου σύγχρονη jazz, που να στέκεται σε ίσες αποστάσεις από το ethnic fusion, το indie rock, και την πρωτοπορία (ηλεκτρονικού τύπου ή μη).
Εν ολίγοις λέμε για ένα γκρουπ που ομνύει στην παικτική δύναμη και τον ηλεκτρισμό, πράγμα που φανερώνεται από τις πρώτες κιόλας συνθέσεις που καταγράφονται στο “Homeland”, όπως το 5λεπτο “Stalker” για παράδειγμα, που ροκάρει χωρίς συστολή, παράλληλα με το ιλιγγιώδες τενόρο του Allsopp και το σκληρό ρυθμικό τμήμα των Θ. Ζιάρκα και G. Sena.
Φυσικά, όταν γράφουμε περί ethnic fusion, εννοούμε το πώς εντάσσονται στα passages των Valia Calda τα παραδοσιακά στοιχεία, που εν προκειμένω συνδέονται με το δημοτικό τραγούδι και δη με το ηπειρώτικο (άκου το “Crossing the warm valley” για παράδειγμα), ενώ της ίδιας υψηλής αισθητικής είναι και τα πιο μελωδικά, και κάπως θλιμμένα κομμάτια, που διαθέτουν και άλλου τύπου δουλειά «από κάτω», σαν το “Nostalgia and isolation” (από τα ωραιότερα του CD).
Έξοχο track είναι και το 8λεπτο “Homeland”, που συμπυκνώνει πειραματική και λυρική διάθεση, με τα δύο τελευταία 6λεπτα tracks, το “Deep cave in the mountains” και το “But in the end we’ll be together”, να προσφέρουν πολλές εκπλήξεις, στο αυτοσχεδιαστικό επίπεδο (το πρώτο) και σ’ ένα περισσότερο συναισθηματικό το δεύτερο.
Άλλη μια ωραία δουλειά από τους Valia Calda λοιπόν, που είναι ηχογραφημένη στο Λονδίνο, από τον Γιώργο Μπότη, τον Νοέμβριο του 2021.
Επαφή: www.valiacaldamusic.com
Ποιοι αποτελούν τους Valia Calda; Σημειώνουμε ονόματα: Sam Warner τρομπέτα, φλούγκελχορν, James Allsopp τενόρο σαξόφωνο, μπάσο κλαρίνο, Νίκος Ζιάρκας κιθάρες, ηλεκτρονικά, Gaspar Sena ντραμς κρουστά και Θοδωρής Ζιάρκας μπάσο, λύρα. Κάποιοι θα θυμούνται τον Νίκο Ζιάρκα από τους Balothizer ίσως και από αλλού, όπως και τον Θοδωρή Ζιάρκα από τους Elecrtric Litany ίσως και από αλλού, αλλά λίγοι θα γνωρίζουν το παρελθόν των Sam Warmer (Riot Jazz Brass Band), James Allsopp (Nostalgia 77) και Gaspar Sena (Alfa Mist, Maria Chiara Argirò).
Τέλος πάντων... με αυτά θέλουμε να πούμε πως η Valia Calda δεν είναι κάποιο τυχαίο σχήμα, αλλά μια πολύ καλή μπάντα, με πρώτης τάξεως μουσικούς, όπως και με ιδέες και απόψεις γύρω από το πώς θα μπορούσε να ηχεί μία ολωσδιόλου σύγχρονη jazz, που να στέκεται σε ίσες αποστάσεις από το ethnic fusion, το indie rock, και την πρωτοπορία (ηλεκτρονικού τύπου ή μη).
Εν ολίγοις λέμε για ένα γκρουπ που ομνύει στην παικτική δύναμη και τον ηλεκτρισμό, πράγμα που φανερώνεται από τις πρώτες κιόλας συνθέσεις που καταγράφονται στο “Homeland”, όπως το 5λεπτο “Stalker” για παράδειγμα, που ροκάρει χωρίς συστολή, παράλληλα με το ιλιγγιώδες τενόρο του Allsopp και το σκληρό ρυθμικό τμήμα των Θ. Ζιάρκα και G. Sena.
Φυσικά, όταν γράφουμε περί ethnic fusion, εννοούμε το πώς εντάσσονται στα passages των Valia Calda τα παραδοσιακά στοιχεία, που εν προκειμένω συνδέονται με το δημοτικό τραγούδι και δη με το ηπειρώτικο (άκου το “Crossing the warm valley” για παράδειγμα), ενώ της ίδιας υψηλής αισθητικής είναι και τα πιο μελωδικά, και κάπως θλιμμένα κομμάτια, που διαθέτουν και άλλου τύπου δουλειά «από κάτω», σαν το “Nostalgia and isolation” (από τα ωραιότερα του CD).
Έξοχο track είναι και το 8λεπτο “Homeland”, που συμπυκνώνει πειραματική και λυρική διάθεση, με τα δύο τελευταία 6λεπτα tracks, το “Deep cave in the mountains” και το “But in the end we’ll be together”, να προσφέρουν πολλές εκπλήξεις, στο αυτοσχεδιαστικό επίπεδο (το πρώτο) και σ’ ένα περισσότερο συναισθηματικό το δεύτερο.
Άλλη μια ωραία δουλειά από τους Valia Calda λοιπόν, που είναι ηχογραφημένη στο Λονδίνο, από τον Γιώργο Μπότη, τον Νοέμβριο του 2021.
Επαφή: www.valiacaldamusic.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου