ENZO FAVATA / LUCIANA ELIZONDO / MARCELLO
PEGHIN: Mystic Geography [Losen Records, 2024]
Ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ έχουμε εδώ, από το τρίο του ιταλού σαξοφωνίστα (σοπράνο, μπάσο κλαρίνο, chalumeau, σύνθια, σαμπλ) Enzo Favata. Αποκαλείται “Mystic Geography” και περιλαμβάνει όχι μόνον πρωτότυπες συνθέσεις (δικές του και άλλων), μα και παλαιό «μυστικό» ρεπερτόριο, από τον 16ον αιώνα. Συνοδοιπόροι του Favata, σ’ αυτό το πολύ ενδιαφέρον ηχητικό ταξίδι, είναι η τραγουδίστρια Luciana Elizondo, που χειρίζεται και viola da gamba, ο ηλεκτρικός κιθαρίστας και μπασίστας Marcello Peghin, και ακόμη η βιολίστρια Anaïs Drago (σ’ ένα track).
Ο γενικότερος ήχος
στο άλμπουμ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί folk, με μπαρόκ και early κλασικά χαρακτηριστικά – ένας ήχος που εμπλουτίζεται όμως, μέσω των
συνθεσάιζερ, της ηλεκτρικής κιθάρας και των σαμπλ, αποκτώντας ένα πιο σύγχρονο
πρόσωπο (ακόμη και folk-rock ή και neo-prog σε κάποια σημεία του).
Φυσικά και η φωνή της Elizondo ακούγεται ιδανική, για τέτοιου τύπου υλικό, πλήρως προσανατολισμένη προς τις συγκεκριμένες απαιτήσεις, με το “Mystic Geography” να κυλά, καθ’ όλη τη διάρκειά του, συναρπαστικά, οδηγώντας σε πίσω στο χρόνο, σε εποχές που είναι δύσκολο να τις διανοηθούμε σε σχέση με το πώς ακριβώς δρούσε η μουσική στις ψυχές και τα σώματα των ανθρώπων.
DARIO MIRANDA: La Dormiente [Losen Records,
2024]
Ηχογραφημένο τον Μάιο και τον Αύγουστο του 2023, στο San Giorgio del Sannio, στο Benevento της νοτιοδυτικής Ιταλίας, το “La Dormiente” του κοντραμπασίστα Dario Miranda (χειρίζεται επίσης ηλεκτρονικά και dulcitone) είναι ένα ιδιαίτερο άλμπουμ.
Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο γεγονός πως είναι επηρεασμένο από το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, καθώς La Dormiente είναι μια άλλη ονομασία του ορεινού όγκου των Απεννίνων Taburno Camposauro, εκεί στο Benevento.
Το επιβλητικό και υποβλητικό φυσικό κάλλος της περιοχής είναι εκείνο που οδηγεί τον Miranda να συνθέσει και τα δέκα tracks του συγκεκριμένου δίσκου, καλώντας τους φίλους του Giovanni Francesca (ηλεκτρική κιθάρα) και Luca Aquino (φλούγκελχορν-τρομπέτα) να συμμετάσχουν στην εγγραφή, προχωρώντας και ολοκληρώνοντας το όραμά του.
Με άλλα λόγια η μουσική του “La Dormiente” είναι... περιβαλλοντική –φιλοδοξεί σε κάθε περίπτωση να είναι τέτοια–, αφήνοντας, κατά το άκουσμά της, μιαν ανάλογη ατμόσφαιρα. Τι είδους «ανάλογη»; Ήρεμη, χαλαρή, μελωδική, σίγουρα σε κάποια σημεία υποβλητική, η οποία (ατμόσφαιρα) υποτίθεται πως προσιδιάζει με την αποτύπωση της φύσης εκεί στο Taburno Camposauro.
Η δική μας γνώμη είναι πως ο Miranda καταφέρνει να εμφυσήσει στις συνθέσεις του όλα εκείνα τα γνωρίσματα μιας μουσικής αργής, φυσικής, μελωδικής, κάπου τελετουργικής, με λιγοστές εκρήξεις, που να ρέει ακατάπαυστα, χωρίς να εκβιάζει τα συναισθήματα του ακροατή. Βασικά «εγκαταλείπεσαι», μόνος σου, σε μια περιπλάνηση, απελευθερωτική σχεδόν, στην οποία κυριαρχεί η αξία του... χαμένου χρόνου.
Επαφή: www.losenrecords.no
Ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ έχουμε εδώ, από το τρίο του ιταλού σαξοφωνίστα (σοπράνο, μπάσο κλαρίνο, chalumeau, σύνθια, σαμπλ) Enzo Favata. Αποκαλείται “Mystic Geography” και περιλαμβάνει όχι μόνον πρωτότυπες συνθέσεις (δικές του και άλλων), μα και παλαιό «μυστικό» ρεπερτόριο, από τον 16ον αιώνα. Συνοδοιπόροι του Favata, σ’ αυτό το πολύ ενδιαφέρον ηχητικό ταξίδι, είναι η τραγουδίστρια Luciana Elizondo, που χειρίζεται και viola da gamba, ο ηλεκτρικός κιθαρίστας και μπασίστας Marcello Peghin, και ακόμη η βιολίστρια Anaïs Drago (σ’ ένα track).
Φυσικά και η φωνή της Elizondo ακούγεται ιδανική, για τέτοιου τύπου υλικό, πλήρως προσανατολισμένη προς τις συγκεκριμένες απαιτήσεις, με το “Mystic Geography” να κυλά, καθ’ όλη τη διάρκειά του, συναρπαστικά, οδηγώντας σε πίσω στο χρόνο, σε εποχές που είναι δύσκολο να τις διανοηθούμε σε σχέση με το πώς ακριβώς δρούσε η μουσική στις ψυχές και τα σώματα των ανθρώπων.
Ηχογραφημένο τον Μάιο και τον Αύγουστο του 2023, στο San Giorgio del Sannio, στο Benevento της νοτιοδυτικής Ιταλίας, το “La Dormiente” του κοντραμπασίστα Dario Miranda (χειρίζεται επίσης ηλεκτρονικά και dulcitone) είναι ένα ιδιαίτερο άλμπουμ.
Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο γεγονός πως είναι επηρεασμένο από το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, καθώς La Dormiente είναι μια άλλη ονομασία του ορεινού όγκου των Απεννίνων Taburno Camposauro, εκεί στο Benevento.
Το επιβλητικό και υποβλητικό φυσικό κάλλος της περιοχής είναι εκείνο που οδηγεί τον Miranda να συνθέσει και τα δέκα tracks του συγκεκριμένου δίσκου, καλώντας τους φίλους του Giovanni Francesca (ηλεκτρική κιθάρα) και Luca Aquino (φλούγκελχορν-τρομπέτα) να συμμετάσχουν στην εγγραφή, προχωρώντας και ολοκληρώνοντας το όραμά του.
Με άλλα λόγια η μουσική του “La Dormiente” είναι... περιβαλλοντική –φιλοδοξεί σε κάθε περίπτωση να είναι τέτοια–, αφήνοντας, κατά το άκουσμά της, μιαν ανάλογη ατμόσφαιρα. Τι είδους «ανάλογη»; Ήρεμη, χαλαρή, μελωδική, σίγουρα σε κάποια σημεία υποβλητική, η οποία (ατμόσφαιρα) υποτίθεται πως προσιδιάζει με την αποτύπωση της φύσης εκεί στο Taburno Camposauro.
Η δική μας γνώμη είναι πως ο Miranda καταφέρνει να εμφυσήσει στις συνθέσεις του όλα εκείνα τα γνωρίσματα μιας μουσικής αργής, φυσικής, μελωδικής, κάπου τελετουργικής, με λιγοστές εκρήξεις, που να ρέει ακατάπαυστα, χωρίς να εκβιάζει τα συναισθήματα του ακροατή. Βασικά «εγκαταλείπεσαι», μόνος σου, σε μια περιπλάνηση, απελευθερωτική σχεδόν, στην οποία κυριαρχεί η αξία του... χαμένου χρόνου.
Επαφή: www.losenrecords.no
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου